Bölüm 3

17 1 0
                                    

Yataktan fırlayıp aşağıya inmeye başladım. Mutfağa girip elime bıçağı aldım. Televizyonda izlediğimiz film durdururmuştu. Gerilmiştim ne oluyordu. Kapının zorlanması ile yerimden sıçradım. Doğru düzgün düşünemiyordum. Hemen kapının önüne geçtim ve bıçağı sıkıcı kavradım.

Kapı açıldı.

Kapıyı açan kişiye bıçağı uzattığım anda karsımdaki kişi gülmeye başladı. Seraydı. Seraya ters ters bakıp "komik mi yatakta falan kalkıyorum sen yoksun" dedim. Taşlar şimdi yerine oturmaya başladım. Sera "komik hem cesur kızlarız biz hani ya" dedi. Aman ne güzel dün dediğim şey için bana gülüyordu. 

Mutfağa doğru yürümeye başladım. Serada arkamdan gelip "kahvaltı hazırladım ekmek yoktu ekmek aldım" dedi. Masaya baktığımda yumurta falan gördüm. Hiç bir şey demeden masaya oturdum ve yemeye başladım. Serada karşıma oturup yemeğe başladı. Gülmemek için kendini tutuyordu. Hani cesuruz ya biz. En son kendimi tutamayıp "poliste arayabilirdim " dedim.

Sera daha çok gülümseyip "ama aramadın" dedi. Sinirlenme ekin sinirlenme. Seraya bakıp "gül sen" dedim. Bugün çok sinir bozucuydu. Serada kesin benim tersten kalktığıma inanmıştır. 

Serayla kahvaltı yapıp eşyaları topladıktan sonra birlikte tabu oynamaya başladık. Tabi iki kişi olduğumuz için birbirimize soruyorduk. Ve bu şekilde olursa benim kaybedeceğim kesindi. Oturduğum yerden kalkıp "gidiyorum ben" dedim. Serada "kaybediyorsun ya kaç sen tabi" dedi. Seraya cevap vermeden evden çıktım.

//EVE VARINCA//

Elime aldığım kıyafetleri dolaba fırlatıyordum. Çok sıkılmıştım. Günümün yarısını sıkılarak geçirmiştim.  Mutfaktan bir kaç atıştırma alıp odama gittim.

Resim yapmaya başladım. Birden bir melodi çalmaya başladı. Telefondan yanlışıkla açılmıştır diye düşündüm. Telefonu aldım melodiyi kapatmak için. Telefonumun ekranı kırmızı olmuştu. Gerilmeye başladım. Ne oluyordu.

Mantıklı düşünmeye çalıştım ama olmadı. Zaten ne zaman oluyordu ki. Korkuyla kendimi evden dışarıya attım. Keşke yanımda biri olsaydı. Ne biliyim tek başıma olmak ve bu olayı yaşamak. Annem ve babam çalıştığı için evde değildi. Korkuyordum. Ben tüm bunları düşünürken melodi kesildi.

Şimdi ne olmuştu. Neden bu melodi çalmıştı. Telefonumun ekranı kırmızı olmuştu. Aklım almıyordu. İnsanlar korkuyla evden dışarı çıkıyorlardı. Benim yaşadığım şeyi herkes mi yaşamıştı. Kasabada böyle olaylar olmazdı. Şimdi neden olmuştu. Tüyler ürkütücü.

Karakola gitmelimiydim. Hayır. Herkes yaşadıysa onlarda yaşamıştır. Değil mi. Korkuyla olduğum yere çömeldim. Polislerin gelmesini bekleyecektim.

1 SAAT

Polis yok

2 SAAT 

Polis yok.

3 SAAT

Saatler hızla başını almış gidiyordu. Ve bu konuyla ilgili hiç bir haber yoktu. 3 saat ardındanda polisler anca gelebilmişti. Bize birkaç soru sormuşlardı. Yani olayı anlatmamızı iştemişlerdi. Bizde anlatmıştık. Sonrada evde kalıp haberlere bakmamızı iştemişlerdi. Bende öyle yapıyordum.

Fakat haberlerde bir şey yoktu. Annem ve babam izin almış gelmiştiler. Oturduğum yatağımdan kalkıp odada tür atmaya başladım. Telefonu alıp whatsappdan grubumuzu aradım. Grubta sera atlas ve uraz vardı. Aramayı açan ilk kişi uraz oldu. Uraz seranın sevgilisiydi. Asla ayrılmıyorlardı. Aramayı herkes açınca  "olaylardan haberiniz varmı" dedim. Hepsi birden var dediler. Atlas  "evden ayrılmayın " dedi bizde onayladık. Uraz ve sera her zamanki gibi birbirlerini soruyorlardı. Bir dakika olay olduğundan beri birbirlerini aramamışlarmıydı.  Şaşırtıcı. Birbirimizi veda edip aramayı kapattık.

Aşağıdan annemin beni çağırdını duydum. Aceleyle aşağı indim. Haber çıkmıştı. Sonunda. Haberde "bugün olan olaydan eminim hepinizin haberi vardır. Bu olayda Derin adında bir kızımızı kaybettik. Teknolojik aletlerlerin kırmızı olup bir melodi çaldığı olayın adı kırmızı melodi" dedi. Kıza üzüldüm. Zavallı kız. Bir dakika ne. Olayın adı bumuymuş.

KIRMIZI MELODİ...

Kırmızı MelodiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin