𝗦𝗛𝗔𝗧𝗧𝗘𝗥𝗘𝗗 𝗜𝗟𝗟𝗨𝗦𝗜𝗢𝗡𝗦

ᏨᎻᎯᏢᎿᎬᏒ 6 ( 𝖠𝗄𝖾𝗂𝗌𝗁𝖺'𝗌 𝖯𝗈𝗏 )

It's been a week since I got out of the hospital, wala na akong balita kay Priam. pumasok na rin ako sa school at back to normal na ang lahat hindi nanila ako inaaway and most importantly i've learned my lesson.

mag isa akong kumakain ngayon sa cafeteria. tanaw ko sa malayo si Halsey, pa lingo lingo ito tila ba may hinahanap. napa tingin ito sa direksyon ko at dali dali ito na pumunta sa kinalalagyan ko. "Hey, Akeisha right?" she asked, ngumiti ito ng bahagya.

"y-yes" naiilang kong sabi, bago ito sumagot ay may inabot sya saking Isang sobreng may lamang pera.

"Thank you for donating your blood kay Priam" she said, natulala lamang ako, nalula ako sa limampung libo.

"no need, kahit sino naman gagawin yon eh" wika ko, agad ko namang iniaabot sakanya uli ang pera nguni't tumangi ito.

"not everyone is willing to donate their blood Akeisha, You're so kind; thank you for saving him." wika nya, hindi ko naman mapigilang ang sarili ko na mag taka, ano ba sila ni Priam? anong meron sakanila?

He's a mystery to me

Hindi ko uli't napigilan ang sarili ko na mag tanong. "ano, uhm... boyfriend mo ba si Priam?" I asked curiously, napatingin naman ito sakin and she just smiled before leaving.

tumunog na ang bell hudya't na tapos na ang break, bumalik na kaagad ako sa classroom. I saw him sitting beside my chair, it was Priam, wearing a black hood. dali dali naman akong umupo I tried not to make a noise but I failed to, biglang tumunog ang alarm ng cellphone ko. he glanced at me, "s-sorry" naiilang kong sabi,

I sat beside him, the room was filled with deafening silence. no one dared to make a sound, "kamusta ka?" panimula ko, lahat sila ay naka tingin sakin, napalakas ata ang boses ko.

inayos nya ang pagkaka upo nya, he barely even looked at me. "I'm good" he said nonchantly, hindi na ako ulit nag tanong.

"how are you?" pag putol nya sa katahimikan.

I looked at him with a distressed look. "nanghihina ako" wika ko,

"go to the clinic" tugon nya.

"ay ayoko, hindi naman free don need mag bayad" pag dadaing ko, agad naman siyang bumuno't ng tatlong libo sa pitaka nya,

"hoy! gago joke lang!" gulat na gulat kong sabi.

"ayoko magka utang ng loob, tell me what you want" seryosong sabi naman nya,

"House and lot tapos isang sports car, kahit ano na"

I'm so sure, hindi nya naman mabibigay sakin yun

kumunot ang noo nito, "san kaba nakatira?" tanong nito, halatang seryoso siya.

"bakit? ihahatid mo naba mga sports car ko mamaya?" pag bibiro ko.

"yeah, so where do you live?" he replied,

napaisip ako, wala naman mawawala kung ibibigay ko sakanya address ko. alam ko naman hindi totoo at joke lang to sakanya kaya naisipan ko nalang sakyan siya.

"Magsaysay Street, kanto sais" wika ko, "expect it by 5pm mamaya" tugon nya.

hindi pa din maalis sa isip ko ang mga sinabi ni Priam kanina, seryoso kaya yon?

pauwi na ako ng bahay, bumungad sakin ang mga sports car na nakahelera sa labas ng bahay namin, mga Ferrari ito, diko na lamang ito pinansin dahil baka sa kapitbahay ko 'yan, baka kila aling Pacita yan, ang kapitbahay naming sobrang yaman.

nakita ko nakabukas ang gate, pumasok na kaagad ako at dumiretso sa taas, pagka bukas ko ng pinto bumungad sakin ang walang saplot sa pang itaas na lalaki.

"ahhhhhh!!!!!" napasigaw ako at agad naman ako tumalikod.

"anong ginagawa mo sa kwarto ko!" bulyaw ko,

"natapunan ng kape ang damit ko" he said,

humahangosngos na umakyat si mama, "akala ko naman anong nangyari sayo shangkit" wika ni mama, sinenyasan ko naman itong tumahimik.

"shangkit" pag ulit ni Priam, pinanlakihan ko siya ng mata.

"nakapag patuyo ka na ba ng damit?"pag tatanong ni mama, ngumiti lang si Priam "not yet, naligaw ako" tugon nya.

agad naman akong pumunta sa likod ni Priam upang itulak siya papalabas ng kwarto ko. bago paman ito tuluyang umangal ay sinirado ko na ang pintuan.

nag bihis ako at agad namang bumaba, naka upo si Priam sa gilid ng lamesa malapit sa refrigerator, bahagya itong tumingin sakin at agad naman siyang umiwas ng tingin.

"So, I was saying, dinala ko na dito mga titulo ng lupa at bahay na binili ko para sayo Akeis----" hindi paman nya matapos ang kanyang sasabihin ay napasigaw ako dahil sa gulat.

nagulantang ako at agad ko naman inayos ang pagkaka tayo ko "s-so yong mga Ferrari na nasa labas s-sakin din yon?" pa utal utal kong sabi, Hindi pa din sakin nag s-sink in lahat.

"Yeah, the keys are in your drawer, and wala akong mahanap na Audi so I decided to buy you a Ferrari instead". Pag palaliwanag nya, tuwang tuwa naman nanay ko,

hinila ko siya papalabas at pasaldak ko siyang binitawan, napalunok ako.

"I thought nagbibiro ka lang" wika ko,

"I don't joke" madiin nyang sabi,

"dahil lang ayaw mo mag ka utang ng loob, paano kung sabihin ko sayo bilhin mo buong pilipinas ha?" sambit ko,

"what? do you want me to buy it? sabihin mo lang bibilhin ko, bayaran ko pa lahat ng utang ng pilipinas, Say the word." seryosong sabi nya, napa tampal nalang ako saking noo.

"I don't get you" napabuntong hininga nalang ako bago ako pumasok sa loob.

pag pasok ko sa pinto ay agad ko binuksan ang drawer ko para hanapin ang susi, I saw a black envelope containing the keys and the land title, totoo nga akin nga yang mga sports car sa labas, kaso san ko naman yan ipapark? e wala naman kaming garage.

biglang tumunog ang telepono ko, isang mensahe na galing kay Priam ang nag pop up

from Priam:

Watashi wa anata no shiawase o negaimasu:)

ano daw? watashi sinigang? ha?
nakakapag taka diko naman binigay sakanya number ko? saan nya nakuha? diko din naman binigay kay Shoji? at mas lalong hindi kay Sewan?

From Akeisha:
saan mo nakuha number ko?

hindi na ito nag reply kaya natulog nalang ako.

TO BE CONTINUED
-Inkywhimsicalੈ✩‧₊˚