Unicode...
Dark ( Or ) မုဆိုးဖို
Part - 2
" Gun ပါလား...သေချာဂရုစိုက်နော...ဒီတစ်ခေါက်က လုံးဝအန္တာရယ်ရှိတယ်သူတို့ဘက်ကလက်နက်အင်အားများတယ်..."
" ဟုတ်ကဲ့ Boss..."
တစ်ဖက်တွင် ဒေါ်မေခင်ဦးပြန်လာသည်...လေပြေသည်...ဒဏ်ရာကြောင့်အဖျားပို၍တက်လေသည်...
" ဟဲ့ကောင်မအခုထိမထသေးဘူးလား..."
ဖဲရှုံးနေသည့်အတွက် လိုက်၍မဲလေတော့သည်...
" နေမကောင်းလို့ပါအမေ..."
" ညည်းသေလိုက်တော့...နေမကောင်းကအခုထိမပျောက်သေးဘူးလား..."
" အမေရယ်...ထိပ်ထားသမီးကိုရေနွေးပူပူနဲ့
ကျောကိုလောင်းတာလေး...သမီးဘယ်လို
နေရမလဲ..."
" ညည်းအသုံးမကျလို့ပေါ့သွားအခုချက်ချင်းအလုပ်သွားလုပ်ချည်...ငါပိုက်ဆံလိုတယ်..."
" အမေရယ်တစ်ရက်လောက်လေးဘဲ ပေးနားပါလား...သမီးလှုပ်လို့တောင်မရလို့ပါ...တောင်းပန်ပါတယ်..."
သူမစိတ်ရင်းဖြင့်ပြောနေသောလဲ ဒေါ်ခင်မေဦးကလက်ခံမည်မဟုတ် လိုနေတာတောင်းပန်မှုမဟုတ် ငွေသာဖြစ်သည်💵💵💵
" ညည်းမသွားဘူးလား...မသွားရင် ဒီခြံထဲကနေထွက်သွား..."
"မလုပ်ပါနဲ့အမေရယ်...😭😭သမီးအလုပ်သွားပါ့မယ် ဒီကနေထွက်သွားရင်နေစရာမရှိလို့ပါ
တောင်းပန်ပါတယ် 😭😭😭"
သူမ မျက်ရည်များအလုံးလိုက်ကျရသည်...ဒီခြံလေးကိုသူမခင်တွယ်သည် ဖခင်ရှိတုန်းကသာယာလှသည့်ခြံလေး ယခုတော့ပူလောင်လွန်းလှသည်...သူမ ဒဏ်ရာကိုဆေးလိမ်းဖို့ရန်လဲဆေးကမရှိ အပူလောင်သည့်အရသာက
ဘယ်လိုခံရလဲဆိုတာ ခံဖူးသူတိုင်းသိမြင်ထင်သည်...တော်ပါသေးရဲ့ အတွင်းခံနေရာတော့လွတ်နေခဲ့သည်...ဒါကြောင့်သူမအတွင်းခံခပ်နွမ်းနွမ်းဝတ်လေသည်...အတွင်းခံကအတော်လေးငယ်နေပြီးလေး...သူမ🍒သီးများလျှံထွက်နေသည်...အရှက်အကြောက်က ရှေ့ခေတ်လူသားမလေးဟုထင်ရသည်...သူမတစ်ကိုယ်လုံးကောက်ကြောင်းကဘယ်လိုဆိုတာ မည်သူမျှမသိရပါ...ခပ်ပွပွအဝတ်အထည်များသာဝတ်သည်..ဒါတောင်သနားသည့်လူများကပေးလို့ဝတ်ရသည်...သူမအနေနှင့်ဝယ်မဝတ်နိုင်ပါအလုပ်သာလုပ်နေသည်ထမင်းတောင်နပ်မမှန်ပေ...ဘဝကြီးကိုတွေးကာ အလုပ်ကိုသွားရင်လမ်းတွင်ငုတ်စိုက်နှင့်သူမငိုမိသည်...
တစ်ဖက်တွင် မဟာသည် ကာစီနိုရုံသို့ရောက်ပြီးဖြစ်သည်...တရုတ်များနှင့်အလုပ်လုပ်ရသည်...
တရုတ်စကားပြန်သည်
