(Bella'nın anlatımıyla)
Islak saçlarımın bir kaç teli yüzümden aşağı düşüyordu.
Bakışlarım yerdeydi ve gerçekleri sindirmeye çalışıyordum.
Bu gerçekler sindirilebilecek gibi değil.
Chris karşımdaki tekli koltuğa oturmuş bana bakıyordu.
Son söylediğimden sonra dakikalarca konuşmadık.
Göz yaşlarım onları serbest bırakmam için yalvarıyordu resmen.
Burnumu çektim üşümeye başlamıştım.
Mevsim yaz olsada duştan çıktığım için üşümeye başlamıştım.
Odanın camının açık olmasınında buna katkısı vardı muhtemelen.
Sesim çıkmıyordu.
Üşüdüğüm için titremeye başlamamla Chris ayağa kalktı ve camı kapattı.
"Bella konuşalım mı biraz ?"dedi camı kapatıp yanıma otururken.
Bakışlarımı yerden ayırmadım.
"Her zorluğun üstünden kendin gelemezsin güzelim. Anlat hislerini bana."dedi bir kolunu vücuduma sararken.
"Ben iyiyim."dedim zorlukla , boğazımda bir yumru vardı resmen.
"İyi değilsin , kendine yapma bunu."
Eliyle kolumu sıvazladı.
"İyiyim ben, sadece yalnız kalsam olur mu?"dedim dakikalar sonra suratına bakarak.
"İyi değilsin."
"İyiyim."
"Değilsin."
"İyiyim ben."
"Değilsin iyi falan , görüyorum gözlerinde."dedi eli yüzümü okşarken.
"İyiyim ben."dedim gözlerim dolarken.
Belki çok kez tekrar edersem kendimde inanırım.
"Yalnız kalmak yok ben burdayım."dedi hafifçe tebessüm ederken.
"Chris sadece yalnız bırak beni lütfen."
Sesim öyle bir çıkmıştıki resmen yalvardım.
"Yalnız kalmak yok, sana destek olucam."
"Chris lütfen."dedim gözümden bir yaş aşağı akarken.
Ağlamamalıyım , ağlayamam ben.
Beni kendine doğru çevirdi yavaşça ve çenemi ona bakmam için yukarı kaldırdı.
Dik duramıyorum.
Yaram acıyor, kalbim acıyor.
Ben hayatım boyunca ilk kez kendime acıyorum.
Aldığım nefes bile bıçak gibi canımı acıtıyor.
Yinede surat ifademi bozmandan Chris'e devam baktım.
"Chris falan yok , ağlıcaksan beraber ağlıyoruz. Bağırıyorsan beraber."dedi eli yanağımı okşarken.
İstemsizce yüzümü avucuna yasladım.
"Sadece yalnız kalmaya ihtiyacım var."dedim zorlukla konuşarak.
Sesim titriyordu. Gözlerim dolmuştu ve o bunu görüyordu.
"İyi değilsin , o yüzden öyle davranmana gerek yok."dedi saçımı kulağımın arkasına atarken eliyle hafifçe.
"Böyle durumlarda sevdiğin kişiler yanında olmalı Bella."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Son 30 gün
RandomDünya'nın sonu geliyordur üç genç evlerinden kaçıp Paris'e giderler . Ama sonra belkide dünyanın sonunun gelmesini engeliyecek bir plan olduğunu öğrenirler. Başlarına neler gelecektir? Hangi duygular itiraf edilecektir ? Hangi sırlar ortaya ç...
