Tanrısal bakış açısı
Sevgilisi hâla sedyede yatarken en yakın arkadaşının kapıyı tıklatmasıyla ayağa kalkmıştı Loomis oğlanı. Arkadaşından hesap sormak istiyordu. Soruyordu da, öfkeyle konuşmaya başladı.
"Neden Charlotte'a saldırdın?"
Macher etrafa göz gezdirip kimsenin duymadığından emin olduktan sonra fısıldayarak cevap verdi.
"Onun oraya geleceğini bilmiyordum, hem ona ben saldırmadım. Onu olabildiğince uzak tutmaya çalıştım."
Billy tam cevap verecekken sorumlu olan hemşire geldi.
"Bayan Miller uyandı."
Billy vakit kaybetmeden sevgilisinin yanına gitmeye koyuldu.
Charlotte'ın bakış açısı
Uyandığımda hastanedeydim, sedyede yatıyordum, ama neden?
Gözlerim ışığa alışamazken kapının açılma sesini duydum. Billy buradaydı, onu ayak sesine kadar tanırdım.
"Billy."
Gözlerim tamamen ışığa alıştığında yanımdaki koltuğa oturduğunu gördüm. Serbest bir şekilde duran elimi avcunun içine aldı ve dudağına götürdü.
"Polisler ifademizi alacaklar. "
Cevap vermedim, sadece baktım.
Billy ayağa kalkıp başımı göğsüne yasladı.
Bir şeyi çok merak ediyordum.
" Ne zaman buradan çıkacağız? "
" Yarım saati bulur, Stu kapıda işlemleri hallediyor. "
" Bana neden saldırmadı Billy? Asıl hedefi Sidney'di. "
Billy yutkundu ve cevap verecek gibi oldu ama sessiz kaldı.
"Bende ki de aptallık işte, sen nereden bilebilirsin ki? Niye sana soruyorum?"
___________________________________
Sidney'nin evinde yaşanan olaydan sonra okula bir günlüğüne okula ara vermiştim. O arada da polise ifade vermiştik, ne kadar Billy'nin sonradan geldiğini söylesem de Sidney'in ifadesine göre hareket edip onu gözaltına almışlardı. Suçsuz yere olması canımı sıkıyordu. Billy'nin babası Hank Amca da halletmeye çalışmıştı ama Sidney'nin ifadesini düzeltmesi gerekiyordu.
Sabah 2 saat erkenden kalkıp kahvaltı ettikten sonra rutin işlerimi halledip Billy'i ziyarete gitmiştim.
Billy parmaklıkların ardında öylece oturuyordu.
Onu böyle görünce içim acımıştı.
"Billy."
Sesimi duymasıyla başını çevirip baktı. Ayağa kalktı ve parmaklıklara dayandı.
"Sidney ifadesini geri çekecek, zorunda. Suçsuz yere burada durmana izin veremem."
Billy soğuk parmaklıklardan ellerimi tuttu, elleri öyle üşümüştü ki şuan güneşi getirsem zor ısınırdı.
"Seni özledim, Charlotte."
İstemsiz gözümden bir damla gözyaşı dışarı aktı. Soğuk parmaklarıyla gözyaşımı sildi ve konuştu.
"Ağlamayacaksın."
"Sen olmadan o okula adımımı atmam Billy."
Ellerimi daha sıkı tutup cevap verdi.
"Atma, beraber atacağız."
Kapı açıldı ve içeriye Dewey girdi.
"Üzülerek söylüyorum, dakikanız sona erdi."
