Sabah Nicolo'nun heyecanla uyandırmasıyla uyanmıştım Fenerbahçe-Galatasaray maçında ilk 11 oynayacaktı bu yüzden çok heyecanlıydım, heyecanlıydık.
Stadyuma gittiğimizde bizi büyük bir atmosfer karşılamıştı ben yengelerle beraber oturmak için tribüne geçmiştim takım oyuncuları sahaya çıktığında gururla Nicoloya baktım.
Maçın başlaması üzerine 27 dakika falan geçmişti Barış'ın kafayla bıraktığı topa Zaniolo çok güzel şekilde vurup topu ağlarla buluşturdu durum 1-0 oldu.
İkinci yarıya geçtiğimizde 71. dakikada İcardi'den gol geldi adam sarhoş şekilde maça çıktı hâlâ nasıl dimdik oynayabildi anlamıyordum.
79. dakikada Zaniolo öyle bir gol atmıştı ki topu dahi görememiştim hızla tribüne koşup bana sarılmıştı ardından geri sahaya döndü.
Maç bitiminde herkes gibi biz de sahaya inmiş Şampiyonluk+Derbi Galibiyetini kutluyorduk sıkıca Nicolo'ya sarıldım sonunda başarmıştı istediğini kendini göstermişti çok gururluydum..
Kutlamalara çıkmak için soyunma odasına ilerlerken ben yine kızların yanına dönmüştüm Barış Naz ablayı bırakamıyordu ilk kez Barış'ın bakışlarına dikkat ettim aşkla, sevgiyle, tutkuyla bakıyordu bizimki de öküz olduğundan bakmıyordu maalesef.
Naz ablayla beraber kahve almış takımın çıkmasını bekliyorduk e o kadar üzerlerini falan değiştiriyolardı gecikirlerdi tabii.
Naz: İrem kendini hazırla derim.
İrem: ne için abla?
Naz: bilmem.
Şüpheli davranışlarla iyice şüphelenmiştim ne olduğunu anlayamadan oyuncular sırayla çıkmaya başladı Nicolo çıktığında gülümseyerek onu izledim gururlu bi anne gibiydim çok güzel bir his sevdiğin adamın kupa kaldırdığını görmek.
Barış 'Sarışınım' şarkısıyla çıkınca Naz abla kulağıma yaklaşıp 'sanki çakma sarışın değil girdiği triplere bak' diyerek alkışlamaya devam etmişti atışıp itişiyolardı ama çok tatlılardı..
Kupa kalktı, takım coştu, taraftar çıldırdı evet böyle bir ortamdaydım şuan çok güzel bir ortamdı ağlamak üzereydim daha geçen evde maç izleyen bir çocukken şimdi sevdiğim adamın kupa törenini izlemeye gelmiştim..
Takım çember halinde dizildiğinde ne olduğunu anlamadan Sacha beni öne doğru itmişti dönüp tam kızacakken Nicolo da dairenin ortasına gelip önce ellerimi tuttu gözlerimin içine bakıyordu sanki bir şey anlatmaya çalışıyordu gözleri.
Yere dizinin üzerine çöküp kutuyu açtı ben ağlamamak için direnirken Nicolo bir elimi tuttu ve şunları söyledi;
-Acısıyla tatlısıyla kavga olur barışırız düşeriz kalkarız en doğru yolu hep beraber buluruz ben seni bırakmak istemiyorum hep yanımda kalmanı istiyorum İrem şimdi Takım arkadaşlarımın yanında seni asla bırakmayacağıma söz veriyorum, benimle evlenir misin güzel kızım?
Hiçbir şey diyemeden boynuna atlamıştım Takım bizi arasına alıp zıplamaya eğlenmeye başlamıştı bile Nicolo parmağıma yüzüğü taktığında ağlamamı durduramıyordum seviyordum, çok seviyordum.
Daha geçen gün evde ailemle Galatasaray maçları izlerken şuan stadyumun ortasında Nicolo Zaniolo'dan evlilik teklifi almıştım bu duyguyu tarif edemiyordum konuşsam kelimeler yetmeyecek gibiyidi aşıktım, aşıktık.
Asıl hikaye şimdi başlıyordu :)
.
.
.
.
.
.
.
