"Geşmiş Part 2"

6 2 0
                                    

Sevginin anlamını anlamak için gökyüzüne bakman yeterli güvercin...

Mahpeyker'den~

Elimdeki fotoğrafı sıkarak karşımdaki eli silahlı kişilere bakıyordum. Mystery, ismi çok tanıdık geliyordu...

"Hadi son duanı et."diyerek elindeki silahin kilidini açtı. Eğer bağırısam sesim O'na ulaşmadan öldürdüm.
Ona...beni gökyüzüne hasret bırakan kafesime....

Gözlerimi kapatarak içimden sadece acı çekmeden ölmeyi diledim...

Üç el ateş sesi geldi. Ama üçüncüsü digerlerinden farklıydı.

Acı içinde kıvranarak yere düştüm. Ve beni saran uykunun kollarına teslim oldum.

...

Sesler en büyük düşmanımdı.
Sessizlik  ise en yakın dostum. Belki de o yüzden çocukken tek arkadaşım, sırdaşım ve ilacım oydu...

Kurt Kafes...

Çocukluğumun siyah sayfalarındaki kişi...

Ben Kurtla 9 yaşımda tanışmıştım.
Tanışmamız trajikomik bir olaya dayananıyordu. Ben yine her zamanki gibi sınıfta en arka sırada oturmuş kitap okuyordum.
Kulaklıktan hafif sakin bir melodi beni bu sınıftan alıp başka diyarlara götürüyordu.

Kimseyle konuşmazdım. İnsanlar gereksiz yere çok fazla gürültü yaratıyorlardı. Bir gün okula yeni bir çocuk geldi. Sessiz sakın bir çocuktu. Yeşil gözleri çok yorgun bakıyordu. O gün anladım...

O benim bunca sesin arasında duyduğum en güzel sessizlik senfonisiydi...

Ders bitmek üzereydi neredeyse son 4dk kalmıştı. Odamı çok özlemiştim.

Yanımda bir hareketlilik hissetmemle kafamı çevirdim. Kurt yanımda
oturmuştu. Kulaklıklarımı nazik bir şekilde kulağımdan çıkardı. Sonra da hafif dağılmış saçlarımı eliyle düzeltti. Ben ise sadece ona şaşkın bir şekilde baktım.

Tam o sırada zil çalmıştı.

Çantasından kağıt, kalem çıkarttı. Kağıta hızlı bir şekilde bir şeyler yazdı. Daha sonra da kağıtı benim önüme itdi. Ve koşarak sınıftan çıktı. 

Kağıt da minik bir not vardı.

O notu hala saklıyorum...

"Biliyor musun kuşlarda seslerden rahatsız olurlar. Ben parkta ne zaman güvercinlerle oynamak istesem benden  korkup kaçıyorlardı. Hoca söyledi sende şeylerden rahatsız oluyormuşsun aynı güvercinler gibi.
Bu yüzden ben bundan sonra eğer istersen senle sessizliği paylaşırım.

Çoğu kişiyle özellikle tanımadığın insalarla hiç konuşmazmışsın. Ama ben senle konuşmak istiyorum. Gerekirse böyle iletişim kurarız

Yeterki her kes gibi sende benden korkma...

Kanatlarının kırılmaması dileğiyle Güvercinim.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 04 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Ruhun AynasıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin