4.Bölüm:Seren

8 4 7
                                    

Merhabalar <(♡.♡)> yine bir bölümle sizlerleyim bu bölümde arkadaşımın kitabından karakter veya karakterler görebilirsiniz. Onun kitabını ve hesabını etiketliyorum...
softtbutterfly Kitap ismi:Mahşer Ateşi'nin İçinde

Koray'la barışmam doğru muydu bilmiyordum ama şu hayatta ne doğruyduki. Hayat bir ruletti ya kafana sıkardın
yada hayat senin kafana sıkardı illa hayatının içine sıçacak yani...

Koray beni yalnız bırakıp sınıfa çıkalı epey olmuştu. Bende düşünmekten derse bile girmemiştim.Son çarem olan bahçeye inecektim. Bahçeye indiğim sırada bankta tek başına oturan kızı gördüm. Yüzünde bir hüzün vardı belliki benim gibi dertliydi...

Yavaş adımlarla kızın olduğu yere doğru yürüyüp bir anda
banka oturdum, tek  onun derdinin ne olduğunu öğrenmekti. Sarışın,mavi gözlü,uzun saçlı güzel mi güzel bi kızdı. Büyülenmemek elde değildi doğal bir güzelliği vardı.
Kim üzerdiki gerçi hayat acımasız doluydu...

"Merhaba ben Asya,Asya Yıldız anlaşılan seninde bir derdin var" kız hüzünle bana baktı...

"Merhaba bende Seren,Seren Atalay doğru çok derdim var"

"Dökül bakalım"diyip konuşmasını bekledim...

"Bizim sınıfta Bora diye bir çocuk var. Bana olabildiğince kötü davranıyor. Hatta geçen saçımı çekip duvara vurdu ve tokat attı" gözlerim kocaman açıldı sonra kız devam etti.

"Beni bir kez kurtardı,soyunma odasına onunla konuşmak için gittim ve vücudunda olmayan yara yoktu ve..."

"Ve?"

"Ben o çocuğa aşık oldum"

"Üzülme,aynısı benimde başıma geldi,en büyük aşklar nefretle başlar. Gönül ferman dinlemez diye boşuna dememişler"

"Senin derdin ne peki?"diye sordu...

"Eski okulumda çok iyi anlaştığım bir çocuk  vardı... Adı Koray'dı,arkadaşımdı. Okulumuzda popüler kızlar vardı,onlar Koray'ın benle ilgilenmesine dayanamıyorlardı. Bunlar bir gün Koray'ı kenara çekip benden uzak durmasını istemişler. O günden sonra Koray benim yanıma yaklaşmadı. Bana hep zorbalık yaptı,bende dayanamayıp okulumu değiştirdim. Fakat onun burda olduğunu bilmiyordum.  Koray benden hızlı davranıp kaydını bu okula aldırmıştı. Yeni sınıfıma ilk girdiğim gün sıraya oturacaktım ki o kişi... O kişi Koray'dı. Ona kızdım demediğimi bırakmadım. O kızların onu tehdit ettiğini bana söylediğinde bende Koray'ı affeder gibi yaptım. Olay bundan ibaret."

"Ne çok şey gelmiş başına Asya ama bişey diyimmi?"

"Söyle"

"Bence o çocuğu affet değerini öldükten sonra anlama,sen ona hayattayken umut ver ki umutsuz kalmasın"

"Öyle mi dersin?"

"Hıhı" derken beni onayladığını kastediyordu...

"Senin dediğin gibi yapacağım" onun tavsiyesine uyacaktım.

"Bencede öyle yap, ben şimdi gideyim beden dersim var sonra görüşürüz çok memnun oldum"

"Bende, görüşmek üzere Seren" Seren banktan kalktı.
Arkasından yavaşça el salladım dediğini yapacaktım bu sefer Koray'a güvenecektim. Hem özlemiştimde onu mavi okyanus gözleri yüzünden onu Okyanusum diye kaydetmiştim. Telefonumu elime aldım numarasının hala durup durmadığına baktım...

Duruyordu hala, o yakışıklı mı yakışıklı olduğu fotoğrafın  altında Okyanusum yazıyordu... O gün bir yıldız kaymıştı
ve ben bir dilek tutmuştum. Yıldızlardan o zamanlar tek isteğim, dudaklarının dudaklarıma deymesiydi... Dileğim hala geçerli mi bilmiyorum ama umarım geçerlidir. Çünkü       
bunu hala istiyorum. Bana her yaklaştığında her zerrem o kadar uyuşuyorduki kendimi hareket ettirmek zor oluyordu hem bu mecaz anlamda değil gerçekten...

Mesaj Okyanusum'a;

                                                                                         Asya:
                                      Sınıfta mısın ders devam ediyor mu?

Okyanusum:
Evet ama bu seçmeli gastronomi öğretmeni baya kızdı gelmemene,derse girip özür dinlemelisin bence...

                                                                                         Asya:
                                          Ciddi misin? Hemen geliyorum

Okyanusum:
Hızlı olsan iyi olur Yıldız kız...

Hızlı olmalıydım ilk günden dikkat çekip hocanın bana takmasını istemiyordum. Hem derse girmeyen öğrenciden onane,gitsin ders işlesin delireceğim...

Koşarak bir üst kata çıkıp sınıfa hızlı adımlarla yürüdüm.
Umarım büyük bir tepki göstermezdi yoksa anksiyete krizine gidebilirdim... Ve Koray bunu biliyordu..

Sınıfın kapısının önüne geldiğimde içimden bir ses hiç girmesek mi diyordu ama onu dinlemedim ve kapıyı tıklattım. İçeriden gir sesi gelince sınıfın kapısını yavaşça açıp içeri girdim. Kadından tam özür dileyecekken olacakları hiç tahmin etmemiştim.

"Seni ahlaksız nasıl benim dersimi aksatıp dışarıda keyif yaparsın hiç mi kibarlığın yok özelliklede bir kız olarak"

Gözlerim kocaman açılmıştı,sadece dışarda bir işim var diye dersini aksattıysam ve kız olmam neyi değiştirirdiki..

"Efendim eğer bir yanlışım olduysa kusura bakmayın sadece önemli bir durum vardı o yüzden dersinize giremedim özür dilerim" kadın sinirli bir şekilde güldü...

"Özür dilemek hatanı saklar mı zannediyorsun seni küçük ahlaksız bir de efendim diyor!"

Nefes alış ve verişlerim hızlanmaya başladı muhtemelen anksiyete krizi geçiriyordum "Allah kahretsin" hiç söylemem gereken bir şeyi söylemiştim ve gittikçe nefesim daralıyordu. Elimi göğsüme koyup nefes almaya çalıştım ama nafile ,olmuyordu.

O an bir elin masaya vurup önümde belirdiğini gördüm.

"Tüm öğrencilerin içinde ona nasıl böyle davranabilirsiniz
Bu hakkı kendinizde nasıl bulabilirsiniz o bir öğrenci ve bir suçu yok" diye bağırdı evet bu Koray'dı ve bir anda benim seviyeme inecek şekilde eğildi ama ben nefes alamıyordum yerde kırılmaktan başka birşey yapamıyordum.

"Asya beni duyabiliyor musun sadece başınla onayla nefesini yorma!" Başımı hareket ettirdim nefeslerim neredeyse yok derecede azdı.

"Hanımefendi mutlu musunuz anksiyete krizi geçiriyor!"

"Krizmi çabuk birini çağırın kızım koş git hemşireyi çağır"

Gözlerim artık kendini bıraktı ve karanlığında kayboldum.
Kulağımda yansıyan çınlamalarda son bir ses duydum oda aşık olduğum adama aitti.

"Asya güzelim nolur kalk lütfen"

4.Bölüm Sonu...

Yıldızların Gizemi Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin