Kurguda yetişkin içerik bulunmakta bilginiz olsun!
Oyunun iki yüzü;
Santraç gibiydi hayatları yanlış bir hataları ile bütün hayatını etkilediği gibi herşeyleri elinden alınıyordu.
"Sen benim yatağımdaki oynadığım oyuncaklarımdan sadece biri olursu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
YENI BÖLÜM SİZLERLE...
UMARIM BEĞENİRSİNİZ...
30-11-1998
Doğmuştu işte;aylardır bu karanlık dünyadan kurtulması için doğmadan küçük bedene yeni bir hayat kuran Semiha dört ay önce sokakta kimsesiz kalan bir kıza teslim edecekti bebeği.Ama herşeyi en ayrıntılı şekilde kurduğu bu hayatta küçük bir yanlışı ile bebeğin geleceğini alt üst edecek oyunu oynamaya başlattığını bilmiyordu.
"Al bebeği sana ne dediğimi unutma herkesten,herşeyden koruyacaksın onu."
Kadın ona uzatılan bebeği eline aldı. Hiç birşeyden haberi olmadan uyuyan bebeğe baktı. Yeni doğmuş süt kokuyordu belki birkere annesinin sütü ile beslenmişti.
"Efendim bu bebek çok küçük annesine ihtiyacı var." Yapamazdı daha çok küçüktü, sadece bir annenin sıcak kucağına,sevgisine ihtiyacı vardı.Şimdi onu nasıl annesinden ayırabilirdi o annesizliği çok iyi biliyordu belki ona göre şanslıydı o annesinin şefkatini sevgisini tatmıştı.
"Yasemin sana ne diyorsam onu yapacaksın!eğer bu bebek ortaya çıkarsa hem annesi hemde onun hayatı tehlikeye girer."Dedi bunu yapmak zorundaydı bunca ay bunun için uğraşmıştı.
Cebinden çıkardığı kolye ve zarfı ona verdi. Uzunca baktı bebeğe beyaz tenliydi kirpikleri gür kapkaraydı. Dokunmak için elini uzattı ama vazgeçti "Olmaz..!eğer sen gitmezsen annen ölecek."Dedi eli yumruk şeklinde öylece durdu. Neden iki yavrusuda böyle şanssızdı. Biri doğdundan beri acılarla savaşıyor. Karşındaki bebek ise doğduktan sonra annesi olmasına rağmen annesizliği yaşayacaktı.
"Süt kokuyor birazdan uyanır annesinin sütünü arar, daha birkaç saat önce doğdu bir gün bile olmadı doğalı."Başını olumsuz şekilde salladı "Ben yapamam bir bebeği annesinden koparamam. "
"Neyi anlamıyorsun seninle aylar önce ne konuştuk. Eğer bu bebek ortaya çıkarsa ne annesi nede bebek hayatta kalır. Sen ikisininde ölmesinimi istiyorsun?" Karşındaki ağlayan kadına baktı. "Hadi çabuk çık burdan sana verdiğim zarfı ve kolyeyi zamanı geldiğinde ona vereceksin. Onu biran bile yanlız bırakma sana verdiğim parayla ona güzel bir hayat kur." Yukarıdan sesler gelmeye başladı.
"Bebeğim,kızım nerde...! ne yaptınız ona ne olur onu bana verin." Kadın duyduğu sesle kadının kendine geldiğini anlamıştı.
"Bebeğini istiyor,bakın annesi bile bebeğini istiyor ne olur ayırmayın onları." Dedi yukarıdaki ağlayarak bebeği isteyen kadını duydukça dahada çaresiz kalıyordu.
"Hadi çabuk ol, zamanımız kalmadı...!" İstemezmiydi oda ama yapamazdı. Yukarıda ağlayan kızının yanına gitmeliydi.
"Ama efendim.!"
"Yasemin..! sana ne dediğimi duymadın mı?"Üstüne yürüyerek baş parmağını salladı. "Bana bak eğer vazgeçer yada gelirsen senin yüzünden onlara birşey olursa, ne seni nede kardeşini sağ bırakırım." Dedi kadın korkudan geriye adımladı karşındaki keskin bakışlar altında ona bakan Semiha'yı kısa sürede olsa tanımış ve dediğini herşeyi yapacak bir kadındı. Bakışlarında bu sözlerin boş tehdit olmadığını biliyordu.Mecburen kabulenip başını salladı.Kundaktaki bebeği sıkı, sıkıya sarıp bedenine yasladı.Başka bir söz söylemeden hemen çıkışa doğru yürüdü.
