"Baba..."
Etrafımı buğulu görmeye başlamıştım.Arkadaşlarımın sorularını da yankılı gibi duyuyordum.Gözlerim kararmaya başladığında yavaşça ayağa kalktım ve tuvalete gittim.Elimi yüzümü yıkarken burnumdan akan kana peçete bastırdım.
"Miray iyi misin?"dışardan gelen seslere cevap verecek durumda değildim.
Ata gerçekten katil miydi?Tam dibimde bir katil vardı.Onunla konuşmuştum bile.Korkuyla ürperdim.
Biraz daha kendime geldiğimde dışarı çıktım.Herkes kapının önünde bekliyordu.
"Gülüm nasılsın?Bir şey mi oldu?"
"Yok yok iyiyim."diyerek Helin'in elini tuttum ve oturma odasına yürüdüm.
"Ata tutuklandı değil mi?" dedim Miraç'a bakarak.
Kafasını sallayarak onayladığında rahat bir nefes aldım.
"Tamam bu konuyu kapatalım artık.Kendimizi korkutmamız çok saçma.Geçen ne olmuş biliyor musunuz..."
Helin'in anlattıklarını dinleyemedim bile.Her dediklerine evet diyip geçiyordum.Kafam çok başka yerdeydi...
Bir sonraki gün okula gittiğimde Ata tabikide okulda yoktu.Okul idaresi yaşanan olayın üstünü kapatmaya çalışır gibi hiçbir şeyi belli etmiyordu.İlk iş günümde öylece geçip gitmişti.Reyhan ablayla tanışmıştım ve her şeyde bana yardımcı olmuştu.Anne sıcaklığıyla yaklaşması çok hoşuma gitmişti.Günler böyle böyle geçti.Ta ki 1 ay sonra yaşanan şeye kadar...
İşten çıkmış yürüyordum.Kar yağmaya başlamıştı.Bembeyaz kar tanelerinin yere düşüşünü izlemek oldukça zevkliydi.Cadde de kimse yoktu.Karşı kaldırımın kenarında oturan kişiden başka.Üstünde ince gözüken bir kapüşonludan başka bir şey yoktu.Kafasını da kapatmıştı ancak kenarlardan kumral saçları gözüküyordu.
Kollarını vücuduna dolamış oturıyordu öylece.Üşüyor muydu acaba?
Yanına gitmeye karar verdim.Karşıdan karşıya geçerken duyduğum sesle duraksadım.
"Polis!Olduğun yerde kal!"bana mı demişlerdi bilmiyorum ama olduğu yerde kalan kesinlikle bendim.Üstüme doğru gelen arabayı fark ettiğimde çok geç olduğunu düşündüm.Gözlerimi sımsıkı kapadım.Ancak o an soğuk ellerin benim ellerimle buluşmasıyla ne olduğunu anlayamadan arabanın önünden çekildim.Gözlerimi telaşla açtığımda onun gözleriyle karşılaştım.Uzun süre yüzüme bakmadan koşmaya başladı.Hala elimi tutuyordu bu yüzden benide peşinden koşturuyordu.En sonunda bir ara sokağa girdiğimizde durdu.Arkası bana dönüktü.Nefes nefese kalmıştım.Elimi elinden çekerek konuştum.
"Bu da neydi şimdi?Polisler benim peşimde miydi?Ben bir şey yapmadım ki."
Biraz sessizliğin ardından konuştu.Sesi sert ve tehditkar geliyordu.
"Benim peşimdeler."
Korkuyla gözlerimi ona diktim.
"Neden?"
Sonunda arkasını döndü ve kafasındaki kapüşonu çıkardı.Şokla elimi ağzıma getirdim.Geri geri yürümeye başladım.O karşımdaydı.Ata...
"Sen...hapiste olman gerekiyordu...neden burdasın?"korkuyla bir şeyler geveledim.Ondan kaçabilir miydim?Neden olmasın?
"Kaçtım."dedi ciddi bir ifadeyle.Daha da şaşırarak baktım ona.Ben geri gittikçe üstüme doğru yürümeye başladı.
"Gelme."
Dediğimi duymuyor gibiydi.
"Gelmesene!"hala gelmeye devam ettiği için bağırdım.
"Katil!Yard-" hızla kolunu belime dolayıp diğer eliyle ağzımı kapattığında karşı koymaya çalıştım ancak benden kat kat güçlüydü.
