Ben Sıla ailesi tarafından terk edilmiş bir kız çocuğuyum ama artık an itibari ile 20 yaşıma girdim tek başıma yaşıyorum bir cafede garsonluk yapıyorum ve içine kapanık biriyim dışarıdan sessiz görünsemde benimle kimse kavga etmek istemez herneyse İstanbulda bir üniversitedede hukuk fakültesi okuyorum 2. Sınıf öğrencisiyim yarın yine okula gitmem gerekiyor ve bu yüzden uyuyacağım
***
Kulak kanatıcı samsung alarm sesi ile uyandım şimdi ise hazırlanıp okula gitmem gerekiyor "sabah saat daha 7 ne okulu ya!" Diye sızladım ama hayaller bunu gerektiriyordu sarı ve uzun saçlarım olabildiğince mükemmel bir at kuyruğu yaptım hava çok soğuk ve yağmurlu olduğundan kalın bej bir kazak altınada oversize bir siyah kot pantolon giyindim ve hemen siyah montumu alıp evden çıktım asansörde siyah gözlüğümü taktım içimde bir sıkıntı vardı sanki birşey olacak gibiydi herşeyi boşverip okula gitmeye devam ettim (10dk sonra) sonunda okula geldim hemen içeriye girip sınıfımı buldum
Sonra birden telefonum çaldı bir numaraydı aslında bakmaya hiç fırsatım yoktu hemen derse girmeliydim ama içimden bi ses bana bakmamı söylüyordu ve telefonu açtım garip bir ses bana aşağıya inmemi söylemişti bu bi telefon şakası olmalıydı ama numaramı nereden biliyorlardı pek fazla takmadım ve derse girdim
(2-3 saat sonra)
Dersler tam olarak bitmesede dersten çıkmış aşağı inmiştim bile dışarıda simsiyah bir araba birisini bekliyordu sanırım arabanın sahibi fazlasıyla zengin olmalıydıki dışarıda iki tane güvenlik bekliyordu hızlı bir şekilde okulun bahçesinden çıktım ama arabanın olduğu yerlerde bir hareketlenme olmuştu hızlı adımlarla eve gitmeye çalıştım arkama baktığımda iki adam peşimdeydi telefonumu polisi aramak için hazır etmeye çalışıyordum ama şarzı yoktu açtıkça geri kapanıyordu ileride bir metro durağı vardı oraya doğru ilerledim ama asla peşimi bırakmıyorlardı fazlasıyla korkmaya başladım merdivenlerden indiğimde hiç bilmediğim bir metroya bindim ve adamlar orada yoklardı neden beni takip ediyorlardı neden o kişi bendim bana ne yapacaklardı ilk durakta metrodan indim ve hava alabilmek için dışarıya çıktım deniz kenarıydı sanki hayat beni ilk defa ödüllendirimişti bol bol nefes aldım ama garip bir şey vardı bu alanda çok az insan vardı herşeyi boş verip rahatlamaya baktım biraz yürüyüp insanların olduğu yere gitmeye karar verdim ama biraz uzaktı ayağa kalkmamla birlikte birisi yanıma geldi bana birsey koklatti hersey çok hızlı gelişmişti kaçmak için bur saniyem dahi yoktu ve birden gözlerim kapandı
***
Uyandığımda pekte eski olmayan bir odadaydım fazlasıyla korkuyordum bağırmaya çalıştım ama sesim çok az çıkıyordu kapıdan yaşlı bir adam girdi "Mehaba Sıla ağzını açacağım ama lütfen bağırma" dedi çaresizce kafamı salladım ve ağzımı açtı yaşlı adam anlatmaya başladı "Benim adım Samet senin adını zaten biliyorum-" dedi ve onun sözünü kestim "Neden beni kaçırdınız?!" Dedim Hemen cevap verdi "Bir yarışma siz konusu bazı kişileri aylarca izleyip bizim yarışmamıza uygun olup olmadığına karar veriyoruz yarışmanın amacı sizi bir binaya kapatıyoruz ve o binadan çıkmanız yasaklanıyor binanın içinde ne kadar kalacağınız söyleniyor kalıyorsunuz ve Orman platformunun içinde bina ikiyi bulmanız gerekiyor her binada 4 gün geçirmelisiniz hem imkanları mükemmel olan binalar var ve kötü olan binalar var eğer bir gurup halinde çıkışı bulursanız kazanıyorsunuz" ve sordum "Neyi?" "Üçyüz milyon doları katılmak istermisin?" Soruyu cevapladım "Sanırım evet" üçyüz milyon dolar hayatımı düzeltmem için mükemmel bir fırsattı
