Siyah Beyaz

1.Bölüm

Bir el tutu
Boynuna bir kılıç dayandı
Bir imza attı
Eline bir hançer aldı
Gökyüzüne elini açtı
Avucuna kanlar damladı
Bir kadın fısıldadı
Bütün gerçekler gün yüzüne çıktı

Çıkan gerçekler kanla beynine yayıldı...
.

..

"Bu operasyonda tek başına olmayacaksın, sana insan biriminden bir ekip atayacağım."

"Peh, insanlardansa hiç verme daha iyi. İki saniyede ölecek şeyler için uğraşmaya değmez. Onlar anca güvenli bölgelerindeki bizim ayak işlerimizi yapsınlar." Göz devirdi.

"Bu insanların normal polislerden farklı oluğunu ne zaman anlayacaksın? Onlarda özel polis ve emin ol ekibindeki bir çok kişiyi öldürebilecek kapasiteye sahipler özelliklede başındaki kişi."

"Senin böyle dediğin kişiler bir dakika bile dayanmıyor ama..." Karşısındaki kişinin sırıtmasına kaşlarını çattı.

"Ne sırıtıyorsun özel polis diye takviye edilen herkes bir dakikadan az yaşamadı bunu sende biliyorsun ve işlerime insanları bulaştırmayı sevmem tek ben yeterim."

"Aaron tam bu yüzden onun ve ekibiyle çalışmak zorundasın çünkü burası iki ırkı kapsıyor ve ben iki başında diğer tarafı kötülemesinden bıktım itirazı kes ve ekibini söyle." Derin bir nefes alıp verdi.

"Tek ben." Karşısındaki kişi kaşlarını kaldırdığında bir daha soluk verdi "Destek olarak ikizleri gönder belki kafası ütülenir de ekipten çıkar." Karşısındaki kişi kafasını sallayınca göz devirdi.

"Bunu gerçekten yapmak zorunda mıyım?"

"Evet mecbursun."

"Peki güvenilirliğini ve gücünün seviyesinden nasıl emin olacağım." Ellerini iki yana büktü.

"Serbest miyim?" karşısındaki kişi başını salladığında kaşlarını çattı. "Hiçbir engel yok?"

"Yok."

"Ölüme mi götürüyorsun?"

"Neden kendin görmüyorsun." Sırttı. "Gel!"

...

Büyük kahverengi kapının önünde beklerken bir ayağımla yere vuruyordum. Kucağımdaki moon bile eklemekten sıkılmıştı ki moon erken pes ettiği için uyku haline geçmişti. Boşta kalan elimle gözlerinin ortasını okşadım. "Az kaldı kızım şu görevi alalım sonra sana bakım yaptıracağım ama biraz daha sabır." Moon miyavlayıp kolumla kucağım arasında pozisyon değiştirirken kalın ve iri bir ses içeri gelebilmem için gereken komutu verdi. "Hadi gidiyoruz kızım."

Moonu yere indirip kahverengi kapıyı açıp yavaş yavaş kırmızı halıda yürürken Moon hemen yanımda benimle aynı adımları atıyordu. "Neden bu kadar beklettiniz ki beklemekten ağaç olduk." Karşıma baktığımda sadece sandalyesine kurulmuş sırıtan bir Elijah vardı. Kaşlarımı çattım. Elijah sırıtıyorsa normal değil. Yerimde durdum solumda duran Moon'a doğru sol kolumu hızlıca kaldırdım. Bu onun saklan işaretiydi. Moon hızlıca Elijah'ın yanına giderken Elijah kucağını açtı. Moon onun kucağına yerleşip ikisi de beni izlerken gözlerimi kapadım ve odaklandım.

Nefes sesi  bir.... İki...Moon ve biri daha var. Odaklan. Yere basma sesleri saniyelik ama çok az da olsa var. Elimi kaldırdım. Havanın yönü değişiyor gözlerimi bir anda açtım ve önümden gelen yandan tekmeyi kollarımı göğüsüm de çaprazlaşa tutup tekmeyi engellememe rağmen gücünden dolayı ayaklarımla geriye kaydım.