SİYAH HAYATLAR

S-12

Resim yaparken siyah kullanılmasından nefret ederken şimdi siyaha bu kadar bağlanmam, hayatımın mahvolduğunun nacizane bir kanıtıydı sadece.Sevdiğim kişilerin sayısı bire inmişken,depresyona girdiğimde bütün arkadaşlarımın benden uzaklaşması herkese değer verilmiyeceğini öğretmişti bana.Beni biraz önemseselerdi,gerçekten arkadaşım olsalardı yanımdan ayrılmazlardı.Ama onlar koşarken gülen,düştüğümde ise giden tiplerdendi.Ben bu kadar uzun süre koşarken ani bir şekilde boşluğa düşmüştüm.Birden yapayalnız kalmıştım.Mavi dünyam kararmış,ergenlikten olgunluğa erken terfi etmiştim.İnsanları takmamam,değmedikleri içindi.Küçükken bu kadar saf olduğum için kendime acıyordum.Onları gerçekten arkadaşım sandığım için kafamı duvarlara vurmak istiyordum.Sadece zaman kaybıydı onlar benim için.Hiç kimseye güvenmemiştim.Güvenmeyi de düşünmüyordum da.
İlk başta yaşadıklarımı birine anlatmıştım ve bana acıyan gözlerle bakmıştı.Benim istediğim bu değildi.Bu,kendini çok küçük hissetiren bir duyguydu.Ben sadece beni anlamasını istemiştim ama o bana acımıştı.Adını bile hatırlamadığım o kişinin sadece gözlerindeki o bakışı hatırlamam beni ne kadar derinden üzdüğünün ispatıydı.Kimsenin bana acımasını istemedim.Acınmaya ihtiyacım yoktu benim.Tek ihtiyacım anlayış ve biraz güvendi.

Bana o bakışlardan sonra kimseye anlatmamıştım.Sadece susmuş ve bir asosyale dönüşmüştüm.Son arkadaşlıklarımdan sonra yenilerini istememiş kendimi müziğe,uykuya ve derslerime vermiştim.On yedi yaşındayken yorgun düşen bedenim hiçbirşey yapmak istemiyordu.Bedenen on yedi ruhen yetmiş yaşında gibi hissediyordum.Hayatımdan nefret ediyordum.Tek sevdiğim şey teyzemdi ve onu üzmemek için yanında eski ben gibi davranıyordum.Gurur'un barda taktığı maskeden bir tane bende de vardı.

Gurur karşımda hala telefonuyla ilgileniyordu.Nasıl birlikte bir kafeye oturduğumuz hakkında hiçbir fikrim yoktu.Birlikte vapurdan inmiştik ve öylece bu kafeye doğru yürümüştük.Bu tarafa doğru gelen garsonu elimi kaldırıp çağırdıktan sonra bir tane daha kahve sipariş ettim.En sonunda öyle oturup hayatımdan daha çok nefret etmeyi bırakıp çantamda getirdiğim kitabımı çıkardım.Başka bir dünyaya dalmak kısa süreliğine beynimi boşaltabilirdi.

Çok sevdiğim koku ve "buyrun efendim"sesi ile yakasında gördüğüm adı Burak olan garson önüme kahveyi bırakıp gitmişti.Amatörler isimli kitabımı okumaya devam ederken hiç ummadığım o güzel sesi duyunca başımı kaldırdım.

"15."tek dediği şey buydu ve biraz duraksadıktan sonra devam etti.

"Tam 15 bardak içtikten sonra sarhoş oldun,bünyen alışık olmalı."

Bunu söyleyeceğini açıkçası ummuyordum.Dediğini tam olarak beynime ilettikten sonra alayla güldüm ve konuştum.

"Alışık,hem de nasıl alışık"

Bir süre durduktan sonra ağzını açtı.

"Neden?Bu kadar içmenin sebebi ne?Özelse de umrumda değil.Seninle bir kafede bu kadar saattir aynı masada oturuyoruz ve ben hakkında ismin ve teyzenle yaşadığın hariç hiç bir şey bilmiyorum."Konuşmasındaki ses tonu kızgın,meraklı ya da inatçı değildi sadece kesinlik vardı."Öğrenmek istiyorum çünkü ben daha önce senin gibi bir kız görmedim."diye cümlesini sonlandırdığında benim de onun hakkında aynı şeyi düşündüğümü farkettim.

"Bende"dedim.

"Ben de daha önce senin gibi birini görmedim."

"Anlatıcak mısın?"dedi sorarcasına.

"Anlatmak istemiyorum,insanların bana acımalarından nefret ediyorum."

"İnan sana acıyacak son kişi benim."Nedense bu dediğine inanmıştım.Çünkü onunda bundan nefret ettiğini düşünüyordum. 

"Tamam,ama sende,sende anlatıcaksın."

"Olabilir."

"Olabilir değil,olur.Ben sana güvendiysem sen de bana güveniceksin."

"Tamam"duraksadı"Olur."

"Benim tek arkadaşım olmak ister misin?"ağzımdan çıkanlara engel olamamıştım.Ama onunla daha fazla konuşmak istediğim kesindi.Aynı benim gibiydi ve ihtiyacım olan anlaşılmak duygusunu bana verebileceğini düşünüyordum.

Ayrıca onun hikayesini delicesine merak ediyordum.

Siyahlı çocuğun her anının karanlığını üstüne yansımasını sağlayan siyah hikayesini delicesine merak ediyordum.

Ben birinin hayatını merak ediyordum.

Ve arkadaşlıktan ölesiye soğuyan ben birine arkadaş olmayı teklif etmiştim.

"Tamam,sen de benim sanırım öyle olacaksın."

Arkadaşlık teklifimin cevabı ise işte buydu.

Gecenin ikisinde yeni bölüm yayımladım.İnşallah güzel olmuştur.Bir sonraki bölümde görüşürüz :)