4.Bölüm

248 168 66
                                    

MERT'İN ANLATIMIYLA

5 YIL ÖNCE

"Abi bıraksan mı artık şu boks torbasına vurmayı"

Tuğra'nın sesiyle aniden irkildim.

"Saat kaç? "

"Saat 12.30 oldu abi bırak artık"

Toplantıdan geldiğimden beri su molası hariç hiç mola vermeden 4 saattir boks torbasına vuruyordum.Vurmayı bırakınca boks torbasında vurduğum yerin kan olduğunu gördüm. Elimin eklemlerinin kanadığının farkında bile değildim.Boks torbasına vurmayı bırakıp, doğruca odama çıktım. Tuğra arkamdan seslensede duymazdan geldim. Odama girip kapıyı kapattım. Yatağa yatıp,tavanı izlemeye başladım. Sözleri aklımdan çıkmıyordu.

"Beni unut ben nişanlıyım asla beraber olamayız."
⚜️⚜️⚜️

"Naber varis"
abimin odaya girdiğini hiç duymamıştım.Abim küçüklükten beri bana varis diyordu.Babam buraları bana bırakacağını söylediğinden beri daha fazla söyleme başlamıştı.Halbuki babamın buraları bize bırakmayacağını ikimizde çok iyi biliyorduk.Ama abim her zaman gıcıklık yaparlardı.Aklım onda kalmıştı.Sözleri beynimin içinde zongluyordu.

" Abi hiç havam da değilim, çık odadan. "

"Gülüşün demi yoksa gözlerin demi kaldın?'

Dedi ve yatağıma oturdu. Bende oturur pozisyona geldim. Abim bazen çok can sıkıcı olsa da birbirimizin arkasını hep kolamıştık. Birbirimizden bugüne kadar hiç birşeyi saklamamıştık. Daha doğrusu saklayamamıştık ama ben onu içimde saklamak istiyordum. Kimseyle paylaşmak istemiyordum. Aşk böyle birşey olmalıydı.Abime dönüp,

"Odamdan çık"

"Soruma cevap ver! "

"Offf kimsenin gülüşünde yada gözlerinde kaldığım falan yok.Şimdi çık dışarı"

"Bakışların öyle söylemiyordu akşam."

"Abi çık dedim!"

"Soruma cevap ver o zaman varis"

"Tamam pes ediyorum"

deyip kollarımı teslim olmuş gibi kaldırdım.Abimin inadını ve gözlem yeteneğini unutmuş olmalıydım.Belki birine anlatmak iyi gelir diye düşündüm.Çünkü abim de sonuç olarak birine aşıktı ve sevgilisi vardı. Abime dönüp, sözüme devam ettim,

"Senin gözünden birşey kaçırabilene helal olsun, göz,göz değil kamera mübarek"

"Sorumun cevabını hâlâ alamadım varis"

Derin bir nefes alıp verdikten sonra

"Gözlerinin içi gülüyor be abi"
"Hah şöyle yola gel"

"Abiii! "

"Tamam, tamam sakin ol varis,tam 4 saattir boks torbasına vurmanı sağlayacak ne yaptı dökül bakıyım. "

Dedi ve ellerime bakınca eklemlerim hâlâ kanlı bir şekilde durduğunu fark ettim.Aklımı başımdan almıştı. Sürekli onu düşünüyordum.Ellerimi yıkamak ve abimin sorgusundan kurtulmak için ayağa kalmıştım ki abim kolumdan çekip geri yatağa oturttu.Gözlerini, gözlerime sabitleyip,

"Hiç bir yere kaçamazsın varis"

"Çok inatçısın "

"Senin de benden kalır bir yanın yok, anlat şimdi"

"Beni unut dedi BENİ UNUT DEDİ!!!"

"Sen desene köl kütük aşık oldum diye"

"Söylerken sesi titriyordu,bir bit
yeniği var bu işte."

İNTİKAM MELEĞİ (TAMAMLANMIŞTIR) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin