BİYOLOJİK AİLEM

7.Bölüm

Selammmmm
Nasılsınız umarım iyisinizdir 💗

Keyifli okumalarr😊💗

1840 kelime
———

Lan çok soğuk

Nerdeyim ben be

Ha Evdeymişimde hava baya kararmış

Zorda olsa Telefonumu bulup saate baktım.
Saat 21:34. Oha. Ben ne kadar uyumuşum.

Neyse götüm dondu zaten en iyisi eve girmek

Hızlı bir şekilde eve girip etrafa baktım herkes Oturma odasındaydı ve sohbet ediyorlardı. Beni ilk fark eden Eren olmuştu. "Günaydın" dedim ve esnedim. Erenin dudakları hafif yukarı kıvrıldı ama hemen geri eski haline döndü.

"Günaydın kızım" diyen babama döndüm. Gülümseyip "ben bi üzerimi değiştirip geliyorum" diyip odama koştum.

Üzerime gri eşofman takımını geçirip saçlarımı dağınık topuz yaptım.

Yanlarına inip tek boş olan yere yani Erenin yanına oturdum.

"ee ne yapıyorsunuz" dedim ve Herkese teker teker baktım. "Hiç öyle oturduk havadan sudan konuşuyoruz" diyen Anneme gülümsedim.

Birden Telefonum çaldı ve arayan kişinin Bora olduğunu gördüm. Telefonu meşgule atıp hemen engelledim çünkü artık canımı sıkıyordu bu olay.

"Kimdi o" diyen Erene döndüm "gereksiz biri" "peki" dediğinde başımı salladım.

"kızım alıştın mı eve ?" diyen babama döndüm. Yani ben alıştım ama Kadro alışamadı gibi. "Alıştım" diyip gülümsedim o da gülümsememe karşılık verdi.

"Kızım biz yemeğimizi yedik, eğer açsan mutfakta yemek var yiyebilirsin" diyen Anneme döndüm ne yalan söyleyeyim açtım yani. "Tamam o zaman ben mutfağa gideyim çünkü acıkmayan başladım" diyip kalktım.

Mutfağa girdiğimde o çalışan kadın vardı. Kadının saçları kahve rengi ama gözleri yeşildi ay çok güzelll

"Kolay gelsin" dediğimde kadında gülümseyip "sağolun efendim" "ay abla efendime gerek yok" "peki kızım" diyip sıcak bir şekilde gülümsedi. "Abla ben adını sormayı unuttum" "adım Aysel kızım" "a çok güzel bir ismin varmış Aysel abla" "sağol kızım" "abla ben bir şeyler yemeğe gelmiştimde" "tabi kızım gel şuraya sofra kurmuştum yersin diye" "ay çok teşekkür ederimm" diyip sofraya oturdum ve yemeğe başladım Aysel ablada işine devam etti.

Yemeğimi bitirince Aysel ablaya yardım edip Oturma odasına geçtim. Sadece Abi kadrosu ve Eren vardı.

Artık onlarla kaynaşmak istiyorum. Evet bana saçma saçma imalarda bulundular ama abilerim sonuçta. Aslında bana bunları başkası söyleseydi çoktan silmiştim ama aynı kanı paylaştıklarımla pek mümkün olmuyor.

"Selamm" diye giriş yaptığımda sadece Eren bana dönüp hafifçe gülümseyip "selam" dedi.

Tekrar yanına oturdum. "Böyle oturacak mıyız ?" "Evet ?" Diyen Berk'e döndüm. O ise tekrardan telefonuna döndü. "Hadi bir şeyler yapalım yada sohbet edelim sonuçta daha sizi doğru düzgün tanımıyorum bile" dedim ama kimse umursamamıştı bile. "Siz ban-" lafımı bölen Berk oldu "Yeter ! İstemiyoruz seni anlamıyor musun ?" "Neden istemiyorsunuz ya ne yaptım ben size ?" "Bir şey yapmadın" "e o zaman?" "Varlığın yetiyor"

Dediğine buruk bir tebessümle karşılık verdim. Ne bekliyordum ki

Bir şey daha demeden kalkıp odama gittim. Yok suç onlarda değil bendeydi. Birde Gurursuz gibi gidip konuşmaya çalıştım.