zo duister als een horrorfilm

Het verhaal

"Het verhaal van Lissette die oma vertelde weet jij nog hoe die ging?". Vroeg opa. "Ja oma zij dat Lissette een dappere heldin was die het dorp redde van een wolven aanval". Zei Eva trots. Opa keek uit het raam maar oma was nog aan het tanken. "Dat verhaal is gelogen oma weet dat niet maar het verhaal gaat zo...". Oma deed de deur open en opa hield gelijk zijn mond. "Ik ga nog wat drinken halen wil iemand ook wat?". Eva en opa knikten nee en oma deed de deur weer dicht. Toen oma weg Liep vertelde opa verder. "Lissette was geen heldin wat de meeste wel denken, Lissette was een halfje". "Een halfje?". Zei Eva verbaasd. "Ja een halfje" zei opa. "Lissette is geboren als half mens half kat en heeft de wolven niet verslagen maar losgelaten. Eva keek door de achter ruit naar de bossen. "Dus dat figuur was Lissette?". Vroeg Eva. "Ja" zei opa. "Toen ik nog zo klein was als jou heb ik voor het eerst het verhaal van Lissette gehoord, Maar ik wou het zeker weten dus ik ging naar de zolder van mijn opa, Mijn opa had altijd verhalen in hele oude boekjes dus om het zeker te weten ging ik even rond neuzen..". Eva hapte er tussen door. "Mocht dat wel van uw opa?". "Nou nee maar soms eens stiekem doen kan wel, Maar verder met het verhaal, Ik vond een boekje over Lissette en begon te lezen, Iedere dag een klein stukje, En toen kwam ik er achter dat het echte verhaal van Lissette in dit boekje stond, De laatste regel van het boekje was de mooiste en hij ging als volgt: Lissette de vrouw van kat en mens met het gezicht van een engel maar het hart van duister kristal, lijkt te vertrouwen maar is dat niet, met een blik kan ze je leven verwoesten". Eva dacht na en vroeg toen:" Opa heeft u Lissette ooit gezien?". "Nee" zei opa "Maar soms heb ik wel het gevoel als ik door deze bossen rijd dat ik door iemand begluurd wordt". Eva en opa zagen oma aankomen en hielden hun mond. De tijd streek voorbij en voor dat ze het wist was ze bij het huis het huis van Lissette.