Son Pişmanlık

9 1 0
                                    

"Vücudu çok güçsüz durumda,Midesinde zararlı maddeler var,tek iyi yönü fazla olmaması.Sizin dediğiniz gibi uzun süre ağır şiddete uğramış.Bir de sürüklenmesi bu halini 2 kat daha arttırmış.Biz midesini yıkadık tabi,kırığı vesayre yok.Ama darbe aldığı yerler pek de kolay geçecek diyemem.Size en iyisinden bir krem verebilirim,yaralarına iyi gelebilir."

8 Saatin sonunda çok şükür ondan bir haber alabilmiştik.

"Peki taburcu olabilecekmi? biz kremi düzenli süreriz,onunla ilgileniriz."

Doktor Arın'ın odasına baktı,Arın için en doğru kararı arıyordu.

"Olabilir,ama bir kaç saat daha burada kalmasını tavsiye ederim.Gözetimimiz altında olsun."

Kutay başını salladı.

"Peki uyandımı? onu görebilir miyiz?"

"Şimdilik sadece bir kişi girsin,hastayı daha fazla yormayalım."

Başımı salladığımda Kutay içeri girmek için oraya yöneldi ama Mahir onu tuttu.

"Gece girsin.Eminim ki onun da ilk görmek isteyeceği kişi o'dur."

Kutay bana baktı ve göz devirip geri çekildi.

Kabullenmişti.

Büyük bir mahçuplukla odasına girdim,bana bakıyordu.

"Müsaitmisin?"

Gülümsedi.

"Her zaman Gece"

Tebessüm edip yanına yaklaştım.

"Nasılsın?"

"Daha iyiyim sanırım,sen nasılsın Gece? ben yokken kötü davrandılarmı sana?"

Kutay dışında hayır.

"Hayır,sanırım senin emanetinim diye."

Yüzündeki gülümsemeyi koruyordu.Derin bir iç çekti.

"Gece"

"Efendim?"

"Ben seni çok özledim,"

yanaklarım kızarırken tebessümümün artık gülücük olduğunu farketmiştim.

"Sarılsana bana?"

Hiç düşünmeden sarıldım.

"Ben de seni çok Özledim Arın.Hayat sensiz bozuk bir plak gibiydi,dönüyordu dönüyordu ama hiç bir ses yoktu.O kadar boştu ki.Biliyor musun her gün kendimi odanın kapıısının önünde ağlarken buluyordum.Özür dilerim Arın bu acıları hep benim yüzümden çektin.Evet biliyorum geri dönüp birşeyleri değiştiremem ama bundan sonra söz veri-"

"Gece,sakin ol bir nefes al artık."

"Özür dilerim."

"Senin hiçbir suçun yok Gece,öyle olması gerekiyordu."

"Nasıl kurtuldun ordan? neler yaptılar sana?"

"Bunu konuşmanında tam yeri ve zamanı demi"

Gülümsedi ve utançla başımı eğdim.

"Haklısın,taburcu olabilirmişsin."

"Güzel,burda kalamazdım zaten"

Başımı sallayıp yataktan kalktım.

"Ben artık gidiyorum,sonra görüşürüz."

"Bu kadar erkenmi?"

Yüzü düşmüştü.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Feb 24 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

ÖLÜMLE YAŞAM ARASINDAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin