"Benden neden nefret ediyorsun? bari onu söyle!" dedim,ağlamamaya çalışarak. Aral derin bir nefes aldı,
"Sebebi olması mı lazım? Hangi yönünden baksam nefretim katlanıyor sana karşı!"burnundan soluyarak sinirle nefretini kustu bana.
Bu sözleri söyledikten sonra çantasını aldı ve arkasına bile bakmadan sınıftan çıktı, daha fazla dayanamayarak arkamda duran sıralardan birine oturdum ve yaklaşık 5 dakikadır tutmaya çalıştığım dolu dolu olan gözlerimi serbest bıraktım, gözyaşlarım birer birer yanaklarımdan süzülürken "Neden"diye düşündüm. Neden bir insan sebebsiz yere nefret ederdiki birinden, hemde ondan hoşlanan güzel olmasa bile iyi kalpli olan bir kızdan neden nefret ederdi ki? Aklım almıyordu, bu düşünceler bir bir kafamın içinde yankılanırken sınıftan çıktım. Koridorda beni bekleyen Zeynep beni görünce yüzündeki tebessüm yavaş yavaş söndü ve hızla yanıma gelerek, "Asya neler oluyor, bişey mi yaptı sana? " Dedi telaşlı bir şekilde bugün Aral'a olan hislerimi okul çıkışı söylemeyi planlamıştım Zeynep'de beni bu yönde desteklemiş ve okul çıkışı koridorda beni beklemişti. "Endişelenme abartıcak bişey yok, reddetti sadece" Dedim yalan bir gülümseme ile,Zeynep'i üzmemek için konuyu dağıtmaya çalıştım, beyhude bir çabaydı...
Daha fazla yalanımı sürdüremediğim için Zeynep'i herşeyi anlattım, konuşmam bitince biraz da olsa rahatlıcağını düşünüyordum ama işler düşündüğüm gibi gitmedi... Zeynep daha da sinirlenerek, "Aral yüzsüzüne bunu bedelini ödeticem, kız gelmiş sana itirafta bulunmuş birde reddettiği yetmiyormuş gibi nefret kusmuş, o turşu surata ben göstericem gününü" Dedi, aslında dediği şeyler komik olmasa bile "turşu surat" Demesi gülmeme yetmişti. Zeynep azıcıkda olsa neşelenmeme sevinmiş olsa gerek bu sefer konuyu dağıtmaya çalışan rolünü o kapmaya çalışmıştı.
Çevremde beni seven sadece Zeynep vardı ona minettardım, her ne olursa olsun benim yanımda olmuştu. Bugün her ne kadar acımızı dağıtmaya çalışsakta Aral bizi çevremize kötülemeye devam edecektir.
Zeynep'le evlerimize yaklaştığımızdan dolayı ayrılmak zorunda kaldık bir yandan da yalnız kalmak istiyordum, içimdekileri dökmek için.Eve girer girmez odama doğru yöneldim ve kapıyı ardımdan kilitledim, kafam hala karmakarışıktı gerçekten çevremde Zeynep'ten başka kimsem yoktu ailem beni istenmeyen çocuk olarak adlandırmıştı. Çevremdekilerin benden nefret etme nedeni ise Aral'dı beni herkese kötülemişti, nedeni yoktu. Bir gün çevremdeki insanların beni sevmesi umuduyla yaşıyordum, inancımı tam tutmaya çalışıyordum.Bir gün hayalim gerçek olucaktı, inanıyordum...
Evet birinci bölüm bu şekilde bitti. Oylamayı unutmayın. Ve sizce Asya seçkin hayallerinin peşinden koşup gerçekleştirebilecek mi?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kader Yağmuru
Teen FictionSahne ışıkları üzerimdeydi, benim düşündüğüm ise sadece onun gözleriydi... Çocukluktan beri ayrılmaz ikili olan Aral ve Asya'nın arasına birdenbire bir düşmanlık ayazı girer.Aral ise bir yanlış anlaşılma sonucunda Asya ile yollarını ayırır... Gün...
