"𝗡𝗶𝗴𝗱𝘆 𝗻𝗶𝗲 𝗷𝗲𝘀𝘁 𝘇𝗮 𝗽𝗼𝘇𝗻𝗼" 𝗔𝗶𝘇𝗮𝘄𝗮 𝗦𝗵𝗼𝘁𝗮

Rozdział 12

Perspektywa Aizawy

Kiedy słuchałem jak Maki opowiada co jej sie przydarzyło, nie wiem dlaczego ale krew sie we knie zagotowała. Prawdopodobnie przez famt, że dopiero ją odzyskałam a już los chciał mi ją odebrać. Po tym jak skończyła swój monolog wyczułem, że nie powiedziała wszhstkiego i coś zataiła.

-Coś jeszcze się wydarzyło oprócz tego, że cię prawie zaatakował? To prawie niemożliwe żeby ten złoczyńca tak bez słowa odszedłz nawet nie powiedziałaś jak wygląda. -powiedziałem zirytowany faktem, że nie mówi tak ważnych rzeczy.

-Nie unoś się na mnie za taką rzecz proszę, chciałabym powiedzieć wam ale przeczuwam, że wtedy może się coś złego stać... - dostałem w odpowiedzi od fioleto-włosej.

Wypuściłem oddech pełen gorącego powietrza, który był spowodowany moją złością.
-Poprostu powiedz wszystko. Jesteśmy pro-hero i na dodatek twoimi starymi przyjaciółmi, obiecujemy że nie pozwolimy ciebie skrzywdzić. - powiedziałem ze stoickim spokojem w głosie a Yamada pokiwał głową potwierdzając moje słowa.

-No dobrze... w takim razie miał on czarne jak smoła szpiczaste włosy, był ubrany na czarno więc nie mogłam się przyjrzeć ale rzecz której nie mogłam przeoczyć były niebieskie oczy i fioletowe blizny pod. Odnośnie tego co mnie uratowało, to nagle jego wzrok zmienił się w dużo uważniejszy i troskliwy ale poprosił mnie abym podała mu mój portfel, zamiast wyciągnąć pieniądze oglądał dwa zdjęcia, - jedno moje z wami zza dzieciaków w U.A. a drugie z Touya Todorokim i na nim zatrzymał sie najdłużej. Powiedział bym na siebie uważała, strasznie dziwne doświadczenie..

Gdy Maki opowiadałam wymieniłam się z Yamada znaczącymi spojrzeniami, które brzmiały jak "Masz może pojęcie kim on mógł być?" W aktualnym momencie żaden z nas nie miał pojęcia kto to.

-Dobrze, żeby was nie zarzucać tym problemem mam dla was pozytywna informację!! W pracy dostałam ofertę nowej pracy z bochaterami i będziemy planowali atak na pewnego złoczyńce! - powiedziała Radośnie Maki

-Co?! Girl dopiero byłaś zaatakowana przez jednego, a co jeżeli chcą coś od ciebie? - wykrzyknął do niej Yamada

-Oj, zgadzam się z Hizashim. - potwierdziłem słowa przyjaciela.

-Czy wy naprawdę uważacie mnie za dziecko, mam już 27 lat dałam radę tyle lat bez was i żadnych bochaterów na około i nagle coś by odemnie chcieli? Naprawdę tak myślicie? Ughh zdenerowaliście mnie tym myślałam, że zacznę nową pracę koło was. - powiedziała agresywnie kobieta co spowodowało, że wokół jej ciała zaczęły pojawiać się fioletowe pioruny, mówiąc nam, że jej quirk sie odpalił bez jej wiedzy i opanowania.

Widząc co się dzieje natychmiastowo wymazałem jej quirk rzucając pretensjonalne spojrzenie, a ona zrobiła to samo. Długo nie myśląc wstała od stołu i wyszła z knajpy pomimo, że nic nie zamówiła.

Yamada chciał za nią pobiec jednak znacznie mu pokazałem, że ona potrzebuje zostać sama i musimy porozmawiać o tym co się teraz wydarzyło.

______________________________________
Troszkę rozdział wrzucony odrobinę później ale miałam na głowię naukę dlatego przepraszam<3! Zachęcam do dawania ☆ i komentarzy oraz obserwacji!! Miłego czekania na kolejne rozdziały!

477 słów