Belki bir çoğumuzun hiç sevmediği şeydir yalan.
Ama gerçekler yüzüne vurunca daha kötü olmaz mı insan?
Sızlayanın sadece yaralarımız olmadığını anlayınca,
Nasıl da göz önüne gelirmiş aşk, sevgi, intikam..
♣️
Annemin yalanlarını boynuma dolayıp gitt...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
2.Bölüm GEÇMİŞİN İZLERİ Bölümü beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın.'
Arkamdan gelen sesler ile korkuyla arkamı döndüm. Ahen Veznedar.
Onun burada ne işi vardı ki?
"Sen- ne işin var burada?" Ahen bana baktı ve yavaş yavaş yanıma gelerek babamınmezarınabaktı.
"Annem öldüğünde 8 yaşındaydım." Dedikleri ile şaşkınlıkla baktım.
"Alisa o zamanlar yeni doğmuştu. 4 aylıktı." Şaşkınlığa bürünmüş suratım hüznü kapsamıştı. Daha 8 yaşında küçük bir çocukmuş. Ama bunları bana neden anlatıyordu ki?
"Babam ne olursa olsun bizi bırakmadı. Alisa hastayken, ben ateşlenirken yanımızda durur, abimin futbol turnuvalarına katılır, tek tek hepimizle ilgilenir hepimizin yemeğini dikkatle yapardı."
Onun hâline üzülürken yutkunarak ayağa kalktım. "Bana bunları neden anlatıyorsun ki?" Dedim.
Ahenbenisüzdü ve üzerindeki ceketi çıkartıp yanıma doğru yaklaşmaya başladı. Dibime girdiği zaman keskin vanilyamsı, nanemsi kokusu burnuma gelmişti.
Omuzlarıma bıraktığı ceket ile çenemi tutup yukarı kaldırdı. Artık yüz yüze geldiğimizde yutkunarak derin derin nefesler almayabaşladım. Niye bu kadar çok heyecan yapmıştım ki?
"Dinle." Diye mırıldanarak dudaklarıma baktı. Onun bakması ile bende dudaklarınabaktım. Biçimli ve pembe dudakları çok tatlı duruyordu, öpülesi dudakları vardı. Dudakları kıvrıldığında daldığım dudaklarına yutkunarak baktım.
Daha sonra gözlerimi gözlerine kaçırmış ve gülümseyerek beni süzenyüzüne bakmıştım.
"Babam bize hem anne oldu hem baba. Herşeyin fazlası oldu bazen arkadaş, bazen dost. O benim herşeyim, abimin ve Alisa'nın da herşeyi olduğu gibi. Ama en sonunda bizimle uğraşa uğraşa hastalandı."
Dudaklarımı büzerek yutkundum ve gözlerimikaçırdım. Babası hasta mı olmuştu?
"Kalp yetmezliği var ve kalbi onu sömürüyor." Şaşkınlıkla Ahen'e baktım. "5 senedir bu hastalıkla uğraşıyor ve o günden güne daha da kötü oluyor."
Esen rüzgar ile içim titremişti. Bu yüzden vanilya kokulu ceketine daha sıkı sarıldım.
"Bu yüzden annene karşı çıkma, bırak evlensinler. Şu saatten sonra annen, annem olsun demiyorum. Babam da sana belki baba olamaz ama onlarakarşı çıkma. Çünkü seneler sonra babamı, senin annenin yanında mutlu gördüm ben. Benim babam mutlu olmayı hakediyor Eza!" Gözlerim dolmuştu.
