Chapter 7

2 2 0
                                    

Ilang sandali pa'y nagkabungguan kami ng isang babae na nakiki chismis sa nangyari dahil don ay nahulog ang aking cellphone.

"hay nako naman ate! nagmamadali ako" narinig ko namn itong humingi ng pasensya at nagpatuloy sa pakikichismis. Agad akong yumuko para sana kunin ang cellphone ko ngunit pag tingin ko sa kanan ay natanawan ko ang isang taong nakahandusay sa pinagkakaguluhan ng mga tao. at doon ay nakaramdam ako ng kaba at kirot sa aking dibdib.

"nako kawawa naman" rinig kong sabi nung isang babae sa kasama n'ya.

nagpatuloy ako sa paglalakad para maiwasan ang bad vibes na maaaring makuha ko rito. Ilang hakbang pa'y narinig ko nanamn ang usap-usapan nila.

"ano daw po ang nangyari?"

"nabangga"

"nako talagang dina mabubuhay yan"

"malabo makaligtas yan"

"diyan lang yan nagtatrabaho, isang nurse"

"mukhang may hinihintay daw kaninang madaling araw"

"usap-usapan sa building na may hinihintay yang babae...Cali....Cali raw ang ngalan"

dahil don ay bigla akong napalingon sa gawi ng taong nakahandusay. at walang muwang na naglakad palapit roon. habang naglalakad ay kusang tumutulo ang aking mga luha.

"no way! hindi 'to maaari!" dito ay bumalik na ako sa katinuan at tumakbo ng mabilis papunta sa taong 'yon. hindi nga mali ang mga nasa isip ko. kita ko ang kamay ng taong nakahandusay. suot pa neto ang isang bracelet. bracelet na binili nya sa amin noon.

Para akong binagsakan ng langit at lupa nang makita kong si Dalvin nga ito. Hindi ko na alam. Sobrang sakit ng mga nangyayari. Akala ko...akala ko magiging ok kami. Ni hindi ko manlang naparating sa kanya na pinapatawad ko na siya. Wala akong ibang nagawa kundi umiyak ng umiyak. Hanggang sa nawalan nalang ako ng malay.

A Dream From A Tragedy Where stories live. Discover now