DARKNESS

Bölüm 18

" Karanlık sanatlara karşı savunmanın temeli her zaman karanlık sanatlar olmuştur. Karanlık olmadan ışık görünmez. Bu sizden Kara büyücülük yapmanızı beklediğim anlamına gelmiyor tabiki. Yalnızca öm yargınızı yıkmayı diliyorum. Şimdi gelelim asıl konuya. Bir kara büyü seçeceksiniz ve bu büyünün savunma büyüsüyle ilgili bir makale 50 cmlik bir makale yazacaksınız. Ayrıca 1 metrelik bir parşömene kara büyü ve savunması arasındaki bağlantıyı açıklayan bir makale yazacaksınız. Ödev teslim diğer haftanın ilk dersi. Sorusu olan varmı?"

Öğrenciler hiç de mutlu görünmüyordu. Eh, yapacak bir şey yoktu. Harry pizza değildi. Herkesi mutlu edemezdi.

Ders bittiğinde derin bir soluk çekti. O akşamdan sonra lord onunla hiç konuşmamıştı. Yüzü aynada belirmemiş, kahvesinden fırlamamış ya da zihnine sızmamıştı.

Onu görmezden geliyordu. Bu çıldırtıcıydı. Kötü hissettiriyordu.

Atılmış hissediyordu.

Öğrencilerle birlikte o da Sınıftan çıkmış, büyük salona ilerliyordu. Öğrenci kalabalığı içinde zihninin sesini bile duyamayınca durdu. Köşeye geçip öğrencilerin öğle yemeğine gitmesini bekledi. Acelesi yoktu.

Aç òğrenciler hızla yanında ilerlerken, ifadesizce onları izliyordu.

En sonunda kalabalık sakinleştiğinde, sessiz koridorlarda ilerledi.

Ancak köşeyi dönünce gördüğü kızıl saçlar onu duraksattı. Hemen geri çekildi. Hayal bozan büyüsünü yaptıktan sonra, dinlemeye başladı.

"Lily, bunun çok ani olduğunu biliyorum. Eminim bunu beklemiyordun. Ama senden ricam kararını en kısa sürede söylemen. Seni bekliyor olacağım."

Kızıl saçlı genç kız ne diyeceğini bilemeyecek kadar şaşkın görünüyordu.

Diğer genç uzaklaştığında, Harry hemen annesine yöneldi. Hayal bozan çoktan gitmişti.

"Merhaba Mrs. Evans."

Yeşil gözler ona döndü. Karşısındaki yüzü tanıdığında pembe dudaklar neşeyle kıvrıldı.

Harry, annesinin favori profesörü olduğunu biliyordu.

" Merhaba Profesör."

" Belki büyük salona olan yolculuğumda bana eşlik etmek istersiniz  Mrs. Evans."

Kızıl cadı hevesle onayladı.

İkili büyük salona doğru sessiz adımlarla ilerlemeye başladı.

Ancak genç cadının söyleyecek bir şeyleri varmış gibi duruyordu.

Harry yanındaki kararsız surata bir kaç saniye baktıktan sonra geri önünde döndü.

Biraz sonra konuştu.

"Sormak istediğiniz bir şey varsa çekinmeyin Mrs. Evans. Cevaplamaktan mutlu olurum."

Lily Evans bir kaç saniyelik tereddütün ardından sordu.

" Diyelim ki iki seçeneğimiz var ve kalbimiz ayrı , beynimiz ayrı bir şey söylüyor. Ancak kalbimizin dediği çok saçma bir şey. Yani bilmiyorum. Siz benden daha deneyimlisiniz. Söyleyin Profesör, duygular mı kazanmalı mantık mı?"

Uzun süreli bir sessizliğin ardından Harry konuştu. " Bu sorunun cevabını bende sizin kadar merak ediyorum Mrs. Evans. Kalp ve beyin ayrı düştüğünde mantık dinlenmeli derler. Ancak bunun o kadar da kolay olmadığının farkındayım. Açıkçası son zamanlarda bende bu ikilemdeydim ancak kalbime bir şans vermeye karar verdim. Bu kararın sonu mutlu mu mutsuz mu biter bilmem ama pişmanlık olmadan biteceğine eminin. Size önerim, pişmanlık edinmeyin."