MÜLTEFİT

10 'Korkak'

ventimisto

aksaknazli51

tüm bölümleri okuyup oy verdiğiniz için çok teşekkür ederim <3

...

Gözlerimi yumdum. Uyu Beril, uyu ve düşünme.

Bir süre sonra tam mayışmışken kapının açıldığını duydum. Kafamı o yöne çevirdiğimde Evren irkildi.

"Beril.."

Kararsızca konuştuğunda ayılmaya çalışarak birkaç kez göz kırptım. Rüya görmediğimden emin olunca onu cevapladım. "Efendim?" Yataktan doğrulup oturur pozisyona geçtim.

Üzerindeki pijamalarla çok tatlı görünüyordu, bunu düşünmemeliydim. Birkaç küçük adım attı odanın içine doğru. Günlerdir uyumuyor gibiydi. Onu böyle görmek beni üzüyordu ama bir şey söyleyebilecek konuma sahip değildim onun hayatında.

"Bu odada kalabilir miyim?" diye sordu çekinerek. Eli ensesine gitti, biraz oyalandıktan sonra elini indirdi. Saçlarına dokunma isteğiyle doldu içim. Neden bu odada kalmak için benden izin istiyordu ki? İsterse hemen taşınabilirdi bu odaya.

"Bu ev senin zaten Evren, bana sormana gerek yok. Yarın eşyaların yerini değiştiririz."

Kaşlarını çattı, bu fikir hoşuna gitmemiş gibi bir hali vardı. Yeşilleri ortamdaki loş ışık yüzünden parlıyordu. Hâlâ ayakta dikilmeye devam ederken konuşmaya başladı.

"Öyle değil, şey... şey oldu.. O odaya giremezsin ama ben de giremem. Bir süre burada kalacağım.." Neyden bahsettiğini anlamıyordum. Odaya giremeyecek olmamızın sebebi neydi?

"Evren neden böyle bir şey yapalım?" kafam oldukça karışmıştı, ne oluyordu?

"Böcek var, odama böcekler girmiş!"Sitemle söylenmesi beni güldürürken onun birkaç küçük böcek için odasını terk etmesini tatlı bulmak kendime kızmama neden oldu.

"Ne böceği? Çok fazla var mıydı?" Evren'in böcek fobisi aklıma gelince tedirgin oldum. Çok kötü hissetmemişti umarım.. Evet Evren Saygıner böcekleri görmeye katlanamayan bir koca bebekti. Endişelenmem hoşuna gitti sanki... Gözlerinden geçen parıltılara şahit oldum.

"Evet, tam olarak..." diyerek düşünmeye başladı, sonunda kafasında saymayı bitirmiş olacak ki cümlesine devam etti. " Üç tane büyük böcek gördüm, korkunçlardı."

Böyle konuşmaya devam etmesi onun için iyi olmayacaktı, biri bu adamı uyarsın. Bu kadar yakışıklı ve karizmatikken aynı zamanda tatlı olması beni çileden çıkarıyordu.

Birkaç saat önce ona mesafeli davranmaya karar veren Beril'i talep ediyorum, derhal!

"Tamam, yarın ilaçlama için evden çıkabiliriz. Gece boyunca rahat olabilir misin?" Onun iyiliğini düşünmeden yapamıyordum. Yarın Selin'in evine gidebilirdik, birkaç gün kalır sonra da evimize geri dönerdik. Babaanneme de iyi gelirdi.

"Yanımda olacak mısın?" Kararsızca konuşup gözlerini yere dikti. Böyle yaparsan sağlıklı kararlar veremem korkak kocam.

Birlikte uyumaktan bahsediyorsa bunu kabul etmeyecektim çünkü rahatsız oluyordu. Muhtemelen benim iyi bir uyku çekmem için birlikte yatmayı teklif edecekti ama ayrı uyursak içim daha rahat ederdi. Onu rahatsız etmeyi hiç istemiyordum.

"Evet odada bekleyeceğim, için rahat olsun." diye gülümseyerek konuştum. Ona tavır almıyordum, en başında olduğu gibi buna hakkım yoktu. Sadece iyi anlaşıp birbirimize zarar vermeden bu evliliği bir süre daha devam ettirmeliydik.