SİYAH HAYATLAR

S-3

Bu günde okuldan ve sahte arkadaşımın sahteliğinden kurtulduktan sonra eve uğradım üstümü değiştirdim.Sonra da her zaman gittiğim bara gittim. Para olunca 17 olsan bile içeri alıyorlardı.Üstümde siyah şortum ve siyah bol kazağım , dizlerimin üstünde biten siyah çoraplarım ve yine siyah botlarım vardı.İnsanların önünden geçip her zaman ki yerime yani barın önündeki taburelerden birine oturduğumda barmen yanıma geldi.Direk her zamankinden dediğimde "Her zamanki?"dedi soru sorar bir şekilde.Yeni başlamıştı sanırım.Daha önce görmemiştim.Siyah karışık saçlarını tamamlayan siyah gözleri vardı.Sanırım benim gibi takılıyordu.Tarz bakımından çünkü pantolonu ve tişörtüde yine siyahtı.Çok fazla baktığımı farkedip "Yenisin" dedim.
"Sanırım sen değilsin"
"Evet.Burda takılırım."
"Hmm peki. ne alırdın?
"Viski"
"Her zamankini öğrenmiş oldum."
Viski bardağını önüme koyarak konuştuğunda gülümsedim.Sonra gidip yanımdaki adamla ilgilendi.Viskiden aldığım her yudumda aklıma kötü anılarım geliyordu.Annemin kanserden ölmesi.Beni bitirmişti.Narin vücudu acımasız hastalığa karşı dayanamamıştı.Çok mutlu denilebilecek bir aileydik.Annemle babam birbirlerini çok severdi.Bunun için bana şanslı bir çocuk olduğumu söylerlerdi.Bende mutlu olurdum.Beni de çok severlerdi.Ama annem öldüğünde babamın beni bırakması canımı çok yakmıştı.Acım katlanmıştı.Sonra büyüdüğümde babamı biraz olsun anlamıştım.Sevdiğini kaybetmek çok acı veriyordu.Onu kaybettikten sonra ona tıpatıp benzeyen biriyle yaşamak daha da zor olmalıydı.Beni bıraksa bile beni çok sevdiğini biliyordum.Bunu yaşarken hep belli etmişti.Annemi de beni de herşeyden,herkesten çok seviyordu.Bardağın dibinde en fazla iki yudum kalmıştı diktiğimde bardağı önüme uzatıp bir tane daha söyledim.
Ve her bitişinde bir tane daha söyledim.Sarhoş olucaya kadar.
Bir tane daha
Bir tane daha
Ve
Bir tane daha..