SİYAH HAYATLAR

S-11

Gurur'la bir kafede oturmuş soğuk havada içimizi ısıtan kahvelerimizi yudumlarken üstümde ki hafif yorgunluk birazcık dinmiş,rahatladığımı hissetmiştim.Kafedeki sessiz ve sıcak ortam keyifli bir hava yaratırken sahil manzarası huzur vericiydi.Adımı nereden bildiğini sormayı unuttuğum aklıma gelirken anında ağzımdan kelimeler döküldü.

"Adımı nereden biliyorsun?"

"Teyzen söylemişti." dedi kısa bir cevapla.Ardından teyzemin beni sıkıştırdığı anlar beynimde canlanırken bir  bile olsa beni gerçekten önemseyen kişi olduğu aklıma geldi.Ve ben buna seviniyordum.Önemsenmek,güzel bir duyguydu ve sevildiğini hissettirirdi.Her insan sevildiğini hissetmek isterdi.Ama bazılarını şımartırdı bu duygu ve ben şımaran bu insanlardan nefret ederdim.

Kafamı Gurur'a tekrardan çevirdiğimde telefonunla ilgilendiğini gördüm.Onu gerçekten merak etmiştim.Bizim okuldaki tiplere benzemiyordu ya da ben öyle sanıyordum.Eğer onlardan biri gibiyse onunla harcadığım vakitler için ağıt yakabilirdim.Aynı masada oturduğum kişi hakkında sadece adını bilmek sinirimi bozuyordu.Genelde insanları pek önemsemezdim ama o içimde yatan merak duygusunu uyandırmıştı.Normalde çok konuşmayı sevmeyen benin şimdi çenesi açılmıştı.Tekrar merakımın ağzımdan çıkardığı kelimeler benim iznim olmadan dökülmüştü.

"Sen,geçmişinin karanlığı üstüne mi yansımış yoksa sadece siyah takılan bir ergen misin?"

"Geçmişimin değil"dedi umduğumdan daha hızlı cevap vererek,

"Her anımın."

İşte bu cevap beni hem şaşırtmış hem de daha çok meraklandırmıştı.Sadece yeni barmen olan bu çocuk,şimdi merak duygusu olmayan birinin merakını uyandırmıştı.Öğrenmek istediğim hayatı,okumak istediğim ama almaya paramın yetmediği kitaba benziyordu.Beni çok konuşan ve habire soru soran biri gibi görmesini istemiyordum.Normalde gizemli taraf ben olurdum fakat şimdi bu rol onda gibi duruyordu.Karşımda erkek versiyonumu görürken kendimi bana yaklaşmaya çalışan Çağkan gibi hissetmiştim.İlk defa böyle birini görmem beni heyecanlandırmıştı.Benim yaşlarımda olan fakat okuldaki ergenlerden farklı olan bu çocuk bana benziyordu.

Popüler olma havalarında olduğunu pek sanmıyordum.Umrunda değil gibi görünüyordu sanki daha önemli dertleri vardı.Her anının siyahının üstüne yansıdığını söylemişti geçmişinin değil.Çalışırken samimi görünen bu çocuk dışarıda bambaşka biriydi.İş zorunluluğu yüzünden taktığı maske dışarıda parçalara ayrılıyordu.Şu an benim karşımda günlük hayatta davrandığı gibi davrandığını varsayıyordum.O gece beni eve bırakan o kişinin Gurur olduğuna emindim.Bunun için olan teşekkür borcum vardı.

"Teşekkür ederim."dedim dakikalardır yaşanan sessizliğin ardından ağzımdan çıkan kelime bu olmuştu.Direk konuya dalmam anlamsız olmuştu ve teşekkürümün sebebini anlamak zordu.

"Neden?"

"O gece,fazla kaçırmışım beni eve bırakmkşsın."

"Fena durumdaydın."

Konuşması hoşuma gidiyordu.Ses tonu kulağa o kadar hoş geliyordu ki dakikalarca konuşsa dinlerdim.Ama çok az konuşuyordu.Ve ilk defa birinin az konuşması canımı sıkıyordu.İlk defam merak ettiğim birinin az konuşması sinir bozucuydu.

"Farkında olmadan çok içmişim sanırım."

"Bar kapanıyordu."

Bu kadar saate kadar sadece oturmuş ve içmiş olmam şaşırtıcıydı.Genelde sarhoşken çok konuşuyor olurmuşum.Ona birşeyler anlatmış olabilirdim ya da sadece boş konuşup kafasını şişirmişte olabilirdim.Ama ben onun hakkında hiçbirşey bilmiyorken onun benim hakkımda bildiği şeyler olması durumu çok garip olurdu.

"Hiç bir halt hatırlamıyorum."

"Normal."

Birşeyler anlatmasını umarak kurduğum cümlenin sonucunda aldığım cevap küçük çabamın başarısız bir sonucuydu.

İkimizinde kıyaferlerine tekrar göz gezdirdiğimde yanyana gezinirken korkutucu göründüğümüzü farkettim.Bir parkta oynasak annelerin çocuklarına konuşmayı yasaklıycak ilk tipler gibiydik.Siyah ve beyazın değil siyah ve siyahın uyumunu yaşıyorduk.

Siyah ve siyah

Kaybolmuş iki mavi de olabilirdik kaybolmuş mavi ve siyah ta onun hikayesini bilmediğim için kesin bile konuşamıyordum.Bu yeni barmen bastırdığım birçok duyguyu uyandırmıştı.Ama öğrenmeye birazcık çaba göstericektim.Çünkü yeni ayağa kalkan bu duygu,normalde olduğundan daha etkili bir şekilde uyanmıştı.

Ben kimseyi merak etmezdim,çaba hiç göstermezdim.

Ama nedensizce bunu yapmak istiyordum.