Kelebekli Kolye (5)

258 7 3
                                    

Ellerim Atakan'ın dokunması ile titremeye başlamıştı,tabi öğrendiğim gerçeklerin etkisi de vardı.
Bunalmıştım.
En azından bana katil olmadığını söyleyebilirdi.
Gözlerimi açtım ve ellerimi ellerinden kurtardım.
Bacak arasına tekrardan bir tekme savurdum ve Atakan acıyla inledi ve geriye adım attı.
"Aptal Herif,niye söylemedin katil değilim diye korkudan uyuyamadım,ayrıca dersim de yarım kaldı!" Bağırdım.
"Sana katil olmadığımı idda etmedim ki? Ayrıca tek derdin ders çalışmanda mı hâlâ? Çalışkan kız."
"Ne!" diyerek haykırdım ve ellerimle ağzımı kapattım.
Kapının çaldığını duydum.
Bir kaç saniyeliğine Atakan ile sözsüz fakat bir o kadarda sözlü bir şekilde bakıştıktan sonra kapıyı açtım.
Karşımda yan komşum Fatma Teyze vardı,teyze diyordum çünkü arada sohbetimiz oluyordu ve tatlı bir kadındı.
"Merhaba,Fatma Teyzeciğim bir sorun mu var?"
"Yok kuzum,ne sorunu olacak ikimiz arasında sesler duydum sizin evden bağırıyordu biri sanırım yardım edin diye.Sen miydin o kuzum?Anaaamm,o arkandaki sevgilin mi hoy,hoy maşallah tü tü tü Allah'ım nazarlardan korusun yarabbim.Ay şöyle bir bakınca çok yakıştırdım sizi.Kuzum koza nasıl bu arada,he bir de gelmişken söyleyim Pelin'i de al da gelin bana bu gün kahve içip dedikodu yaparız,fena mı olur ay.Neyse sevgiline ayıp olmasın ben gideyim.Haydi selametle!"
Gözlerim irileşti Fatma Teyze'nin soluksuz söylediği cümleler yüzünden.Ayrıca ne alakaydı ki benle o herif yine geliyorlardı bana sinirlenmiştim fakat Fatma teyze bana gözlerini dikmiş bakıyordu.Onu kırmamak istediğim için "Fatmoş,yok ya benim sevgilim değil.Arkadaşım sadece.Görüşürüz gelirim bu gün nasipse." Diyip gülümsedim.
Fatma Teyze "Yooook,inanmam ben sizin aranızda kesin bir şey var hissetim ben,neyse sonra anlatırsın bana canım,görüşürüz."
Gözlerinden birini kırpıp bana imalı bakış attıktan sonra evine girdi ve kapısını kapattı.
Donuk bir şekilde put gibi duruyordum.Yavaş çekimle arkama döndüğümde Atakan'ın ensesinde elinin oyalandığını ve yere odaklanmış gülümserken gördüm.Sonra bir anda kafasını kaldırdı ve beni görünce duruşunu dikleştirdi ve ciddi tavırını takınmaya çalıştı,fakat geçti görmüştüm.Anlamayan bakışlarımı Atakan'a yönlendirdikten sonra gözlerinin içine baktım.
"Sen bana şu an,şimdi,benim evimde,bana katil olduğunu söylüyorsun öyle mi?Yoksa ben mi yanlış anladım Atakan?"
Başını olumlu anlamda salladı ardından konuşmaya başladı.
"Biliyorum,büyük bir ihtimal beni umursamayacak ve evimden çık diyerek kovacaksın ama sana anlatmak istiyorum Asena.Beni dinlemeni çok isterim.Burada anlatmak yerine masaya oturursak daha iyi olur bence."
Başımı onaylar anlamda salladım ve gözlerimle beni takip et mesajı verdim,çünkü merak ediyordum elbette.
Mutfağa ulaştığımızda mutfakta ki minik balkonu işaret ettim ve minik sehpanın yanındaki iki sandalyeye oturduk,ardından "Dinliyorum Atakan." dedim.
"Anlatacağım Asena ama sana önce bir şey vermek istiyorum,lütfen.Bu benim için sandığından daha değerli ve belki de sende hatırlarsın."
"Pekala ver bakalım." Dedim anlamayan bakışlar atarak.
Gülümsedi,ardından boynundan göremedim bir kolyeyi çıkarttı ve bana uzattı.
Bu,kelebekli kolye bana çocukken vermek isteyip babam görünce çöpe attığı kolyeydi,ve ardından beni dövmüştü tabiki aynı zamanda onu.Gözlerimi yumdum,anılar zihnimde canlandı.koleyi tutan elim yumruk şeklini aldı.
_______________•________________
Şekerparelerim,oylamayı ve yorum atmayı aynı zamanda beni takip etmeyi unutmayın (beni takip edenleri ediyorumm<3)
Sizi öpüyor ve kucaklıyorum!
Yepyeni ve gizemli bir bölümde görüşmek üzeree!!

Yanlış Evren Where stories live. Discover now