අපි යනව එහෙනම් දේව, උඹ එන්නෙ නවයට වගේනේ...
ඔව් බන්...
මොනා හරි හදාගෙන කාපන් එහෙනම්... අපි ගිය ...
හරි ....
යසිරුයි, රුසිරුයි යන්න ගියා.. උන්ට අද උදේම ලෙක්චර්ස් .. මට නවය හමාරට තියෙන්නේ... මන් කෝපි එකකුත් හදාගෙන , උදේ ටිකක් පාඩම් කලා...පස්සෙ එහෙමම නාගෙන , ලෑස්ති උනා, මන් මොකුත් හැදුවෙ නෑ, කැන්ටිමෙන්ම ගිහින් කනව කියල හිතන් අටයි කාලට වගේ එලියට බැස්සා...
ධීවාන් ඔහොම ඉන්න...
මන් හිටියේ අපේ අතුරු පාරෙ ඉදන් ප්‍රධාන පාරට හැරෙන ගමන් ... පිටිපස්සෙන් ඇහුන කටහඩ හින්ද මන් ආපහු හැරිල බැලුවා..
අදීල් අයියේ...
මාත් යන්නෙ කැම්පස් එකට , එන්න මාත් එක්ක යන්න...
ඒ...ඒත්...
නගිනවා ඇවිත්..
මේක හරි මගුලක් උනානේ... ඔහොමත් මිනිස්සුන්ට කතා කරනවද, ටිකක් කරුනාවෙන් කතා කරපියකෝ මිනිහෝ... ඇත්තමයි අමතක කරන්න හැදුවට මට පලිගන්නමයි හිතෙන්නේ මේ ගල් ඉබ්බගෙන්.... ඒකත් කිව්ව නෙවේ තනිකරම අනක් වගේ.. මන් ආයෙ මොකුත් නොකියාම ගිහින් නැග්ගා ....
බෙල්ට් එක දාගන්න...
හරි අයියේ...
කකුල දැන් කොහොමද ...
දැන් නම් අඩුයි...
ම්ම්....
එච්චරයි ,කැම්පස් එකට එනකන්ම ආයෙ වචනයක්වත් නෑ... එයා කැම්පස් එකට මෙහායින් වාහනේ නතර කලා...
බහින්න ..
බහිනවා තමා ,මන් මේකෙ ලගින්න ආවෙ නෑ... සුපිරි වාහනයක් කියල බය උනාද දන්නෑ මන් මේකට ආසාවෙ ලැගන් ඉන්නවා කියල ... නග්ගගත්තෙ මොකද දන්නෑ....
මොනවද කුටු කුටු ගාන්නේ..
ආ නෑ, මේ බහිනවා කියල කිව්වෙ..
ඔහොම ඉන්න...
බහින්න හදපු මාව ආයෙ නවත්ත ගත්තා...
උදේට කෑවද...?
නෑ අදීල් අයියේ, කැන්ටිමෙන් දැන් ගිහින් කන්න ඕනෙ...
