MALİKANE (tutkulu bir hapishane)

15. bölüm

Ceylan şok olmuş biçimde Asaf a bakarken Asaf nedense gülüyordu.

Asaf- bak sen .....beni mi takip ediyorsun artık?

Ceylan - ne saçmalıyorsun ya sen? Senin neyini takip edicem ben ..

İkisi birbirinwt öfke dolu bakarken araya girdim.

Ayşıl- ne oluyor burda ? Ben hiç bişey anlamadım.

Ceylan - gel canım gel ben sana yukarda anlatırım .

Ben yukarı çıkarken hala Asaf salak gibi gülüp ceylan a bakıyordu.

Yukarı çıkıp odaya girince çağları alıp emzirmeye başladım ceylan da yanima uzandı .

Ceylan - sormicak mısın?

Ayşıl- valla anlatmanı bekliyorum..

Ceylan - biraz uzun hikaye..zaten bitmjs bişey..

Ayşıl- valla aşağıda hiç öyle durmuyordu.

Ceylan - yani benim için biraz acılı ..Asaf bana burs veren ailenin oğlu. Burda okumaya lisede başladım. Yurtta yaşadım bı dönem  tanışmak istedim. ailesi iyi insanlar.... Baya gelip gitmeye başlayınca Asaf ile kaynaştık ,hatta ben biraz fazla kaptırmış olabilirim. Sonrasın da bana bunun yalnış olduğunu felan açıkladılar beni de bir daha göremeyeceklerini söylediler, kibar bı dille ama nasıl yerin dibine girdim.

Ayşıl- bunda Asaf ın rolü ne merak ettim..
Ceylan - benimle konuşmaya devam etti. Sonrasında okulda dedikodular başlayınca bir daha görüşmek istemedik.

Ayşıl-kim istemedi peki?   bişeyler yaşadınız yani?

Ceylan - ben  istedim..ona aşık oldum. Ama bu öyle filimlerde ki gibi zengin oglan fakir kıza sahip çıkarla bitmiyor.. bı gün başka bı kızla gördüm sarmaş dolaş.. Mi

Ayşıl- ciddi misin? Üzüldüm şimdi inip iki tane çaksam içim soğumaz he..

Ceylan içli içli tavanı izlerken böyle bı şey yaşadığını bu zamana kadar anlatmamasını hoş karşıladım..

Çağlar sonunda uyuyun ca çağları ceylana bıraktım.Kendi odama geçip üstümü değiştirdim. Kapı tıklandı.

Savaş - gelebilir miyim?

Ayşıl- gel

Savaş - oğluşum nerde?

Ayşıl- he sen ona bakmaya geldin.. Ceylan'ın odada uyuyunca ona bıraktım.

Savaş muzur bakışlarla kapıyı kapatıp bana yaklaştı..

Savaş - e fırsat bu fırsat yani...

Ayşıl - ne fırsatı?

Savaş - seninle yalnız kalmanın..

Elimi tutup pencere önündeki koltuğa oturduk..

Savaş - ben çok hatalar yaptım. Seni kaybetmeden pek anlamamıştım, seni ne çok istediğimi . İlk gördüğüm an o perişan halinle bile beni o kadar etkiledin ki..Başta öfkelendim beni istemiyorsun  tiksiniyorsun benden diye sonra hak verdim. Seni hapis tutamazdım. Ama bak ne olursa olsun hep birleşiyoruz. Ben seninle ömrümü de birleştirmek istiyorum..

Gözlerimden akan minik damla yanağımda yol çizerken salak gibi gülümsüyorum.

Ayşıl - savaş.

Savaş - lütfen dinle.. ayşıl benimle gerçekten hayatını paylaşmaya var mısın? Benimle evlenir misin?

Nerden çıkardığını göremedigim bı yüzük ile diz çöktü..yanaklarım ıslanmaya devam ederken