zo duister als een horrorfilm

De ring van 7 kleuren

Eva stapte uit de auto en keek naar het huis. Ze begon te denken " Waarom zou Lissette hier nou wonen zo buitengesloten van de wereld, het is toch cool dat ze een halfje was?". Opa tikte op haar schouder. En vroeg "Toch is het een mooi huis hè, ook al woonde hier een halfje". Eva knikten en pakte haar koffer. Ze liep richting de poort. Ze keek naar een stukje van de poort en zag iet geschreven. Ze veegde met haar mouw het stof van de tekst en las de zin in zichzelf voor. " Van zwart naar wit van wit naar paars van paars naar roze van roze naar groen van groen naar rood van rood naar blauw en van blauw weer naar zwart". "Betekend dit iets" dacht Eva. Terwijl Eva aan het denken was kwam de eigenaar van het huis aangelopen. Oma riep " Eva kom de uitleg begint". Eva hoorde haar oma niet omdat ze heel diep aan het denken was waarom die tekst op de poort zou staan. "Eva kom nou" riep oma nogmaals. Eva schrok en keek haar oma aan ze knikte pakte haar telefoon maakte een foto van de tekst en liep richting het groepje mensen. De man begon met praten." Lieve mensen dit is het huis van Lissette het dapperste meisje ooit, jullie gaan hier een hele week logeren en meer te weten komen over het huis en Lissette zelf". Hij ging verder" Ik zie dat jullie kinderen bij jullie hebben voor hen geld de regel niets slopen". Eva keek de man aan en keek toen naar het huis ze hoorde verder niet meer wat de man allemaal zij alleen nog dat we moesten uitkijken voor vallende dingen geen idee waarom hij dat zij. "Nu krijgen jullie van mij een rondleiding door het huis" zei de man plotseling. Ze liepen naar binnen en eindelijk na 10 minuten rondleiding kwam er een interessant deel. " Dit is de geheime deur niemand weet hoe hij open moet en wat er achter zit, ook waren mensen aan het denken waar die ruimte achter de deur voor was maar niemand is er ooit achter gekomen" zij de man toen ze naar de deur liepen. Iedereen liep verder maar Eva bleef staan. "Dus dit is een geheime deur ik vraag me af wat er achter zit". Eva stond te fantaseren wat er achter zou staan toe iemand haar liet schrikken. "Boe". Eva schrok en viel achterover. De jongen lachten en deed zijn masker af. "Dat noemen we nou vermaak" zij hij terwijl hij wat stof van zijn masker veegde. "En jou noemen we iemand die we liever van het dak zouden willen gooien" zij Eva kwaad. "Sorry hoor" zij de jongen. "Ik heet Adam, en jij?" Zij de jongen. "Ik heet Eva" zij Eva. "Aangenaam" zij Adam. Ze keken samen naar de deur. "Wat zou erachter zitten" vroeg Eva. "Geen idee maar vast iets onnozels zoals een oude kast" zei Adam. Eva liet hem stoppen met praten en zij "of een oude kelder of zolder wat interessant kan zijn". "Kan" zij Adam. De man van de rondleiding liep door de gang en keek om zich heen. "Snel verstop je" zij Adam zacht. Ze rende naar de oude kast die in de gang stond en doken er in. Aan Eva's kant zat een gat dus zij kon kijken wat hij deed. De man liep verder en stopte bij de geheime deur. "Lissette het halfje" zei de man. Er verscheen een cirkel met witte stenen. "Blauw ,zwart, wit nee nee rood, zwart, paars ook niet" zei de man terwijl de witte vlakken deden wat hij zei. "Meneer kunt u even komen" vroeg een stem aan de andere kant van de gang. "Ja hoor even wachten" riep de man terug. "Ik weet hoe ik je moet open maken alleen de code nog, close the door".En na hij dat zij ging de deur dicht en liep hij weg. Eva deed de kast open maar Adam stopte haar en deed hem weer dicht. "Wat ben je aan het doen" fluisterde hij. "Ik maak de deur open die man is weg". "O" zei Adam en deed de deur open. Eva zag nog dat hij bloosde maar zei er verder niks van. Eva bedacht wat er op die poort stond en pakte snel haar telefoon. Ze zei voor de deur hard op "Lissette het halfje" en de deur ging open. Ze ging verder "zwart, wit, paars, roze, groen, rood, blauw". De deur deed de kleuren in de cirkel en na dat alle kleuren in de cirkel waren gedaan ging de deur automatisch open. Adam keek verbaasd naar Eva. "Hoe wist je de code?" Vroeg hij. "Nou ik zag deze tekst buiten op de poort staan en heb er een foto van gemaakt, en toen ik hem hoorde praatte met die kleuren wist ik de code". Eva keek naar de opening. "Het is een zolder" zei Eva.