Hala şaşkın bir ifadeyle Barış'a bakıyordum ve bir açıklama bekliyordum. Okulun bu saatte açık olmadığını oda biliyordu elbet...
Telaşla telefonunu çıkarıp saate baktı. Ve gözünde bir rahatlama gördüm. Telefonu bana çevirip konuştu...
"Ah tamamen unutmuşum bugün güneş tutulması vardı.
Saatte 13.11 yani okul falan kapalı değil sadece güneş tutulması oldu..."
Dediklerinden sonra bir oh çektim okulda akşam vakti kalmak korkunç olurdu! Ama yıldızları göreceğim için sevinirdim bir yandan...
...
Barış kendi sınıfına ben kendi sınıfıma gitmiştim... Bu sefer yıldız gördüğüme şaşırmadım çünkü sabah görmüştüm...
Hemen gözüme cam kenarında boş olan bir tekli sıra çarptı. Ve oraya doğru yol aldım... Tam sandalyeye oturacaktım ki yere düşmem bir oldu. Biri sandalyemi çekmişti...
"Hayır yani anlamıyorum neden tüm belalar beni bu-"
Sözümü kesen şey karşımdaki çocuğun Koray olmasıydı...
Canımı acıttığını görünce gözlerinde pişmanlık sezdim ama bununda yalan olduğuna emindim o asla pişman olmazdı hiçbir yaptığından... Şimdi mavi gözlerini gözlerime kenetlemesi hak değildi...
(1 Yıl Önce Yazar'ın Anlatımıyla...)
Asya yine mutlu bir şekilde bankta oturuyordu ve yanında en yakın dostu Koray vardı. Beraber mutlu sohbetler ediyorlardı... Onlar hep mutluydular çünkü birbirlerine yetiyorlardı. Kim bilir belkide birbirlerini seviyorlardı...
Asya,Koray'ın yanından ayrılıp kızlar tuvaletine doğru yol aldı. O anda okulun 'Popüler denen ama aslında zorba kızları' Asya'yı sıkıştırdılar. Bunu hergün yapıyorlardı. Çünkü Koray'ın onla takılması zorlarına gidiyordu. Koray'ı kendilerine istiyordular...
Asya onlara boyun eğmediği her gün şiddet kullanıyorlardı , saçlarını çekiyorlar,ve yüzüne vuruyorlardı... Tabi Koray'ın bundan haberi yoktu.
O gün Asya zorbalıktan kurtulup yine Koray'ın yanına geldi. Koray Asya'nın yüzündeki morluk ve kızarıklıkları görünce hesabını sormaya gitti o kızlara
Kızlar Koray'a Asya ile arkadaşlığını keserse ona daha zorbalık etmeyeceklerini söylediler Koray zor olsada kabul etti. Hepsi Asya'nın iyiliği içindi oysa...
Koray bunu Asya'ya söylediğinde Asya ona kızdı bağırdı. Anlamadı onun niçin popüler kızlar için sattığını...
En sonunda onun yüzünü görmeye dayanamadığı için başka bir okula kaydını aldırdı. Koray o gidince pişman oldu ama biliyorsunuz ki "Son pişmanlık neye yarar?"
(Günümüz, Asya'nın anlatımıyla...)
"Burada ne işin var senin!?" derken gözümden bir damla yaş aktı. Nasıl gelebilirdi? Ben onun yüzünü gördükçe yıkılırken o nasıl bir yüzsüzlükle buraya gelebilirdi. Hayır dayanamıyordum bahçeye çıkmam gerekiyordu. Hemen ordan ayrılmak için ayağa kalktım ve kapıya doğru ilerledim... Ama Koray kolumu tutup gitmeme izin vermedi.
"Asya nereye gidiyorsun dinle beni biraz" dolu gözlerimle ona baktım...
"Neyini dinleyecem ben senin ha Koray söyle ne dinlememi bekliyorsun beni satıp giden sensin ben neyini dinleyim senin ya!?" Koray hala kolumu tutuyordu. Kurtulmaya çalışsamda bırakmadı...
"Beni bir dinle bak amacım böyle olması değildi şiddete uğramana göz mü yumsaydım?!" Dediğinde gözlerimi kapattım ve yere çöktüm, biliyordu...
"Hepsi benim suçum keşke yapmasaydım seni korusaydım onlardan..."
"Neden şimdi geliyorsun Koray neden şimdi tam seni unutmuşken neden Koray neden geldin?"
"Biliyorum ama ben seni çok özledim napsaydım Asya arkadaşlığımız bitsin istemedim" Bana arkamdan sarıldı.
Hoşuma gitmedi diyemem kokusunu özlemiştim. Mavi gözlerini özlemiştim, her gün gördüğüm yüzünü özlemiştim biliyormusunuz bilmem ama ben Koray'a aşıktım...
"Özür dilerim yapmamalıydım"dedi ve bahçeye çıktık...
Ani bir hareketle üstüne atlayıp ona sarılıp yanağından öptüm...
"Bana sakın bir daha böyle birşey yapma"
"Yapmam" diyerek beni etrafında döndürdü.
Artık tekrar birlikteydik ve bu sefer kimse bizi ayıramayacaktı aramızdaki dostluğun yerini acaba hangi duygu alacaktı...
3.Bölüm Sonu...
Biraz kısa bir bölüm oldu sorry.
Koray'la tanıştık nasıl hissediyorsunuz?
Yorumlarınızı bekliyorum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yıldızların Gizemi
Teen Fiction"Hayır yapma sakın" "Nolur" "Öldürme onları" "Yapma" "Beni dinle yapma lütfen!" "Yardım edin birisi polisi arasın!" "Ailemi öldürecekler" Cevap vermiyordu gözyaşlarımı görmezden gelip başka yöne bakıyordu. Asla yapmayacağım şeyi yaptım ve bac...
