Het eind

9 1 0
                                    

De week sprong voorbij en iedereen had de beste tijd van zen leven. "De bussen zijn er" riep de man. "Kom wij gaan ook" riepen opa en oma. Adam en Eva wisselde nog even nummers uit en toen stapte Adam in zijn bus, hij zwaaide nog naar Eva en Lissette en toen vertrok de bus. Eva draaide zich om naar Lissette. "Ik zal je missen Lissette". Lissette gaf Eva een knuffel. "Ik jou ook". Eva stapte de auto in en Lissette liep naar binnen, ze liep naar de man en gaf met een knipoog een knop. Zelf liep ze naar boven naar haar kamer. Ze deed een oortje in en d man kwam naast haar staan. "Is alles zoals u het wou BAAS?. Lissette knikte en pakte de afstandsbediening ze ging via het netwerk naar een satelliet, ze zoemde in op de auto van Eva en wou bijna op de knop drukken. Maar toen stopte ze. "Wat is er baas is er niet genoeg explosieve?". Lissette knikte nee en gooide de knop op de grond. Ze stond op knikte nogmaals nee en stampte de knop in 1000 deeltjes. Lissette liep naar het raam. "Eva jij hebt mijn ogen geopend, ik haatte mensen maar nu ergens vergeven kan ik ze wel, bedankt Eva ik ben jou het dankbaarst van allemaal en zal je nooit vergeten". Lissette deed het raam open en riep " IK ZAL JE NOOIT VERGETEN EVA NOOIT VAN MIJN HELE LEVEN". Eva zat in de auto en keek uit het raam en dacht "Ik zal je ook nooit vergeten Lissette nooit van mijn hele leven.

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Jun 22, 2015 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

zo duister als een horrorfilmWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu