espoirs et amour

7

Jungkook o gece Taehyung'u biraz daha izlemiş ve yeniden uykuya dalmıştı çok çok yorgundu küçük çocuk, hayat onu çok yormuştu, acımasızca üstüne gidiyordu ve Jungkook bütün bunların karşısında tek başınaydı, çok küçük yaşlarından itibaren yapayalnız kalmıştı ona rağmen çok güçlü bir şekilde hayatına devam etmeye çalışıyordu ve hayatının en zor evrelerinde evren ona Kim Taehyung'u vermişti Tanrı yaralı iki ruhu birbirine getirmişti ve zaman geçtikçe görülücekti sonuçları onlar ya birbirlerinin hayatlarında yeni yaralar olacaktı ya da  bütün yaralarını beraber saracaklardı

KİM TAEHYUNG

Sabahın erken saatlerinde gözlerimi yavaşça açıyordum, yeni uyanmış olmanın verdiği sersemlikten kurtulduktan sonra yanımdaki elini tuttuğum bedene çevirdim bakışlarımı, çok güzel uyuyordu Jungkook çok güzeldi ve bu kalbime hiç iyi gelmiyordu

Ne kadar süre onu izlediğimi bilmiyordum ama bir süre sonra onun da yavaşça gözlerini açması ile bakışlarımı ondan çevirmiş uzandığım koltukta oturur pozisyona gelmiş Jungkook'un iyice uyanmasını beklemiştim.
Küçüğüm beni görür görmez gülümsemişti ahh cidden...

"Günaydın Jungkook"
"Günaydın Tae , kendimle uğraştırmak zorunda bıraktığım için özür dilerim, benim yüzümden bütün gece koltukta uyudun, üzgünüm."

"Jungkook saçmalama lütfen onlar nasıl düşünceler öyle, ne kadar korktum haberin var mı seni öyle görünce neden kendine bu kadar acımasız davranıyorsun."

"Sadece sınavlarıma çalışıyordum biraz abartmışım sanırım."

Eli ile birazcık hareketi yapmıştı 🤏

"Bunları sonra konuşacağız, şimdi gidip doktoru çağırıyorum."

Başıyla beni onayladıktan sonra çıkmıştım odadan kısa bir süre sonra doktor ile beraber tekrar girmiştim odaya..

JUNGKOOK

Taehyung kısa bir süre sonra doktor ile beraber girmişti odaya, doktor beni kısaca muayene ettikten sonra konuşmuştu

"Nasıl hissediyorsun Jungkook."

"Sayenizde iyiyim efendim, iyi hissediyorum."

"Çok güzel çıkış işlemlerini tamamladıktan sonra taburcu olabilirsin."

Doktor ufak bir baş selamı verip çıkmıştı odadan o gittikten sonra Taehyung konuşmaya başladı

"Önce gidip güzel bir kahvaltı yapalım, sınavlarının bittiğini biliyorum o yüzden sen ne istiyorsan onu yapabiliriz Jungkook,"

"Ben eve gitmek istiyorum Taehyung evde zaman geçirsek olmaz mı?"

"Olur sen nasıl istersen öyle yaparız."

Çıkış işlemlerini bitirdikten sonra çıkmıştık hastaneden Taehyung benim için bir haftalık rapor almıştı okula gitmicektim , Taehyung'un uzun ısrarlarından sonra bir restoranda kahvaltı yapıp eve geçmiştik şimdi salonda oturmuştuk Taehyung'a kahve yapmıştım ben neredeyse bir ay boyunca hemen hemen kahve ile beslendiğim için mide bulandırıcı geliyordu artık.

"Taehyung film izleyebiliriz sende istersen tabiki."

"Tabiki isterim filmi seçelim hatta."

Ufak bir konuşmadan sonra filmi seçmiş mısır patlatmıştım tam izlemeye başlayacağımız sırada Taehyung'un telefonu çalmıştı

Telefonu ile konuşurken çok sinirli olduğunu farkettim ilk defa böyle görüyordum onu telefonu sıkı sıkı tutmaktan elleri bembeyaz olmuştu onu bu kadar sinirlendiren şey neydi ki böyle.

Bir süre sonra telefon konuşmasını bitirip bana dönmüş

" Jungkook şirkette önemli bir iş çıkmış o yüzden acilen gitmem gerekiyor filmi başka zaman izlesek olurmu ?"

"Olur olur sen işine bak tabiki."

Çaktırmasam da kırılmıştım hem Taehyung ilk defa bu kadar sinirli bir şekilde konuşuyordu benimle nedenini bilmediğim için hafif tırsmıştım dışarıya renk vermiyordum ama

Taehyung'u uğurladıktan sonra başka bir film seçip izlemeye başlamıştım film izlemek için kimseye ihtiyacım yoktu ki tabiki...

Sonra bir mucize oldu ve tekrar yazmaya başladım

Huh çok uzun zaman oldu galiba ama olsun geri döndüm yeniden yazmaya başladım uzun zaman sonra bir kez daha burdayım bunca zamana rağmen kitabı kütüphanesinde çıkarmamış okuyucularıma teşekkür ederim totonuzu ısırırım şapsikler

Neyse bundan sonra bölüm atmaya çalışacağım araya zaman girmiş olsa bile güzel bir fic olacak biliyorum yeni kurgularlada geleceğim merak etmeyin hayal kırıklığına uğratmam sizi yeni bölüme kadar görüşmek üzere

Baysssssss