ÖLÜMLE YAŞAM ARASINDA

Borç

05.06.2014

Gece Soydan

Hava kararmaya
başlamıştı,4.leşiminde cebinden aldığım parayla ve o anın korkusuyla ormanın derinliklerine koşmaya başladım.Yaklaşık 15 dakika'dır koşuyorum,leşim bir barın hemen gerisindeki bir sokaktaydı.
Biraz ilerledikten sonra o küçük ormandan çıkıp karşımda bir villa gördüm.Burası yeni görünüyodu,içinde birileri olmalı.Uzun uzun inceledikten sonra içeriden koşarak bir çocuk çıktı,benden bir kaç yaş büyüğe benziyordu.Biraz arkamdaki ağacın arkasına geçip onu izledim.Etrafına bakınıyordu sanki kaybettiği birşeyi arıyordu.Rastgele bir yöne ilerleyecekken arkasından koşarak 2 tane adam çıktı,ellerinde silah vardı ve çocuğa doğrultmuşlardı.Kaşlarım çatık izliyordum,bu çocuk kaçırılmışmıydı? Çocuk ellerini havaya kaldırıp korkak adımlarla geri gidiyordu.Adamlar üzerine yürüyorlardı,benim de üzerime yürüseler bende korkardım.Çocuğu kollarından tutup içeri geçirirken çocuk sağa sola bakarak yardım istiyordu, çırpınıyordu.Eve girmeden önce kahverengi hareleri mavi harelerimle buluştu.Başımı hayır anlamında sağa sola salladım.İşim kesinlikle biterdi.

"Bana yardım et!" Diye tüm gücüyle bana bakarak bağırdığında adamlar olduğum tarafa baktı.

"Yakala onu!" Diye yanındaki adama bağırdığında ormanın içinde zikzaklar çizerek koştuğumu anlamam uzun sürmemişti.Arkamdaki adam peşimden koşarak bir el ateş etti ama ıskalamıştı,saniyeler içinde ayağı bir çukura takılıp düştüğünde bir umut daha da hızlanmıştım.Dakikalar sonra tekrar barı ve oradaki polisleri görünce barın arka tarafına dolandım.O çocuğu kurtarmak için geç değildi.Kimliğim yoktu ama bu durumda bana kimliğimi sormayacaklardı,bundan emindim.
Koşarak polislerin yanına gittim.

"Polis amca! Az önce 15 dakika ileride bir villa gördüm,oraya gittiğimde içeriden koşarak bir çocuk çıktı ve tam kaçacakken iki adam çıkıp silahlarıyla ona nişan aldı.Çocuğu zorla içeri sokarlerken çocuk beni gördü ve bana yardım et diye seslenince bir adam peşime takıldı ve şuradaki ormanın içinden kaçmaya başladım,adam bana ateş etti ama ıskalayıp yere düştü.Lütfen bana inanın o çocuğu öldürecekler!"

Polisler dakikalar önce öldürdüğüm leşin peşinde oldukları için bana pas vermek istemediler,sorunu ağlayarak çözdüm.Dakikalar sonra polis amcaları o evin bahçesine getirdim,sessizce evin etrafına bir pusu kurdular ve biri kapıyı tekmeleyerek kırdı.İçeri dalıp evi iyice aradılar.Ben yine bir köşeye sinmiş,sadece çocuğun oradan çıkmasını umuyordum.Dakikalar,dakikalar ve bir kaç silah sesi.Korkarak ayağa kalktığımda tek düşündüğüm o adamın çocuğu vurmasıydı.Titreyerek eve baktığımda dakikalar sonra çocuğun polis amcanın elini tutarak dışarı çıktığını gördüm.Sevinçle yine köşemden ona baktığımda gözleri birini arıyordu, artık gidebilirdim.Kahverengi harelerine son kez daha baktıktan sonra onunda gözleri benim mavilerimi buldu.İrkilerek geri geri gittiğimde polis amcanın elinden çıkıp peşimden koşmaya başladı.

"Dur,Kaçma!"

Bırak peşimi çocuk! Sadece ölmeni istemedim o kadar.
Kendimi yine ormanın içinde koşarken buldum.Hala peşimden geliyordu.Dakikalar sonra tekrar o barı gördüm,sayemde polisler yoktu ve barın önünde kocaman bir motor gördüm.Biraz daha yakınlaştığımda üzerinde anahtar olduğunu gördüm, büyük ihtimalle karşıdaki tekele girmişti.

"Kaçma diyorum dursana! Lütfen bekle beni ben burda tek başıma ne yapacağım!"

Hemen motor'a atlayıp kaskı taktım.Motorlara her zaman hayrandım ama bu yaşımda süreceğim aklımın ucundan geçmezdi.Kontağı çevirdiğimde çocuk çoktan yanıma gelmişti.

"Hızlıca bin arkama,fazla zamanımız yok!"

"Ne?"

"Bin dedim!"
Bu çocuk yüzünden yakalanacaktım!

Çocuk arkama atladıktan sonra ayaklık açık şekilde sol taraftaki frene benzer tuşu sıktım, sanırım bu debriyajdı? gaz kolunu yavaşca aşağı çektim ve motor bir anda hareket edince korkup frene bastım.Yapmam gereken şuanlık sadece bu iki şeydi,bu iki şey bizi bir süre daha yaşatabilirdi.Bir şekilde kendimizi eski püskü evime getirdim ve motoru da ittirerek binaya soktum.

"Yarın seni burdan götüreceğim.Beni ve burayı unutacaksın,bu geceyi unutacaksın"

"Seni unutamam? Hayatımı kurtardın ve benim sana bir hayat borcum var"

"Borç falan istemiyorum.Ne istersen mutfakta var, istediğini ye ve yarın sana bunun gibi bir ev buluruz.Nasıl yaşayacağına da sen karar ver."

"Tamam,ama bana sadece adını söyle.Söz bir daha soru sormayacağım"

Derin bir nefes alıp bıkkınlıkla verdim.

"Gece,Gece Soydan"

Başını sallayıp mutfağa gitti,bende peşinden odama çıktım.

kahverengi harelerine hapsolmadan önce bu çocuktan kurtulmalıydım.