Nehir Vural, ailesinin yoğun baskısı üzerine hiç tanımadığı bir adamla evlenmek üzeredir. Evleneceği adam olan Yiğit Demirel ile yıldızları barışamayan Nehir'i nasıl bir son bekleyecektir?
Yepyeni bir kurguyla karşınızdayım bu sefer de. Umarım beğenerek okur. Okumaktan keyif alırsınız.
Yorumlarınız benim için çok kıymetli. Lütfen kitap hakkındaki düşüncelerinizi esirgemeyin.
Oylarınızı da bekliyorum :))
Öyleyse ilk bölüm başlasın ne duruyoruz sjsjdjksjd
Bölüm şarkısı - Gripin Nasılım biliyor musun & Beni boş yere yorma
🥀
~1.BÖLÜM~
✯ Ya Yanacak Ya da Yakacaksın ✯
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Başına ne gelirse sevdiğin insanlardan gelir. Kalbini en çok onlar kırar, acının en büyüğünü hep onlar yaşatır.
🥀
Atölyeden çıkmama sayılı dakikalar kalmıştı. Üstümdeki önlüğü çıkarıp yerine astım. Ellerimi yıkayıp son kontrolleri yaparken kulağıma dolan sesle kapının açıldığını anlamam zor olmadı. Saçlarını gördüğüm kadına ithafen konuştum.
"Üzgünüm hanımefendi, kapalıyız." Duyması için bir tık yüksek sesle konuşmuştum.
"Kız, Nehir. Benim." Dedi tanıdık bir ses. Yengeme aitti.
"Aaa! Burcu Yenge ne işin var burada? Hangi rüzgar attı seni?" Normalde haber vermeden gelmezdi. Aramasa bile mesajla geleceğini bildirirdi. Çat kapı gelmesine bir hayli şaşırmıştım. Kim bilir ne olmuştu?
"Sana önemli bir müjdem var." Diyerek çantasını masaya bıraktı. Kolumdan çekiştirerek sandalyeye oturttu beni. Ne yaptığını sorarcasına yüzüne baktım ancak sırıtışından başka hiçbir şey göremedim.
"Dur, tahmin edeyim. En sevdiğin makyaj malzemeleri indirime mi girdi?"
"Cık." Dedi kafasını hayır anlamında sallarken.
"Yeni bir eve mi çıkıyorsunuz abimle?"
"Cık."
"Ona cık buna cık. Söylesene yenge. Taş olsa şimdiye merakından çatlardı." Sabırsızca bir an önce ağzındaki baklayı çıkarması için söylendim. Umarım altı boş bir durum çıkmazdı. Yoksa delirirdim. Ki, benimle uğraşmak için her şeyi yapardı yengem.
"Ben hamileyim!" Dedi bir anda. Gözlerim fal taşı gibi açıldı. İlk bir kaç saniye kendime gelemedim.
"Nası-, sen . Sen hami-. SEN HAMİLESİN! BEN DOĞRU DUYDUM DEĞİL Mİ?" Heyecandan ayağa kalkıp boynuna sarıldım direkt. Geri çekildiğimde siyah boncuk boncuk gözlerinin dolduğunu görüp bir kere daha sıkıca sarıldım ve çekildim.
