"Jungkook, geçmiş geleceği çizerek bize yol gösterir. Lakin biz o yolları seçersek hayallerimizi bulamayız. Geçmişle değil, kendi hayallerinle geleceğini çiz. Kendini baştan yarat. Hayatta kalmak ve güçlü kalmak istiyorsan yapman gerek.."
_
-semet...
Şuanda Taehyung'un sabah sabah çalam telefonunu ânın dalgınlığıyla açmıştım.
"Alo, sevgilim?"
"Sevgiliniz mi....? Ah şey, o uyuyor."
"Nerede, sen kimsin?!"
"Kendi evinde uyuyor efendim, siz kimsiniz?"
"Do-yum ben, sevgilisiyim onun."
"Anlıyorum. Şuan uyuyor."
"Anlamıyorsun galiba beni, sevgilisiyim diyorum, evinde uyuyor diyorsun. Onun evinde ne işin var pezevenk?"
"Ah şey, dün akşam yılbaşı için kutlama yaptık birlikte. Sorun mu vardı efendim?"
"Yok canım ya?! Ne sorunu! Sen sakat mısın? Kimsin sevgilimle ne işin var homofobik?!!"
Telefonu kapattım.
Kapattım çünkü o aptalın daha fazla konuşmasına katlanamazdım.
Telefondan gelen bildirimle tekrar elime alıp baktım.
Sevgilim, tavşanım☄️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Uyandın mı sevgilimm!! Off seni çok özledim Bir an önce Londradan dönmek ve kokunu içime çekmek istiyorum! Sevgilim? Uyandın mı?!!! Sevgilim Sen misin puşt Okuyup görüldü atma Telefonu sevgilime ver! Yazıyor....
Telefonu kapatıp komodine koydum ve o anın siniriyle mi, öfkem ya da kıskançlık yüzünden mi bilmiyorum ama eşyalarımla birlikte kendimi dışarıda bulmuştum.
Taehyung'un haberi olmadan sessizce toparlanıp hızlıca kendimi dışarı atmıştım. Sevgilisi varken beni öpmüş ve sevgi vermişti, belki de......?
Ben öyle zannetmiştim.
Hiçbiri sahte değildi, hissettim. Ama neden sevgilisi varken yaptı? Ya da sevgilisi varken neden beni evine davet etti? Neden beni koruyup kolladı? En önemlisi:Yılbaşını neden onunla değil de, benimle kutlamayı seçti? Ahh, sevgilisi Londrada diye olamaz. En azından arardı.
