0.6

83 4 0
                                    

Çoçuklarala konuştuktan sonra akşam yemeğini kaçırdığım aklıma geldi saate aldırış etmeden yataktan kalkıp aşagı ya indim mutafaga girdiğimde direk buz dolabının yanına giderek  açtım elime hazır sandviç ve çilek suyu aldım tam mutfaktan çıkacaktım ki merdivenlerden konuşma sesleri duydum sesler mutafağa doğru yaklaştığı için hızlıca masanın altına girdim bunu neden yaptığımı bilmiyordum ama içimden Bir ses bunu yapmamı söylüyordu ve ben hep içimde ki sesleri dinlemişimdir ve sizde dinlemlisiniz ne olursa olsun mutfağa gelen adım sesler ile gözüme bir çift ayak ilişti bu erkek ayakabısıydı gelen kişinin kim olduğunu anlamak için konuşmasını bekledim

"hayatım bende seni özledim, biliyorsun eve gelmek zorunda kaldım yoksa bir kaç hafta daha senin yanında kalacaktım"

Bu babamdı konuştugu kişinin kim oldugunu anlıyamamıştım karşı taraf konuşuyor olmalıydı ki susmuştu

"hay Allah"

Babamın elinde ki bardağın kayıp zemine çarpmasıyla tiz bir ses çıkması bir oldu "bardagı almaya egişme" diye içimden  aynı cümleleri tekrar ediyordum babam egiştiginde nefesimi tutarak masanın köşesini sindim "beni görmemiş ol, beni görmemiş ol" adım sesleri merdivene yöneldiginde biraz daha bekleyip masanın altından çıktım
"ohhh" rahat bir nefes  verdiğimde aklımda babamın hayatım diye kimle konuştuğu vardı sandalye çekerek elimdekileri yemeye başladım aynı zamanda babamın kimle konuştugunu düşünüyordum.

Yataga geçtiğim de aklıma gelen bir fikirle sabah olması için gözlerimi yumdum herşeyin sabah ögrenecektim.

Sabah güneş ışıklarının gözüme gelmesiyle hızlıca yatağımda dogruldum bugün büyük gündü ayıkmayı beklemeden duşa girdim suyun altında kendime gelmeyi beklerken hızlıca duş aldım duştan sonra üzerime rahat etmek için mavi bol kot tulumumu geçirdim, montumu ve çantamı alıp hızlıca aşağı ya indim kahvaltıda babamı gördüğüm de birşey çaktırmamak için şaşkınmış gibi yaptım ve şaşırdım

"baba hoş geldin seni görmeyi beklemiyordum"

"hoş buldum kızım planlarım da yoktu gelmek ama mecbur kalınca gelince maalesef geldim"

"tabi bekleyenlerin vardır, seni özleyen falan"

"efendim anlamadım"

"hiç iyiki gelmişsin"

Kahvaltıya oturarak yemek yemeye başladım bir  kaç dakika sonra babam çıktı ve ardından taksiyle okula gideceğimi söyleyerek ben çıktım.

Taksi geldiğinde öndeki arabayı çaktırmadan takip etmesini söyledim evet tahmin etiginiz gibi babamı takip edecektim kimle buluşacağını ögrenmem lazım
bakalım babam nereye gidiyormuş.

(1 saat sonra)

"Önde ki arabayı kaybetme sakın", umarım babam tahmin etigim şeyleri yapmıyordu babam güvencem sonsuz ama bu aralar hata buraya taşınmadan önce bile fazla görüşmüyorduk , ayy neyse öyle bir şey yapmaz diyerek beynimde ki kötü düşünceleri uzaklaştırdım.

"araba durdu, şimdi ne yapacagız"

Diyen şoföre bakarak

"teşekkürler" diyerek şoföre parayı uzatarak babamın nereye geldiğine baktım otel mi? Biraz şaşakındım bari iş yeri olsaydı belkide burda işi vardır diyerek otelin içine yürüdem pansiyonda bekliyen bayanın yanına giderek buraya siyah saçlı biraz yaşlı ama yinede yakışıklı bir bayım girdimi diye sordum

" evet"

"Bana oda numarasını söylermisiniz"

"maalesef müşterilerimiz hakkında bilgi veremiyoruz"

"bakın durum acil"

"hanım efendi maalesef"

"ben onun eşiyim ve çok önemli birşey oldu" diye ani bir yalan söyledim pek yalan söyleyen biri degilim ama zor durumlarda maalesef söylüyorum oda numarasını ögrendigini gibi yukarı kata çıktım 341 nolu oda nerde nerde 340 ve 341 işte burda herşey tamam ama şimdi ne olacaktı içeri nasıl gireçektim etrafıma bakınırken temizlik görevlisi kadın dikkatimi çekti odalara istedi gibi girebiliyordu hızlıca yanına giderek

"şey bakarmısın"

"evet buyurun, nasıl yardımcı olabilirim"

Aklımdan onu yumruk atıp bayılmak geçsede öyle birşey yapmıycaktım aklıma gel yalan ile açıklama yaptım

"kocam galiba beni aldatıyor ve odasının için de başka bir kadını girerken gördüm üzerlerimizi degiştirirsek kocamın beni aldatıp aldatmadıgını anlayabiliriz"

O kadar hızlı konuşmuştum ki kadının beni inanmasını umuyorudum hadi inan, hadi

"tabikide biz kadınlar bügunler için varız"

Galiba yalanda usta olmuşum  teşşkür ederek temizlik odasına geçerek üstümü degiştirdim yüzümü maske ve boneyle kaplıyarak tanınmaz hale geldim aldığım paspasla odaya yöneldim kadının verdiği kart ile odaya acıp içeri girdim oda boştu içim rahatlarken kapı açılma seslerinin gelmesi ile başımı yan tarafa çevirdim karşımda havluyla bir kadın ve arkasından belinde havluyla babam çıkmıştı
"Oda dolu temizlik yapamazsınız" diyen kadın bana biryerlerden tanıdık geliyordu

"eşimi duymadınız mı  çıkın odadan"

Eşimi duymadınmı diyen babam beni hayal kırıklığına ugaratmıştı hızlıca odadan çıkarak asansöre koştum gözlerimden bende bagımsız göz yaşları akıyordu babam bunu anneme nasıl yapardı aklıma alamıyordu çıkış kapısına gelince elimde ki kartı pansiyonda ki görevliye  vererek  ordan çıktım üzerimdeki temizlik kıyafetlerinden kurtulup taksi beklemeye başladım hala hüngür hüngür aglıyordum taksi geldiğinde hızlıca taksiye binip sahile dedim.

Arkadaşlar bütün bölümleri silip yenilerini yazdım bu yüzden aldırış etmeyin oy ve yorumları unutmayın











Elementler  Akademisi Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin