Yeni bölüm geldi okumadan önce yıldızı ⭐ parlatmayı unutmayın.
Satır arası yorumlarınızı bekliyorum(｡♡‿♡｡)
Sınır geçinceye kadar Yeni bölüm gelmeyecektir¯\_(ツ)_/¯
Bölüm şarkısı 🎶 şanışer= ne kâdar zor
Oy sınırı 100= yorum sınırı =100
Instagram ve Wattpad hesabımı takip etmeyi unutmayın.
Keyifli okumalar....
___________________________
Ağır ağır merdivenleri çıkmaya başladım. Anlım ak omuzlarım dikti.
Güçlüydüm, ve gücümün de farkındaydım. Hayat beni olduğumdan daha güçlendirdi. Bir çok imtihandan geçtim. Her imtihan bir diğerinden daha ağırdı.
Ama buna rağmen savaştım,sabrettim, tevekkül ettim. Yılmadım, bıkmadım, pes etmedim.
Şimdi olduğu gibi....
Merdivenleri bitirip, odamızın önünde durdu adımlarım.
Ne çok anı sığdırmıştık bu oda'ya. Kendi dünyamızda mutluyduk, huzurluyduk. Onun yanındayken hiçbir şey beni üzmez sanıyordum.
Ama yanılmışım, en çok onun tarafından yaralandım..
Bu oda benim için karanlık bir kabirden farksızdı..
Nefes almak bile bana yetmiyordu. Görünmez bir el boğazımı sıkıyordu.
'Herşeyle savaşırsın'da bir anılarınla savaşamasın.'
Acı, o zaten bir an için bile sizi bırakmaz. Sizinle bütünleşir...
İnsanın elli titrer mi?
Titriyormuş, benim ellim zangır, zangır titriyordu kapı kolunda.
Ama ne kadar kaçabilirdim ki? Gerçeklerden.
İki kişilik kurduğum dünyam'da tek başına kaldım.
Yapa yanlız kaldım..
Yavaşça açtığım kapıyı, açtığım gibi bir damla yaş aktı gözümden.
Şimdi ağlaya bilirdim. Güçlü durmak zorunda değildim.
İçeri girer girmez kapıyı kapatıp kilitleyip, sırtımı kapıya dayayıp yere çöktüm.
Elimi saçımın içinden geçirip ağlamaya başladım. Odayı sessiz ağlamalarım doldurdu.
Kapının önünde duran adımlarla ağlamayı kestim. Kimsenin bana acımasını istemiyordum. Buna Serhan,da
Dahildi.
Kapı kolu aşağıya doğru inip çıktı.
Açılmadığını anlayınca, bir daha denemedi.
Hangi yüzle çıkacaktı karşıma, yüzü var mıydı? Söyleyeceğini söylemişti..
Benden, bizden vazgeçti bunun ötesi var mıydı?
Uzaklaşan adım sesleri duydum.
Aldığım her nefeste, onun kokusunu soluyordum.
Ona yaptırdığım özel parfümün kokusu burnuma doluyordu.
Başımın ettini yemişti, haftalarca.
Ama ben inat edip söylemezdim her defasında.
Çünkü bu aslında bana özeldi. Benim hissettiğim duyguların birer parçasıydı.
Araştırıp saatlerimi almıştı, her çiçeğin, ağacın, anlamını, özünü araştırdım bıkmadan, usanmadan, bir saniye bile.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DİRENİŞ
Beletrie"Hep böyle mi olur?" "Ne hep öylemi olur." "Seven kişi hep ihanete mi uğrar?" "İhanet eden adama ve yahut kadına bakmalı," "Peki ya her iki tarfta ihanet etmişse?" "O zaman iki tarafta sevmemiştir demeki?" Zeynep Aldemir.... ÇALINMA VE YA SÖZ ALMA D...
