ම්ම්.... හොර වැඩත් පටන් අරගෙනද දැන්...
මන් හිටියේ අර ගිටාර් එක මගෙ ඇගිලි වලින් හරි පරිස්සමට වගේ අත ගාන ගමන්... මේක හෙන ගනන් ඇති... ඒ එක්කම වගේ මගෙ කන් පිටිපසෙන් ඇහුන කටහඩ එක්ක මන් ගැස්සිලා ගියා...
කාගෙන් අහලද මේ කාමරේට ආවෙ ...ම්ම්....
.......
කෝ මේ පැත්ත හැරෙන්න ...
මන් තාම හිටියා එයාට පිටුපාල වගේම, මන් කරේ වැරැද්දක් කියල මට එතකොට යි තේරුනේ...
හැරෙන්න ඉතින්....
අ...අනෙ මට සමාවෙ...භ්භ්භ්හ්හ්හ්හ්..
ෂ්.... වැරැද්දක් කලා කියල කිව්වෙ නෑනෙ... ඇයි බය වෙලා..
අදීල් අයියා මගෙ කටට අත තියල නැවැත්තුවා... වැරැද්දක් කලේ නෑ කිව්වට, මන් කලේ වරැද්දක්නේ... කාගෙවත් කාමරේක මෙහෙම ඇවිදින එක... ඊලහට මොනා හරි නැති උනොත් මන් ගත්ත කිව්වොත්... අනේ මොකාගෙ ඔලුව පැලුවත්, මොකාගෙ අඩු කැඩුවත්... මන් එහෙම අනුන්ගෙ දෙයක් හොරෙන් ගන්න එකෙක් නෙමේ... මොනා හිතුවද දන්නෑ....
මොනවද කල්පනා කරන්නේ ඉතින්... ආ....... ඕන්නම් ගහල බලන්න...
එයා මගෙ අතට අර ගිටාර් එක දීල කිව්වා ඕන්නම් ගහල බලන්න කියල...
ඕ...ඕන්නෑ අයියේ...
ආ...... මන් එකපාරයි කියන්නේ ඈ... ගන්නවා මේක...
ඕන් නැග්ගා...ඇත්තටම මන් කියන්නේ මේ යකා නම් අර හිත හොද නැන්දගෙ වෙන්න බෑ... මූව හොස්පිටල් එකෙන් මාරු වෙලා වගේ... මේ හොදට ඉන්නවා, මේ යකා නගිනවා.. උගෙ අප්පගෙ අන්ඩුවක්නේ මේක... දැන් මන් බය වෙන්න ඕනෙද මන් අහන්නේ.... මන් නම් බය වෙයි....
ඕන්නෑ... මන් දැන් යන්...
එනව එහෙනම්...යමු...
කියන්න දුන්නෑ... හැමවෙලේම ඔහොමයි, මට සම්පූර්ණ කරන්න දෙන්නෑනෙ මේ මනුස්සයා...
නැන්දේ මන් ගිහින් එන්නම්...
හරි පුතේ, පරිස්සමෙන්...
කොහොම හරි වෙලාව හවස පහටත් ලගයි... අදීල් මාව බෝඩිම ලගටම ගෙනත් දැම්මා...
තැන්කිව්...
ම්ම්.... මන් යනවා... පරිස්සමෙන් ඉන්න... බුදුසරණයි...
