Selam askolarr (\_/) bugün aklıma bölüm yazma fikri
(~.~)
/>❤ geldii..
Ve dedimki why not? Sizi bu bölümle baş başa bırakıyorum...
(Asya'nın anlatımıyla...)
"Üzgünüm kızım ama sende hatalıydın geç kalma bir daha!"
"Peki hocam" tam uzaklaşmaya çalışırken hoca durmamı işaret etti...
"Sadece bununla kurtulamazsın, dersimiz madem gastronomi o zaman sana görev veriyorum bir tatlı yapacaksın kolaylığı,zorluğu sana kalmış bu tatlıyı bana sunmanı istiyorum ama okul mutfağında yapacaksın önceden malzemeler mutfakta olacak sonra bundan tüm okula dağıtacağız ve en sonunda puanlayacağız"
Fikir aklıma yatmıştı eğlenceli olabilirdi ama tek başıma zor olmazmıydı...
"Ha şu seni kurtaran delikanlı sende ona yardım edeceksin"
Koray bir anda şaşırdı ve yüzü komik bir hal aldı.
"Hocam yapmayın yaaa ben ne anlarım tatlıdan Allah aşkına " Koray neden istememişti benle yapacağı için mi yoksa tatlıdan anlamadığı için mi? Umarım 2.sidir hem banane ondan ...
"Kararım kesin kızla beraber yapacaksın tek başına yapacak hali yok!" Koray sustu kaldı ve oturdu düşünceliydi.Bir anlığına bakıştık sonra gözlerini kaçırdı.
Ortam garipleştiği için sırama oturup kitap okumaya başladım...
🥀
(Koray'ın anlatımıyla...)
Ders bitmişti ve evet bende bitmiştim. Bir ders bu kadarmı
sıkıcı olurdu, tabi dersin ilk 20 dakikası uyuduğumu saymassak...
Asya'nın sırasının olduğu yere baktım kafasını sıraya koymuştu ve uyuyordu sanırım. Uyuyup uyumadığını kontrol etmek için kalkıp sırasında yanına oturdum ve yavaşça saçlarını kulağının arkasına alıp,yüzünü görünür hale getirdim ve başını hafifçe kaldırdım. Onu incitmek istemiyordum...
Başını kaldırdığımda uyanacak diye korktum ama uyanmadı aksine omzuma yaslanıp uykusuna devam etti.
O an zaman durdu nefes dahi almak istemedim rahatını bozmak istemedim. Sadece durdum ve ona baktım...
Fısıltıyla ;
"Üstünden çok zaman geçti biliyorum pişmanlığım kalbime kılıç gibi saplandı , mavi gözlerimin gözlerinle buluşması yeterdi bana... Lise boyunca senle geçti tüm anılarım senle güldüm ,senle ağladım. Sonra bir anda hayat bana mutluluğumu fazla buldu, seni benden ayırdı. Nefessiz,soluksuz geçti geceler,güneş açmadı bana asla uykular haram oldu... Ama bir gün buldum seni tekrar, bana hala itimadın tam mı bilmiyorum ama her ne sıfatla olursa olsun yanında olmak benim için 2. şanstı. Yıllarca sorguladım bu kadar yakın bir arkadaşlıkta neden böyle harap oldum diye. Ama en sonunda anladım nedenini.
Aşk gözümü kör etmiş meğersem, bunca zaman anlam veremediğim duygu aşkmış..."
"Şimdi omuzuma yaslanmış uyuyorsun güzel yüzünü görüyorum... Ama yetmiyor... , seni seninle yaşamak istiyorum..."
"Bana ne zaman inanırsın bilmem ama seni bekleyeceğim bu amansız duyguyu seninde yaşamanı bekleyeceğim Asya..."
(Asya'nın anlatımıyla...)
Küçük bir fısıltı duyduğumda gözümü araladım ve kafamı döndürdüğümde Koray'la göz göze geldim. Soğuk bir ifadeyle "Sonunda uyandın kaç saattir uyuduğundan haberin var mı?" Bir anda şaşırmış bir ifadeyle kaşlarımı çattım. Ne saati ya en fazla 5 dakika uyumuşumdur dimi yani...
"Ne saati Koray en fazla 5 dakika uyumuşumdur kandırma beni..."
"Of bir şaka yapıcaz hemende bozuyon Asya yaaa"
Gülümsedim tam o sırada son zil çaldı ve eve gitmek üzere yola koyuldum. Koray'da benden önce hazırlanıp gitmişti zaten...
...
Bir süre yürüdükten sonra kestirme olsun diye bir ara sokağa girdim. Tenha bir yer olması beni biraz korkuttu ama yoluma devam ettim. Arkamdan adım sesleri duymamla beraber arkama baktım kimse yoktu...
İçimde büyüyen korku ile birlikte yoluma devam edip ara sıra arkamı kolaçan ettim. Kahretsin,kimse yoktu ve bu dahada gerilmeme neden oluyordu...
Bir anda ağzıma bir el kapandı. Kurtulmaya çalıştım ama iki kolumu da tuttular ama elini ağzımdan çektiler...
Çığlık attım ama kimse duymadı...
"Üzgünüm ama seni burda kimse duyamaz prenses..."
Bir diğer kalın sesli adam," Yakında yengemiz olacak nazik davranalım Pusat" güldüler.
" N'oluyor? Bırakın beni ! Kimse yok mu yardım edin!"
Sonrasında bir anda ağzıma eterli bezi kapattılar ve bir süre sonra gözlerim kapandı...
...
"Keskin Bey kızı aldık ne zaman gelirsiniz?"
"Gelmek üzereyim Pusat gelene kadar odada tutun"
"Peki efendim"
...
Yavaşça kendime geldiğimde bir yatak odasındaydım
Bir elim koltuğun kenarındaki demire kelepçe ile bağlıydı bir yere gidemiyordum. Yatak odası oldukça lüks ve temizdi daha önce kimsenin burada durmadığı belliydi.
Camdan dışarı göz ucuyla baktım. Hava karanlıktı ve etraf ormanlık bir alandı...
Neden buradaydım kim neden beni buraya getirmişti, anlayamıyordum hiçbir şeyi anlayamıyordum...
Bir anda odanın kapısı açıldı ve odaya önce bir koruma gibi giyinmiş adam girdi. Ve benim oturduğum koltuğa doğru yürüdü...
"Kelepçeni açacağım sakin ol olay çıkarma ve burda yaşananları kimseye söyleme"
"Yo söylücem"
"Ah arsız kız hiç akıllanmaz mısın sen?"
"Pardonda şuanda kaçırılmışım elim kelepçeyle koltuğa bağlı ve hiç bilmediğim bir yerdeyim sen olsan söylemez miydin Bay Çok bilmiş?"
"Of çok konuşuyorsun yenge"
"Yenge mi? Ne yengesi?!"
Konuşmadı ve kelepçeyi çözdü biraz bileğimi ovaladım.
"Gideceğimiz yere gidene kadar gözünüzü bağlamalıyım" dedi diğer koruma ...
"Hayır ya bırak beni düdük herif" zorla kolumdan tutup gözümü bağladılar direndim ama kaslı ve güçlüydüler. Benim gücüm yetmezdi...
🥀
Sonunda gözümü açtıklarında şömineli bir salondaydım.
Uzun tavan büyük ekran televizyon pinterestteki zengin evlere benziyordu...
Duvarda fark etmesi güç yıldız detayları vardı. Bir saniye yıldız mı nasıl? Buda mı bir ipucuydu?
Sonunda bulunduğum odaya 40,45 yaşlarında kumral , kirli sakallı, altta geniş paçalı kahverengi bir pantolon üstte beyaz gömlekli , siyah kıravatlı kolunda 90lar dan kalma bir saatli bir adam vardı...
Bu adamı gözüm bir yerden ısırıyordu ama ah kimdi bu?
"Merhaba Asya hoşgeldin"
"Vallahi pek hoş geldim sayılmaz zorla getirildim ayrıca siz kimsiniz?"
"Aa tanımadın mı beni..."
Adama bakmaya devam ediyordum,
"Keskin ben Keskin Karabey"
"Bilmiyorum tanıştığımıza emin miyiz?"
"Ben..."
Merakla ona bakıyordum...
"Ben senin babanım kızım..."
5.Bölüm Sonu...
Sizce neden korumalar Asya'ya yenge dedi?
Yorumlarınızı bekliyorum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yıldızların Gizemi
Teen Fiction"Hayır yapma sakın" "Nolur" "Öldürme onları" "Yapma" "Beni dinle yapma lütfen!" "Yardım edin birisi polisi arasın!" "Ailemi öldürecekler" Cevap vermiyordu gözyaşlarımı görmezden gelip başka yöne bakıyordu. Asla yapmayacağım şeyi yaptım ve bac...
