EL MÂRİD ÂZÂB-Î CÂÂN 1

36.bölüm-SOĞUK

Araba okula doğru ilerlerken dalgın bir şekilde olanları düşünüyordum. 3 gündür yatıyor muyum? Günler geçerken neden hiç bir şey hatırlamıyorum? Peki Câân? Ne oldu?

Can: Noldu? Kâbus mu gördün?

*Ne? Hayır. Neden sordun?

Can: uykundan uyanınca çok korkmuş gibiydin ve adı mı tekrar etin. Ne o rüyanda beni mi gördün?

*Can değil Câân

Can: efendim?

*Yok bir şey

Can: iyi misin?

*Evet iyiyim sadece yorgun hissediyorum

Can: istersen geri dönelim. dinlenirsin

*Hayır gerek yok

Okula gidip Yusuf ile konuşmanın zamanı geldi. Vereceği cevabı çok merak ediyorum...

Okula gelmiştik sonunda arabadan inip merdivenlerden okula doğru çıkmaya başladık. Can benimle Yusuf'un yanına gelirse kavga çıkarırdı. O yüzden bir bahane bulup yanından ayrılmalıyım.

*Sen sınıfa git ben kantine gidip geliyorum

Can: bende gelirim seninle sorun yok

*Hayır hayır sen git hem ordan sonra lavaboya gideceğim.

Can: tamam

*Görüşürüz

Can: görüşürüz

Can'ın yanından ayrılıp okulda gezinmeye başladım. Çünkü onu nerede bulacağımı bilmiyordum.
Üst katlara doğru çıkmaya başladım. İlerde önümde yürüyenin Yusuf olduğunu anlamam çok sürmemişti. Benden ilerde yürüdüğü için koşmayı değil bağırmayı tercih etmiştim.

*Yusuf!

Arkasını dönüp bana bakmıştı. Koşarak yanına gittim.

*Seninle konuşmam gerekiyor

Yusuf: ben seninle konuşmak istemiyorum

*Sana isteyip istemediğini sormadım. Konuşmam gerekiyor dedim

Yusuf: ne oldu?

*Çatıda konuşalım

Yusuf:tamam geliyorum

Sesizce çatıya çıkmaya başladık. Konuşmuyorduk. Çatıya çıkmıştık. Yusuf çatının kapısını kapatıp konuştu.

Yusuf: seni dinliyorum

*Dün ne oldu?

Yusuf: derken?

*Câân benimle oynama

Yusuf: can mı? Karıştırdın galiba ben can değilim

*Câân bak dün olanları biliyoruz senin kim olduğunu da biliyoruz numara yapmana gerek yok

Yusuf: Ahsen ben can değilim dün can'la ne yaşadıysan bilmiyorum bilmekte istemiyorum

*Madem Câân olmadığını söylüyorsun o zaman  kanıtlayalım

Yusuf: ne yapıyorsun?

*Aşağıya atlıyorum. Eğer Câân değilsen beni kurtaramazsın ama câân'san beni kurtarırsın

Yusuf: Ahsen dur!

Çatının alçak duvarının üzerine çıktım. Evet Atlayacağım ve evet korkuyorum. Ama öğrenmenin tek yolu buydu. Yusuf'a tekrar bakıp sordum

*Beni kurtaracak mısın Câân?

Cevap yoktu. Kendimi boşluğa doğru ittim ve 4. kattan aşağıya doğru hızla düşüyordum, bir umut onun Câân olmasını umuyordum ama beliki değildi.

....

Evet bizim salak karakterimiz aşağıya atlamış durumda umarım ölmemiştir.