.. 6. bölüm ..

428 23 25
                                    

seliiaaammm<33 bu bölüm mutlu bölüm Şwmdşeldşdm birazcik bisiler varr oraya uyari koyucam rahatsiz olanlar okumayabilirr

-

Günler eskisinden daha hızla akıp bitiyordu. Her günüm sıkıntısız geçiyordu.. Danilo ile boş zamanlarımızda buluşup zamanımızı değerli şeylerle harcıyorduk. En önemlisi benim değerlim Danilo'ydu.. onun değerlisi ben miydim..? Bence, bendim. Danilo ile buluştuğumuz zamanlar ellerimizi buluşturuyorduk.. Keyifli kahkahalar yayılıyordu havada. Dudaklarımız ayrılmıyordu birbirimizinkinden. Hiç olamadığım kadar mutluydum. Kıvırcık saçlı adamın bana doğru yaklaştığını hissettiğim zaman kalbim hızla atıyor, vücudum içten içe titriyordu. Hatta bazenleri anlamadan, bilmeden nefesimi bile tuttuğum oluyordu. Bu adam karşısında nefesimi düzgün almak kolay değildi ki! Kollarımı her fırsat bulduğumda onun boynuna dolayıp gülümsüyordum. O ise ellerini belime yaklaştırıp kavrıyordu, aynı karşılıkla bakıyordu bana. Ara sıra ona darılıp uzaklaşmaya çalışsam bile o beni her zaman yanına çekip sırıtıyordu, ve şu cümleyi kuruyordu bana.

"yine küstün mü sen?"

diyip sürekli beni kucağına çekiyordu. Bende ona bakmamaya çalışıp konuşmadığımda çenemden tutup ona bakmamı sağlıyordu. O da sırıtıyordu, ben de. Onu sinir etmeyi seviyordum, eğlenceliydi aslında..

-

Bugün ben ve Danilo boştu. Anlayacağınız ikimizde boştuk. Bundan dolayı mutlu hissediyordum. Hiç sıkılmamış bir şekilde sanki ilk defa yaşayacakmışız gibi hissedip bizi düşünüp duruyordum.

Fakat içimde anlayamadığım bir his vardı. Eski arkadaşım.

Aklıma gelmesiyle sürekli sinirlerim bozuluyordu. Yine de Danilo'nun onunla iletişim kurmadığını düşünmek bir nebze içimi rahalatıyordu. Fakat, bu doğru muydu? Cidden konuşmuyorlar mıydı?

Bu akşam Danilo benim evime gelecekti. Birlikte yemek yapacaktık. Yaparken arkadan kısık sesle müzik açıp, neşeli kıkırdamalar ile günümüzü güzel geçirecektik aslında.. Ama ben o kadar düşünen birisiydim ki, içime doğan şüphe ile moralim bozulmuştu.. Ne yapmalıydım? Ona güvenmediğim anlamına mı geliyordu?

Danilo bunları düşündüğümü öğrenirse bana çok kızar ve üzülürdü. O yüzden ona sonsuz güvenim vardı, nasıl olsa üzülüp mutlu olmayı, mutlu olup üzülmeyi onunla birlikte öğreneceğimi bilerek sevgili olmuştum. O benim sevgilimdi, ona güvenicektim. Emindim ki, o da bana aynı hislerle yaklaşıyordu. Bana güveniyordu!

-

Sabah erkenden alarm kurmuştum. Saat 5'ti. Şaka yapmıyorum. Hazırlık yapmak için erken kalkmayı tercih etmiştim. İlk önce duşa girip yıkandım. Ardından pijamalarımı giyip akşama giyeceğim kıyafetlerimi hazırladım. Şuan kırışmaması için giymemeye özen göstericektim!

Yatağıma beyaz gömlek, bol kot pantolon ama modası geçmiş olsa bile hâlâ gündemde olan dizleri çok olmasa bile yırtık olan mavinin güzel tonlarını taşıyan bir pantolondu. Bana yakışacağını düşünmüştüm.

Evimin camlarını açıp hava almasını sağladım. Biraz hava aldıktan sonra ev parfümü sıkmıştım odaların içerisine. Nefes alıp verdiğimde içerisinin güzel kokusunu duymuştum. Çok hoşuma gittiğinden dolayı mutlu olmuştum.

Evimin salonu çok büyüktü, ve içerisi güzel gözüküyordu bana göre. Salonumda büyük bir masa vardı, hatta daha fazla açılabiliyordu. Ama bize bu masanın yeterli olacağını düşünüp açmamaya karar vermiştim. Masanın üzerine beyaz, sade örtü serip üstünede küçük kırmızı, şekilli örtü sermiştim. Gayet tatlı ve hoş duruyordu bence. Kendi kendime gülümseyip Daniloya yazmaya karar vermiştim.. Saat 06.30 gösteriyordu.

Ichigo ichie || Alican x Danilo Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin