2. bölüm.

335 21 0
                                    

Bazen alıp başını gitmek ister insan. Kafasını dinlemek, sorularına cevap aramak, her şeyi tüm hikayesini yeniden yazmak ister.. Ama elinde olan bir şey değildir. Burada bırakamayacağı insanlar olduğunu hatırlatır, tam da yola çıkmışken kalbi, vicdanı ona engel olur.. Yalnızlığı bu yüzden seviyorum. Hiç acı çekmiyorsunuz Yaren'den garanti! Eğer yalnızlıkla, mutluluk arasında kalsam yalnızlığı seçerim.

Oysaki.. Offf hep oysakiler, keşkeler, halbukiler.. Insanın hayatından söküp atamayacağı bir düzen. Neyse, çünkü mutlulik bir anda bitebilir ama yalnızlık seni hiç bırakmayandır. Yanında kimsenin olmaması, acı çekmekten daha iyidir. Acı demişken tam da yüreğimin ortasındaki yaraya hiç dokunmayın ve bakmayın sakın, yanarsınız.. Heh işte ben sahte kalabalıktan, acılardan, kederlerden, yarım kalmış hayallerdense; asil yalnızlığı seçerim..
.......................................................................

Alarmın o sinir bozusu, tiz sesiyle ilk defa tam güzel bir hayale başlamışken irkildim."Tüü Allah belanı vermesin!" derken kalbim küt küt atıyordu. Zaten uyumuyordum ki neyin tribinde bu saat! 18 yaşımdan sonra ilk defa güzel hayal kuracaktım. Ne gerek vardı ki şimdi buna. Neden 18 yaşından beri güzel hayal kurmuyorsun derseniz; tam o güzel zamanlarımda her şey harika giderken birdenbire uçurum kenarından yürümeye başladım. Mutlu olmayı kendime haram kıldım. Şimdi bu zaman ilk defa güzel bi hayal kuracakken kederin peşimi bırakmayacağını anlayıp yataktan kalktım. O gün her zaman kiyle aynıydı ama, tek değişen işe gitmeyecektim. Bir markette kasiyerdim. Ev benimdi. Ne zengin ne fakir geçinip gidiyordum işte.. İznim vardı. Kimsesiz biriyim. İlk işim banyoya girmek oldu. Elimi yüzümü yıkayıp, dişlerimi fırçaladım. Son olarak saçımı da topladığıma göre işim bitmişti artık yemek yiyebilirim. Mutfağa gittim. Bir kaç salatalık, domates çıkarıp bir güzel doğradım. Daha sonra peynir, zeytin bulduğum her şeyi masaya yerleştirerek yemeğe başladım. Tıka basa doymuştum. Orayı bir güzel toplarken birdenbire silah sesiyle her şeyi elimden bırakmam bir olmuştu. Kulaklarımı kapattım hemen.. Ah yine o olay gelmişti aklıma. Yere diz çökerek oturdum ve ağlamaya başladım. Gözyaşlarım her zaman ki gibi beni duymuyorlardı yine.. Hıçkırarak ağlayarak elime bir şey geçmiyordu ama yine ağlıyordum işte.
1 saattir ağlıyordum nerdeyse. Kendimi toparladım ve biraz uyumanın iyi geleceğini düşündüm.
...................................

Kapı çalıyordu deli gibi. Sanki kapı kırılıcaktı o tekmelerden, vuruşlardan. Gözlerimi araladım biraz korkutum da tabi.. Ayağa kalkıp pencereden kimin geldiğine baktım. Deniz Teyzem. 50 yaşlarında. Beni çok sever, bir kızı var. Beni kızından hiç ayırmaz. Bende onu annem gibi görürüm. Daha fazla bekletmemek için kapıyı açtım. Birden sarıldı. "Kızım çok korktum. Nerdeydin de açmadın kapıyı?" dedi korkmuş bir vaziyette. Çok minnoş birisidir de kendisi. "Teyze burdayım işte. Uyuya kalmışım galiba, o yüzden duymadım kapının sesini." "Peki peki bi daha olmasın. Bak sana ne getirdim en sevdiğin yemek sarma. Kendi ellerimle yaptım." dedi elindeki kabı uzatarak. "Aaa Deniz Ninecim ne gerek vardı. Ben gelir alırdım." dedim sevecenlikle. Yüzündeki korku ifadesi gidiverdi birden. Gülümsedi. Ona Nine dememi çok sever. Hatta teyze deyince kızardı. Gel nine sende bana eşlik et. "Yok kızım. Seni bize götürmeye geldim. Bu akşam bizimle yiyeceksin. Bi misafirimiz var. Yeni taşınmış buraya" dedi kararlılıkla. Selen'i gönderdiğinde davetini redettiğim için kendisi gelmiş. Ah be Ninem be senden başka sevenim yok.. Misafiri merak etmistim, hemde ayağıma kadar gelmiş teyzem. Gitmek zorundaydım. Evimizin arası 2 metre sadece çok yakınız. Geçmişimdeki ne yaşadığımı o da bilir. Buraya ilk taşındığımda bana o sahip çıktı, Bana ilk masalımı da o anlatmıştı. Şuan 27 yaşındayım. Hala onun o gizemli masallarıyla uyurum. Uyuyamadığım zamanlarda hep o gelir yanıma ve bana masal anlatır. Yol boyunca bunları düşündüm. Zaten 2 metrelik yerdi ancak bu kadar şey düşünülebilirdi. Eve girdik. Ayakkabılarıma çıkarıp içeri girdim misafiri görünce şok oldum. O kadın! 2 gün önce beni takip ettiren ve parayı ödeyen kadın!

Selam canlar. Vote vermeyi unutmayın sakınn!

Aşk Sana Benzer. ||KarYar||Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin