Ateşin İçindeki Serçe

5. BÖLÜM: BİR KRİZİN EŞİĞİNDE

Selamlar! Nasılsınız güzel okuyucularım???

Bu arada 13 bin küsür olmuşuz. Daha beşinci bölümde, bu kurgunun bu kadar yükseleceğini tahmin etmiyordum. Hepinize ne kadar teşekkür etsem az

Multimedya: Ateş Karahan

Her neyse, başlayalım bakalım.

Şarkılar; Mor ve Ötesi - Bir Derdim var, Canfeza - Çöl

1. BÖLÜM: BİR KRİZİN EŞİĞİNDE

1 Mart 2018 / Serçe Yedi yaşındayken

Minik adımlarla, soğuk parkenin üzerinden annemin yanına doğru yürüyordum. Annem, beni gördüğü gibi gözlerinden akan gözyaşlarını hızlıca silip gülümsedi. Henüz yedi yaşında olduğum için şu an yaşanan olayı anlamadığımı sanıyordu ama ben anlıyordum.

"Serçe'm," dizlerinin üstüne çöküp bana sıkıca sarıldı. "Güçlü Kızım benim." Ama ben sarılmıyordum. Sarılamıyordum. Annem, benim sağırlığım yüzünden bu hâldeydi. Babam, sırf ben sağırım diye bizi yalnız bırakmıştı. Ama sağır olmam benim elimde değildi ki.

"Beni bırakabilirsin anne." Dedim gülümsemeye çalışarak. Çünkü ağlarsam annem beni bırakmazdı. Güçlü görünmem gerekiyordu. Annemin de dediği gibi, güçlü...

"Ne, ne bırakması kızım?"

"Duydum anne." Minik ellerimi, ıslanmış yanaklarına koyup okşamaya başladım. "Babam bizi, ben sağırım diye terketti. Eğer seninle birlikte yaşayacaksa bırak beni."

Hıçkırdı. "Hayır kızım, hayır." Dedi yüzümün her yerine öpücük kondururken. "Bırakmam ben seni, bırakamam."

"Anne..."

"Serçe! Hayır diyorum. Bırak, giden gitsin. Biz birbirimize yeteriz, Güçlü Kızım."

Günümüz / 2024

Şimdi ise yalnızdım. Ne annem vardı bana sahip çıkacak, ne de babam... Annemin dediği gibi güçlü biri de değildim. "Ne oluyor burada, Serçe?" Araf abinin sesi beni girdiğim transtan çıkartmaya yetmişti.

"Serçe Hanımı adam öldürme suçundan tutuklamak zorundayız." Araf abi ellerini her iki yanağıma da koyup göz göze gelmemizi sağladı. "Kendisinin bizimle karakola gelmesi gerekiyor."