အထန် မျိုးဝင်း

အပိုင်း (၁၂)

အိမ်ကိုအတူတူပြန်လာကြတဲ့မျိုးဝင်းနဲ့မြတ်လင်းကိုကြည့်ကာအဖေက 'မင်းတို့ညီအကိုတွေဘယ်မှာဆုံလာကြတာတုန်း...ငါပြောစရာရှိလို့ခဏထိုင်ကြဦး' 'ဟုတ်အဖေ..လမ်းထိပ်မှာဆုံလာတာ' မျိုးဝင်းကပြောရင်းအဖေ့နားကခုံမှာဝင်ထိုင်လ်ိုက်ကြတယ်။ 'ဘာပြောမလ်ို့လဲအဖေ' 'အေး...ငါတ်ို့သဘက်ခါကျရင်ပဲခူးကမင်းအဒေါ်ညီမတို့ဆီသွားမလ်ို့...ဟိုမှာသူ့ညီမရဲ့သားရှင်ပြုအလှူရှိလို့လေ...မင်းတို့အိမ်စောင့်ကျန်ခဲ့ကြပေါ့' 'အော်..ဘာများလဲလို့..သွားပါအဖေတို့အေးဆေးသာသွား..ကျတော်တို့အိမ်စောင့်ကျန်ခဲ့မယ်...ရတယ်အဖေ' 'အေးပါ...မင်းတို့အဆင်ပြေရင်ပြီးတာပဲ...လိုက်ခဲ့ချင်လည်းရတယ်...အိမ်ကိုပိတ်ထားခဲ့လေ' 'ရတယ်..အဖေတို့ပဲသွားပါ...ကျတော့်မှာခွင့်မရတော့ဘူး.' မျိုးဝင်းလည်းအပေါ်ကိုတက်ရင်းလှေကားပေါ်ကနေလှမ်းပြောလိုက်တယ်။ မြတ်လင်းကတော့မီးဖိုချောင်မှာရေသောက်ရင်းမျိုးဝင်းကိုကြည့်ကာတခုခုပြောချင်နေပုံပဲ။ မျိုးဝင်းကတော့မြတ်လင်းမပြောလည်းသိနေတဲ့ကိစ္စမို့လက်သီးပဲဆုပ်ပြခဲ့တယ်။

******

ကိုနေမျိုးအိမ်ကိုမကြာခဏဆိုသလိုရောက်ဖူးနေပေမယ့် ကိုနေမျိုးရဲ့အဝတ်လှဲခန်းကိုတော့သိပ်မဝင်ဖြစ်။ တခါတလေကိုနေမျိုးအိမ်ကနေရုံးတက်ရရင်တောင်သူ့ဆိုဒ်နဲ့ကိုနေမျိုးဆိုဒ်ကဆင်နဲ့ဆိတ်လိုဖြစ်နေတော့ မနေ့ကအဝတ်တွေနဲ့ပဲရုံးတက်ဖြစ်တာများတယ်ဆိုတော့အထူးတလည်မဝင်ဖြစ်တာလည်းပါတာပေါ့။ ကိုနေမျိုးအဝတ်လှဲခန်းဆိုတာ ရုပ်ရှင်ကားတွေမှာပါတဲ့မင်းသားမင်းသမီးတို့အဝတ်လှဲခန်းလိုပဲအိပ်ခန်းနဲ့တဆက်တည်းဖြစ်ကာ အဝတ်တွေကိုဆိုင်တွေမှာလိုချိတ်တွေနဲ့သေချာချိတ်ထားပြီး အခန်းအလယ်မှာတော့ စားပွဲခုံအကြီးကြီးတခုံရှိတယ်။ အဲခုံကိုအပေါ်ကမှန်နဲ့ဖုံးထားတာကြောင့်အတွင်းဖက်မှာရှိတဲ့တန်ဖိုးကြီးနာရီတွေ၊ မျက်မှန်တွေနဲ့ accessories လေးတွေကိုမြင်နေရတယ်။ မျိုးဝင်းလည်းမှန်ပေါ်ကနေအကြိုက်တွေ့တဲ့နာရီပေါ်ကိုလက်ထောက်ကြည့်ရင်းမျက်နှာချင်းဆိုင်ကအဝတ်ကိုမျက်စိရောက်သွားတော့တယ်။ အဲဝတ်စုံကဝတ်စုံအနက်တွေနဲ့ကြားမှာကွဲထွက်နေတဲ့ အဖြူရောင်suitတစုံ။ လှပတယ်ဆိုတာထက်ပိုပြီးအထက်တန်းဆန်ဆန်ပွဲတက်ပုံစံပေါက်နေတာမို့မျိုးဝင်းလည်းအနားကပ်သွားမိလိုက်တယ်။ သူသုံးနေကျရေမွှေးခပ်သင်းသင်းလေးရတော့ သူတခါဝတ်ထားဖူးမှန်းတန်းသိလိုက်တယ်။ င်္အကျီလက်ကိုဆွဲယူရင်းသေချာကြည့်လိုက်တော့ရက်ဘတ်နေရာမှာကပ်ပန်းလေးတခု။ 'ညီဘာလုပ်နေတာလဲ..အထဲမှာ' ရုတ်တရက်ကြားလိုက်ရတဲ့ကိုနေမျိုးအသံကြောင့်ကြည့်လက်စကိုဖယ်လိုက်ပြီး 'ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး...ဒီထဲလျှောက်ကြည့်နေတာ' 'အော်...အပြင်လာပါဦး...ကို့ဆီကို'ဆိုကာလက်နှစ်ဖက်ကိုဆန့်ထုတ်ရင်းပြောလိုက်တော့ မျိုးဝင်းလည်းသူ့ဆီလျှောက်သွားလိုက်တယ်။ 'ခုနကsuitအဖြူလေးကအရမ်းလှတယ်နော်...ဘယ်မှာဝတ်ထားတာလဲ' 'အော်..အဲဒါလား..အင်း..ဟို...အကိုမင်္ဂလာဆောင်မှာလေ...သတိုးသားအရံလုပ်ပေးရတုန်းကပါ' 'အော်...ဒါကြောင့်ကပ်ပန်းလေးနဲ့ဖြစ်နေတာကို' 'ညီ...အပြင်မှာရုပ်ရှင်သွားကြည့်ကြမလား...ကိုကြိုက်တဲ့ကားရုံတင်နေတယ်လေ...' 'အင်း..ကောင်းသားပဲ..သွားလေ'။ မျိုးဝင်းတို့လည်း junction cityဆီထွက်လာခဲ့ကြတယ်။ ရုပ်ရှင်ကြည့်ပြီးအပြန်ကျတော့ food stalls မှာပဲဝင်စားဖြစ်ကြတယ်။ center မှာပဲလျှောက်ပတ်ရင်းညနေ၅ခွဲ ၆လောက်မှကိုနေမျိုးကအိမ်ကိုပြန်ပို့ပေးတယ်။ 'အိမ်မှာအဝတ်နည်းနည်းထားပါဆ်ို...ဘယ်တော့မှမထားဘူး..ထားလိုက်ရင်ဒီတညပါနေပြီးမနက်ကျကို့အိမ်ကနေရုံးသွားလို့ရတာပေါ့' 'အင်းပါ...ကျတော်လည်းမေ့နေလို့မယူလာဖြစ်တာ..နောက်ကျသတ်ိပေးပေါ့..ဟုတ်ပြီလား' ကိုနေမျိုးကယောင်္ကျားတန်မဲ့မျက်စောင်းတချက်ထိုးကာ 'ဟုတ်ပါပြီဗျာ..'ဆိုရင်းပါးကိုလှမ်းဆွဲလိုက်တယ်။ မျိုးဝင်းဆီဖုန်းဝင်လာတာကြောင့်ဘောင်းဘီအိတ်ထဲကထုတ်ပြီးဖုန်းကိုတချက်ကြည့်ကာ 'ဟယ်လို..ကိုသူရိန်...ပြောပါဗျ..ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ' '......' 'အော်...ဒီနေ့ပိတ်တယ်မလား' '......' 'အိုကေပါ...ရတယ်...ရတယ်...ကျတော်ကူပေးမယ်...ခုကမြို့ထဲကနေပြန်လာနေလို့လမ်းမှာ...တခါတည်းဝင်ခဲ့မယ်လေ' '.......' 'ဟုတ်အကို...ဟုတ်...ဟုတ်' ။ 'ဘယ်သူ့ဆီကလဲ' 'ဆော့နေကျgym ကပိုင်ရှင်ထရိန်နာအကိုပါ...သူကနောက်အပတ်ထဲပြိုင်ပွဲဝင်ရမှာမို့ဒီနေ့ဆော့မှာမလို့တဲ့..အဲဲဒါသူ့ကိုကူပေးနေလို့လေ...ခုလည်းလာခိုင်းနေလို့' 'အော်...ဒါဆိုအဲကိုပဲပို့ရမှာလား' 'အင်း..အဲကိုပဲတခါတည်းပို့လိုက်တော့'။ gymရှေ့ထိပို့ပေးပြီးတော့နှုတ်ဆက်အနမ်းလေးခြွေကာနေမျိုးပြန်လာခဲ့တယ်။ မျိုးဝင်းကgymထဲရောက်သွားချိိန်မှာဘယ်သူမှရှိမနေဘူး။ 'ကိုသူရိန်ရေ..ကျတော်ရောက်ပြီနော်' 'အေး...ညီလေး..အကိုlocker roomမှာ..ဝင်ခဲ့လေ' 'ဟုတ်အကို' မျိုးဝင်းဝင်သွားချိန်မှာကိုသူရိန်ကဖင်ပြောင်ကြီးနဲ့အတွင်းခံဝတ်ဖို့လုပ်နေတယ်။ ကိုသူရိန်ကအမြဲတန်းပြိုင်ပွဲတွေဝင်ပြိုင်နေတာမို့ မျိုးဝင်းထက်အကောင်ပိုကြီးတယ်။ 'မင်းမှာလှဲဖို့အဝတ်တွေပါသလား' 'မပါဘူး..ဘာမှ..မြို့ထဲကလာရတာပါဆို' 'အော်..အဲဆ်ိုငါ့ဘောင်းဘီယူဝတ်လေ...ငါကအတွင်းခံနဲ့ပဲဆော့မှာဆိုတော့' 'အိုကေလေ...' ကမ်းပေးတဲ့ဘောင်းဘီကိုယူပြီး မျိုးဝင်းလည်းအဝတ်တွေလှဲလိုက်တယ်။ ကိုသူရိန်ကမျိုးဝင်းဘော်ဒီကိုကြည့်ရင်း 'မင်းလည်းတရက်တရက်ဖင်ကြီးပဲကြီးလာတယ်...ဆော့သမျှဖင်ရောက်သွားတာလား' 'အာ...ကျတော်လည်းဘယ်သိမလဲ..သူဟာသူကြီးလာတာကို' 'မင်းလည်းအငယ်တန်းထဲပြိုင်ပါလား..အတွေ့အကြုံရတာပေါ့..' 'မပြိုင်ချင်ပါဘူးဗျာ..လာမြန်မြန်သွားဆော့ရအောင်'။ မျိုးဝင်းကဦးဆောင်ပြီးgymခန်းမဘက်ထွက်လာခဲ့တော့ကိုသူရိန်ကနောက်ကလိုက်လာခဲ့တယ်။ gymပိတ်ရက်မို့သူတို့နှစ်ယောက်ပဲရှိတာကြောင့်ကိုသူရိန်ကအတွင်းခံနဲ့ပဲကစားကာ တခါကစားပြီးတိုင်းမှန်ထဲမှာမာဆယ်တွေကိုညှစ်ကြည့်နေတယ်။ မျိုးဝင်းလည်းအရင်ကကိုသူရိန်နဲ့ခင်ပေမယ့်အခုတော့သူ့ဘောထုပ်ကိုကြည့်ကာစိတ်ရိုင်းတွေဝင်နေခဲ့တယ်။ 'မင်းမဆော့ဘူးလား' 'ကျတော်ဒီနေ့အောက်ပိုင်းနည်းနည်းဆော့မလို့' 'ငါကူပေးမယ်လေ..' 'အိုကေလေ..ပိုအဆင်ပြေတာပေါ့' 'မင်းဘောင်းဘီချွတ်လိုက်လေ...ထိုင်ရခက်နေမှာပေါ့...'။ အမှန်တော့ထိုင်ရမခက်ပေမယ့် မျိုးဝင်းလည်း 'အင်းအကို..ကျတော်ချွတ်လိုက်မယ်..ဒါမှလွတ်လွတ်လပ်လပ်ဆော့ရမှာ'။ မျိုးဝင်းလည်း sumo squatစထိုင်တော့ကိုနေမျိုးကနောက်ကနေလိုက်ထိန်းပေးတယ်။ မျိုးဝင်းလည်းတမင်သက်သက်နောက်ကိုပိုကော့ပေးလိုက်တော့ကိုသူရိန်ဘောထုပ်နဲ့ပွတ်မိသွားတယ်။ ကိုသူရိန်လည်းတမင်လားတော့မသိပေ၊ သူရပ်နေကျနေရာမှာပဲရပ်ကာထိန်းပေးနေတော့ မျိုးဝင်းကအထိုင်တခါ အထတခါစီဘောထုပ်နဲ့ပွတ်ပွတ်သွားတော့တယ်။ ၁၅ကြိမ်အပြီးမှာအလေးကိုနေရာပြန်ချမလို့လုပ်တုန်းကိုသူရိန်ကမျိုးဝင်းခါးကိုဖက်လိုက်ပြီး 'မင်းခံချင်နေတာလားမျိုးဝင်း' 'ဗျာ..မဟုတ်တာ' 'ဘာလို့ငါ့ဘောထုပ်ကိုလာလာပွတ်နေတာတုန်း' 'ဟို..အဲဒါထိမိသွားတာနေမှာ' 'အော်..စကတည်းကနေပြီးတဲ့အထိဆက်တိုက်ထိမိနေတာပေါ့..ဟုတ်လား' 'ကိုသူရိန်ကလည်းဗျာ...ဆော့နေတာကိုနောက်ကနေထိန်းရင်အဲလိုပဲလေ' 'မင်းဟိုးတခါကရေချိုးခန်းထဲမှာအောင်မိုးကိုခံပေးနေတာကိုငါမသိဘူးထင်နေတာလား' ။ အောင်မိုးဆိုတာဒီgymကထရိန်နာတျောက်ပဲ..သူလည်းမျိုးဝင်းဖင်ကိုလိုးနေကျကောင်ထဲကတျောက်။ 'မင်းကိုလိုးချင်လို့ငါဒီနေ့တမင်ခေါ်လိုက်တာ...သိလား' 'ဟို....' 'မူမနေနဲ့မျိုးဝင်း...ငါအကုန်သိတယ်...မင်းလီးတွေကိုအရမ်းကြိုက်တာ...ဒါကြောင့်လည်းယောင်္ကျားတွေသဘောကျအောင် အောက်ပိုင်းတွေချည်းလှိမ့်ဆော့နေတာငါမသိဘူးထင်နေတာလား...'ပြောရင်းသူ့လက်တွေကမျ်ိုးဝင်းဖင်ကြားထဲရောက်သွားတယ်။ 'ငါနဲ့နှစ်ယောက်တည်းရှိတော့လည်းအောက်ပိုင်းကိုပဲတမင်သက်သက်ရွေးဆော့တယ်...ပြီးတော့ထိမိသလိုနဲ့ငါ့ကိုအထာပေးတယ်...မင်းဒီလိုတွေအထာပေးပြီးစားနေတာငါအကုန်သိတယ်..ဒီမှာလာဆော့တဲ့ကောင်လေးတွေကိုလည်းမင်းစားပြီးသားမလား'။ တုတ်ခိုင်လှတဲ့လက်ညှိုးကအတွင်းခံပေါ်ကတဆင့်မျိုးဝင်းဖင်ပေါက်ထဲဝင်လာတယ်။ ကိုသူရိန်စကားတွေကပုံမှန်တျောက်အတွက်ဆိုခံပြင်းစရာရှိလှပေမယ့်မျိုးဝင်းအတွက်ကျရိုးရိုးလေးနဲ့အတော်ထန်စေတယ်။ 'အောင်မိုးလိုးနေကျဖင်ကြီးကိုငါအခုလ်ိုးတော့မယ်...မင်းဘာပြောချင်သေးလဲ' 'ဟို...ကျတော်အရမ်း...အရမ်းကောင်းနေပြီ' 'အော်...ဘာမှတောင်မလုပ်ရသေးဘူး...လက်ညှိုးလေးနဲ့တောင်မင်းကအရသာတွေ့နေပြီပေါ့...ကလေးသုံးယောက်မွေးထားတဲ့ငါ့လီးကြီးနဲ့ဆိုမင်းအရမ်းကောင်းနေမှာသေချာတယ်...ဘယ်လိုလဲ...အလ်ိုးခံချင်နေပြီလား'။ မျိုးဝင်းကခေါင်းနားမှာထားတဲ့အလေးမတဲ့စတီးလုံးကိုကိုင်ကာ 'အား...ကျတော့်ဖင်ကြီးကိုလိုးပေးပါတော့အကို...' 'ပြောဦး...မင်းကလီးကြိုက်တဲ့ကောင်လား..မင်းကခပ်ကြမ်းကြမ်းကြိုက်တာလား...ခပ်အေးအေးကြိုက်တာလား' 'ကျတော်လီးအရမ်းကြိုက်တယ်အကို...ပြီးတော့ခပ်ကြမ်းကြမ်းအလ်ိုးခံရတာလည်းကြိုက်တယ်' မျိုးဝင်းကစတီးတန်းပေါ်ခေါင်းမှီပြီးပေါင်တွေကိုကားထားပေးကာကိုသူရိန်လက်နဲ့မွှေသမျှကိုကြိတ်ခံနေတယ်။ ကိုသူရိန်ကမျိုးဝင်းအတွင်းခံကိုချွတ်လိုက်ပြီးဒူးထောက်ကာဖင်ကိုဖြဲလိုက်တော့ ခပ်ပြဲပြဲလေးနဲ့အာနေတဲ့ဖင်ပေါက်လေးကပေါ်လာတယ်။ 'မိုက်လိုက်တဲ့ဖင်ပေါက်ကွာ...ငါလိုး...ဒါအောင်မိုးလိုးနေကျအပေါက်ကြီးပေါ့...တခြားဘယ်ကောင်တွေလိုးထားသေးလဲ...ဒီမှာဆော့တဲ့ကောင်တွေထဲက' 'အောင်မိုးနဲ့ကိုဆန်းဝင်းတို့လောက်ပါပဲ' 'အော်...မင်းကဆန်းဝင်းကိုတောင်ခံပေးပြီးပြီပေါ့...ဒါဆိုငါအတော်နောက်ကျနေတာပဲ.'။ ဆန်းဝင်းဆိုတာကိုသူရိန်နဲ့စပ်တူဖွင့်ထားကြတဲ့သူငယ်ချင်းတွေပဲ။ အနေအေးပေမယ့်မျိုးဝင်းလိုတဏှာကြီးတော့သူလည်းတခါတလေgymလာရင်းမျိုးဝင်းကိုတွေ့ကာအထာတွေပေးရင်းသူ့ကား၊ အိမ်၊ တည်းခိုခန်းနဲ့တခါတလေဆို gymကရေချိုးခန်းတွေထဲမှာပါအမြဲလိုးနေကျ။ အဲလိုလိုးနေတာကိုအောင်မိုးမြင်သွားပြီး အောင်မိုးဆီမှာထပ်အစားခံရတာပဲ။ ကိုသူရိန်ကမျိုးဝင်းဖင်ပေါက်ကိုသူ့လျှာဖျားလေးထည့်ကာမွှေ့ရမ်းကစားနေတယ်။ ရှေ့ကကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ပေါ်မှာတော့ မျိုးဝင်းကမတ်တပ်ရပ်ကာစတီးတန်းကိုခေါင်းမှီထားလျှက်ရှိပြီး ကိုသူရိန်ကတော့မျိုးဝင်းရဲ့ကားထားတဲ့ဖင်တွေကြားမှာခေါင်းဝင်ကာခရေဝကိုအစွမ်းကုန်ယက်ပေးနေတယ်။ ကိုသူရိန်ရဲ့လျှာဖျားတိုက်ကွက်တွေကြောင့်မျိုးဝင်းခရေမှာတဖြည်းဖြည်းနူးညံ့စိုစွတ်လာကာပွင့်အာလာတော့တယ်။ 'ရှယ်ပဲဟေ့ကောင်ရေ...ဖင်ဝကြီးကမိုက်လိုက်တာ..ငါလိုး...ငါ့မိန်းမအဖုတ်ထက်တောင်ယက်လို့ကောင်းနေသေးတယ်.' 'ကြိုက်ရဲ့လားအကို.' 'ကြိုက်တာပေါ့ဟ...မင်းဖင်ကြီးကိုကြည့်ပြီးမှန်းနေတာကြာပြီ...အလိုးခံမှန်းမသိလို့ပေါ့ကွာ...မဟုတ်ရင်ငါမင်းကိုအရင်ဆုံးစားပြီးပြီ' 'အခုလည်းနောက်မကျသေးဘူးအကို...အကိုကောင်းကောင်းလေးလိုးပေးရင်ကျတော်နေ့တိုင်းgymကအပြန်တခါစီခံပေးမယ်' 'မင်းတကယ်ပြောတာလားဟ' 'တကယ်ပေါ့...ကျတော်ကတရက်မှာအနည်းဆုံးတခါစီဖင်ခံရမှကျေနပ်တာ' 'အော်..မင်းကစောက်ထန်လေးပေါ့'ဆိုပြီးရပ်ကာမျိုးဝင်းဖင်ကိုလီးနဲ့ထောက်လိုက်တယ်။ လီးထိပ်လေးမစို့တစိုဝင်သွားပေမယ့် မျိုးဝင်းကကိုသူရိန်ဘက်မျက်နှာမူကာ 'သွားလိုက်..ဟိုခုံပေါ်သွားထိုင်'ဆိုကာ chest မတဲ့စင်ကခုံကိုညွှန်ပြတယ်။ ကိုသူရိန်ကခုံကို၄၅ဒီဂရီထောင်လိုက်ပြီးထိုင်ချလိုက်တော့ မျိုးဝင်းကရှေ့မှာဒူးထောက်ကာလက်နှစ်ဖက်နဲ့လီးကိုကိုင်လိုက်တယ်။ ကိုသူရိန်လီးကြီးကသူ့ဘော်ဒီလိုပဲကိတ်ထနေကာ အရှည်ရောလုံးပတ်ပါမျိုးဝင်းအတွက်စံချိန်မှီတယ်။ နောက်ထပ်အားရစရာတခုက လီးပတ်ပတ်လည်မှာဂေါ်လီတွေထည့်ထားခြင်းပဲ။ မျိုးဝင်းစပြီးလီးကိုကိုင်ကာနှာခေါင်းနဲ့နမ်းလိုက်ပြီးမှပါးစပ်ထဲသွင်းလိုက်တယ်။ အာငွေ့နွေးနွေးလေးရသွားတဲ့လီးဟာဆတ်ခနဲထောင်မတ်လာတော့တယ်။ လီးစုပ်ပေးရင်းကိုသူရိန်ရဲ့ကျစ်လစ်နေတဲ့ဗိုက်ကြွက်သားတွေနဲ့နို့တွေကိုပွတ်ပေးနေတယ်။ ကိုသူရိန်ကလည်းရှေ့မှန်ကတဆင့်လုံးရင်းစွင့်ကားနေတဲ့ဖင်နှစ်လုံးကြားကခပ်ဟဟဖင်ပေါက်ကိုအဆက်မပြတ်ကြည့်ကာမျိုးဝင်းရဲ့ခေါင်းကိုသူ့ဆီးခုံနဲ့ထိလုမတက်ဖိချလိုက်တယ်။ အရမ်းရှည်လွန်းတဲ့သူ့လီးကိုမိန်းမတွေတောင် deep throatမလုပ်နိုင်ပေမယ့်မျိုးဝင်းကတော့ကျွမ်းကျင်ပိုင်နိုင်စွာနဲ့အကြာကြီးငုံထားနိုင်ခဲ့တယ်။ 'ငါလ်ိုး...ကောင်းလိုက်တာမျိုးဝင်းရာ...မင်းစုပ်ပေးတာအရမ်းမိုက်တယ်' မျိုးဝင်းကသူပြောတာကိုမျက်လုံးလှန်ကြည့်ပြီး လီးထိပ်နားထိပဲလီးကိုထုတ်လိုက်ကာတဖန်ပြန်လည်အဆုံးထိငုံချလိုက်တယ်။ 'အား...ရှီး...ဖီးလ်ပဲ...မိုက်တယ်ကွာ'။ ခုနကလိုမျိုး၅ကြိမ်၆ကြိမ်လောက်လုပ်ပေးပြီးတော့မျိုးဝင်းကိုလီးကိုအကုန်လုံးပြန်ထုတ်လိုက်ပြီးသူ့လျှာပြားကိုထုတ်ကာရိုက်သတ်နေတယ်။ ဆံပင်ကိုကျော့ရှင်းနေအောင်ဖြီးထားပြီးယောင်္ကျားဆန်ဆန်မျက်နှာကျနဲ့နှုတ်ခမ်းမွှေးခပ်ထူထူအောက်ကယောင်္ကျားတျောက်ရဲ့ပါးစပ်ထဲမှာသူ့လီးကြီးဝင်နေပြီးအားရပါးရစုပ်ပေးနေတာကြည့်ရင်းသူရိန်တျောက်ပြီးချင်လာတော့တယ်။ 'အား...မျိုးဝင်း...ရပ်လိုက်တော့ငါပြီးချင်နေပြီ...ထပ်မစုပ်နဲ့တော့..အား..အား' မျိုးဝင်းကသူ့စကားကိုနားမထောင်ဘဲတမင်ခပ်ကြမ်းကြမ်းစုပ်ပေးလိုက်တော့ သူ့လရည်တွေဟာပါးစပ်ထဲပြီးကုန်တယ်။ မျိုးဝင်းကပါးစပ်ထဲကလရည်တွေကိုထုတ်ကာသူ့ဖင်ဝမှာပွတ်လိုက်ပြီး သူရိန်ရှေ့ပက်လက်လှန်ကာ ပေါင်ကားပေးရင်း 'ဒီလိုမျိုးရမလား...ဒီဖင်ကိုမလ်ိုးပေးလို့မရဘူးလေ...အကိုမလိုးနိုင်ရင်ကျတော်ကိုဆန်းဝင်းကိုဖုန်းဆက်ခေါ်ပြီးလိုးခိုင်းမှာနော်' 'ဟာ..မခေါ်နဲ့...ငါလိုးဦးမယ်' နည်းနည်းအတောင်ပြယ်သွားတဲ့လီးကိုပြန်ဆွလိုက်ကာ မျိုးဝင်းဖင်ထဲထည့်ဖို့ကြိုးစားတော့တယ်။ လီးမှာအပြည့်အဝမတောင်သေးသော်လည်းဖင်ဝပေါ်ကလရည်တွေနဲ့ပြဲအာနေတဲ့ခရေကြောင့်လျှောခနဲလှိမ့်ဝင်သွားတယ်။ သူရိန်ကဖြည်းဖြည်းချင်းလိုးနေရာမှတဆင့်စအိုရဲ့ကြွက်သားနုနုလေးတွေနဲ့မျိုးဝင်းရဲ့ဆာလောင်ပြင်းပြနေတဲ့မျက်နှာထားတို့ကြောင့်လီးကြီးကတဖြည်းဖြည်းမာလာခဲ့တယ်။ နဂိုခပ်ပျော့ပျော့အနေအထားမှတဖြည်းဖြည်းနဲ့မာလာတဲ့ဖင်ထဲကလီးကြီးကြောင့်မျိုးဝင်းခဗျာစိတ်တွေပိုထကြွလာတော့တယ်။ 'ကောင်းကောင်းလေးဆောင့်လိုးပေးတော့အကို...ကျတော့်ဖင်ကိုအရမ်းလိုးချင်နေတာမလား...အခုလိုးနေရပြီဆိုတော့စိတ်ကြိုက်သာလ်ိုးတော့..အကို့မိန်းမလိုသားအိမ်ကိုထောက်မိလို့အန္တရာယ်ဖြစ်မှာလည်းပူစရာမလိုဘူး...စိတ်ကြိုက်သာလိုး' 'လိုးမှာပေါ့...မင်းဖင်ကြီးဒီထက်ပိုပြဲအောင်လိုးပေးမှာ..စိတ်ချ' ဆိုပြီးဂေါ်လီတပ်လီးကြီးနဲ့မျိုးဝင်းဖင်ကိုအသားကုန်ဆောင့်လိုးလိုက်တော့တယ်။ ဂေါ်လီတွေရဲ့ပွတ်တိုက်မှုတွေကလည်းမျိုးဝင်းဖင်ကိုပိုအရသာတွေ့စေခဲ့တယ်။ ပက်လက်လှန်အနေအထားနဲ့စိတ်ကြိုက်အလိုးခံနေရင်း 'လာ..ခုံပေါ်ကုန်းလိုက်ဆိုကာ' ခုနက၄၅ဒီဂရီထောင်ထားတဲ့ခုံကိုပြန်ချလိုက်ပြီးခုံပေါ်ကုန်းခိုင်းလိုက်တယ်။ မျိုးဝင်းလည်းခုံပေါ်ကုန်းကာဖင်ကြီးကိုကော့ပေးလိုက်တော့ သူရိန်ကသူ့ရဲ့လီးကိုအားနဲ့ဆောင့်ထည့်ပေးလိုက်တယ်။ ဂေါ်လီတွေကဖင်အတွင်းသားနံရံတွေကိုပွတ်တိုက်ပြီးဝင်သွားတာကြောင့်အတွင်းကနေလှိုက်ယားတတ်တဲ့မျိုးဝင်းအတွက်ဟန်ကျသွားတယ်။ 'အား....ရှီး...မိုက်လိုက်တာဗျာ....လီးကြီးကအရမ်းအရသာရှိတယ်...' 'ကြိုက်လား...ကြိုက်ရင်နောက်ရက်တွေလည်းခံရမှာနော်' 'ကြိုက်တာပေါ့..အား...အိုး...အိုး...လိုးပေးဗျာ...နာနာလေးဆောင့်လိုးပေး..အား' 'အား...ကြိုက်တာ...ဒီလိုကြမ်းတာမျိုးတာကိုသူရိန်တို့ကစောင့်နေတာ' ဆိုပြီးသူ့ရဲ့ရှိသမျှအားတွေနဲ့မျိုးဝင်းဖင်ကိုနောက်ကနေဆောင့်ဆောင့်ပစ်လိုးပေးလိုက်တယ်။ မျိုးဝင်းကခုံပေါ်လက်ထောက်ထားရာကနေ ခုဆိုခုံပေါ်ပြားပြားဝပ်သွားခဲ့ပြီ။ မို့မောက်နေတဲ့ဖင်နှစ်လုံးကတော့လီးရှိရာဆီကိုပင့်ပေးကာစိတ်ကြိုက်လိုးသမျှခံနေတော့တယ်။ ခါးကိုကိုင်ပြီးဆောင့်လိုးနေရင်းသူရိန်က 'မျိုးဝင်းထ'ဆိုကာပြောလိုက်တော့ မျိုးဝင်းလည်းအရှိန်ပျက်ကာ 'ဘာလို့လဲ'ဆိုတော့ 'လာ...ငါ့ကိုယ့်ပေါ်ခွပြီးချိတ်တက်လိုက်..ငါမင်းကိုချီပြီးလိုးချင်တယ်' မျိုးဝင်းလည်းဒီလိုအကွက်မျိုးစောင့်နေတာကြောင့်သူရိန့်ကိုယ်ပေါ်ကိုချိတ်တက်လိုက်တော့သူရိန်ကလက်နဲ့မကာထိန်းပေးထားတယ်။ မျိုးဝင်းကလက်တဖက်နဲ့သူရိန်လည်တိုင်ကိုဖက်ထားပြီးကျန်တဖက်နဲ့လီးကိုကိုင်ကာဖင်ထဲထည့်လိုက်တယ်။ သူရိန်ကပေါ့ပါးစွာနဲ့မျိုးဝင်းကိုချီကာ အားရပါးရလိုးတော့တယ်။ မျိုးဝင်းနဲ့သူရိန်လည်းနှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်ကာအနမ်းတွေပေးရင်းလိုးပွဲကိုစိတ်ရှိလက်ရှိကျင်းပနေကြတယ်။ သူရိန်ကချီလိုးနေရင်းကြာလာတော့ ခုံပေါ်မှာတင်လိုက်ကာ 'မျိုးဝင်း..ငါပြီးတော့မယ်..လရည်ကိုဖင်ထဲပန်းမယ်နော်..' 'အင်းအကို..ရတယ်...' 'အား....အိုး...ကောင်းတယ်ကွာ...ငါပြီးတော့မယ်...အား...အား..' ဆိုကာလရည်တွေကိုတစက်မကျန်မျိုးဝင်းဖင်ထဲထည့်သိပ်လိုက်တယ်။ 'အား..ကောင်းလိုက်တာမျိုးဝင်းရာ..မင်းဒီလိုအပေးကောင်းမှန်းအစောကြီးကသိရင်ငါမင်းကိုနေ့တိုင်းခေါ်ခေါ်ပြီးလိုးတယ်ကွာ...' 'ခုလည်းသိပြီမလား...နောက်ရက်တွေလိုးတော့' 'နောက်ရက်တွေကျအောင်မိုးတို့ဆန်းဝင်းတို့လိုးထားရင်ကောငါ့ဆီလာခံဦးမှာမို့လို့လား' 'အကိုဆန္ဒရှိရင်ဘယ်အချိန်ဖြစ်ဖြစ်ဘယ်နေရာဖြစ်ဖြစ်ကျတော်ရောက်အောင်လာခဲ့မယ်..ဟုတ်ပြီလား...ခုတော့ကျတော်သွားတော့မယ်' 'နေပါဦးကွာ...မင်းကလည်း' 'အင်း..အချိန်မရတော့လို့..လုပ်စရာကျန်သေးတယ်' ဆိုပြီးမျိုးဝင်းလည်းlocker roomထဲဝင်ကာအဝတ်အစားတွေပြန်ယူလာခဲ့တယ်။ 'အကို..ကျတော်ဘောင်းဘီကိုဝတ်သွားမယ်နော်..နောက်နေ့ကျလျှော်ပြီးမှပြန်ပေးတော့မယ်' 'အေးပါ..ရတယ်'။ မျိုးဝင်းလည်းgymကထွက်လာပြီး အိမ်ကိုလမ်းလျှောက်ပြန်လာခဲ့တယ်။