Menma: Peki şimdiki planın ne baba?
Naruto: Sasuke'nin çakrasının düzelmesini bekleyeceğiz. Bu şekilde geri dönemez.
Menma: Peki ben..?
Naruto: Tabii ki benimle beraber kalacaksın.
Menma: Ama diğer babam..
Naruto: O senin baban değil. O ve gerçek baban farklı kişiler!
Menma: Ama beni büyüten oydu.. Neden beraber olamıyoruz ki?! Ben ikinizden de ayrılmak istemiyorum.
Naruto: Onu özlüyorsun ve onun olduğu evrenden ayrılmak istemiyorsun değil mi?
Menma suçluluk duygusuyla başını salladı. Naruto sessizce iç çekti.
Naruto: Tamam öyleyse. Sana iki seçenek sunacağım. Ya benimle burada kalır ve ölüm yıldönümünde onu ziyaret edersin. Yada onun olduğu evrende kalmaya devam edersin.
Menma: Peki sen..?
Naruto: Huh.. Tamam.. İşler yolunda giderse seni ziyarete gelirim.
Şimdi gidip dinlen. Memory, Menma'ya kalacak yer ayarla.
Memory başını salladı ve Menma'ya yol göstermeye başladı.
-----
Tsuyo: Ne yapmayı düşünüyorsun Naruto? Onlarla mı gideceksin yoksa burada birlikte mi kalacaksınız?
Naruto: Bunu yapacağımı sana düşündüren ne?
Tsuyo: Gördüklerinden sonra yapacağını düşünmüştüm. Hem onlarda bir umutla sana bakıyorlardı. Bakışlarından bile belliydi.
Naruto: Umurumda değil. Ben onunla aynı kişi değilim. Onun kadar güçsüzde değilim. Bunu anlayamayacak kadar aptallar.
Tsuyo: Gözlerin öyle demiyor ama Naruto. Hem istemesen bile o Menma'nın diğer babası.
Naruto: O Menma'nın babası falan değil! Her ne kadar bundan hoşlanmasam bile Menma'nın zaten bir babası var.
Tsuyo sarışının bu hâline iç çekmekle yetindi. Her ne kadar istemese de neden böyle olduğunu anlıyordu. Duygusuz bir şekilde yetiştirilmişti. Böyle olması normaldi. Naruto'ya son bir kez baktı ve arkasını dönüp gitti..
-----
Her Zamanki Gibi Kısa Bir Bölüm Daha.
Kitapta Hiçbir Karakterin Yaşını Belirtmedim.
Belirtmeyi De Düşünmüyorum..
Sonra Kafam Çok Karışıyor.
Bu Arada Yorumlarınız İçin Teşekkürler <3
Umarım Beğenirsinizz (◍•ᴗ•◍)
