Tsunade: Bunun hakkında sorun yaratacağını biliyorsun Sasuke.
Sasuke: Daha önce de size söylemiştim. Onunla evlenmek istemedim. Sırf onun için hayatımı daha kötü hale getiremem. Onunla aynı evde olmamak için evime bile gidemiyordum. Bunu sizde biliyordunuz. Ama bencil istekleriniz yüzünden beni kurban ettiniz. Zaten 2 çocuğum var. Salın beni artık. Böyle yaşamaktan bıktım.
Kazekage: Buna mecbursun. Eğer yaşamak istiyorsan.
Sasuke: Hayatıma böyle devam etmeye beni zorlarsanız. Sunagakure'yi yok ederim. Beni hain yerine koysanız bile umurumda değil. Yıllarca buna katlanmışken.
Tsunade: Çocukların seninle gelmesini istiyor musun?
Sasuke: Evet. Onunla yaşamalarını istemiyorum. Ruhsal sorunları var. Düzelmediği sürece çocuklarımı görmesine izin vermeyeceğim.
Tsunade: Tamam öyleyse. Çocuklarınla beraber nerede yaşamak istersen orada yaşa. Artık özgürsün.
Kazekage: Burada Kage olan benim!
Tsunade: Zaten yıllarca emrine itaat etti. Onu artık özgür bırak.
Gidebilirsin Sasuke.
Sasuke: Teşekkürler Tsunade-sama..
-----
Sasuke: Naruto bizde burada yaşayabilir miyiz..?
Naruto: Peşimi bırakmayacaksın değil mi? Neyse yapacak birşey yok.
Nora: İzin verdiğiniz için teşekkürler.
Naruto onunla konuşan küçük çocuğa baktı. Babasının aksine yüz hatları daha yumuşaktı ve o kadınla hiç alakası yokmuş gibi görünüyordu. Daha sonra da kucağında ki bebeğe baktı. Aklına ilk gelen cümleyi söyledi.
Naruto: Bir insanın genleri nasıl bu kadar baskın olabilir ki?!
Sasuke şaşırmıştı. Sarışından böyle bir cümle beklemiyordu. Hafif bir gülümsemeyle cevap verdi.
Sasuke: Uchiha genleri her zaman baskındır. Menma da bile öyle.
Sarışın böyle bir yanıt beklemiyordu. Yanakları sebepsizce kızarmaya başladı.
Sasuke: Neden utanıyorsun ki?
Naruto: Utandığımı kim söyledi?!
Sasuke: Yanakların kızarmış..
Naruto: Herneyse! Geç oluyor bugünlük benim evimde kalın.
Sasuke: Tamam..
-----
Yeni Bir Kitap Yazmak İstiyorum :/
Ama Aklıma Birşey Gelmiyor (￣^￣)
Umarım Beğenirsinizz (◍•ᴗ•◍)
