KÜÇÜĞÜM

BÖLÜM-7

Sabah alarmın sesiyle uyandım okula gitmek istemiyordum ama poyraz aklıma gelince hemen üstümü değiştirip formalarımı giydim . Yüzüme Hafif bir makyaj yaptım ve saçlarıma da maşa . Aynaya baktım ve kendimi onayladım yani kendimce iyiydim hemen Aşağıya indim annem kahvaltı yapıyordu bende birşeyler atıştırıp evden çıktım okula gitmek için dolmuşu tercih ettim ve ana yola çıktım . Dolmuş geldiğinde hemen kendimi içine attım parayı verip arka tarafa geçtim hiç boş yer yoktu ayakta gitmek zorundaydım maalesef . dolmuşun ani fren yapmasıyla önümdeki çocuğun üstüne düştüm . aval aval çocuğun suratına bakarken bi anda ne halde Olduğum aklıma geldi ve apar topar çocuğun üstümden Kalktım " pardon ben çok özür dilerim " dedim mahcup olmuş bir şekilde " yok önemli değil " dedi gülümseyerek Yanındaki kız lafa atılarak " pardonlar çıkalı .."
" Senin gibi kaşarlarmı çıktı " dedim kahkaha atarken çocukta iki dudağına bastırıp gülmemek için kendini tutuyordu kız bozularak " hadi Demir " dedi ve dolmuştan indiler . Bir süre sonra okula yaklaştığımda indim ve okula girdim bizimkiler bir bankta oturuyorlardı Poyraz beni görünce hemen ayağa kalktı ve Yanıma gelerek belimden çekip kendine yapıştırdı " nerde kaldın özledim " dedi ve yanağımdan öptü " geldim iste burdayım " dedim ve cerenlerin yanına geldik ama cerenin suratı asıktı .

Cerenin bu kadar çok üzülmesi canımı sıkıyordu hemde o şerefsiz için ama neyse ki Melih yanındaydı ve ona iyi geliyordu Berk'in onu sevdiğini düşünmüştüm demekki yapmaz dediklerimizden korkmalıymışız bunu daha iyi anladım . cereni aldatmıştı tabi tam öyle sayılmaz ama olsun sonuçta konuşuyorlardı neyse ..

" senin yüzün biye asık bakıyım noldu ? " dedi meraklı bir şekilde
" bişey yok dolmuşta gelirken bir kızla tartıştım sinirlerimi hoplattı o kadar " dedim soğuk bir ses tonuyla " bu kadar sinirlenecek kadar napmış olabilir ki benim aşkıma " dedi beni gülümsetmeye çalışarak bende bugün Olanları anlattım baştan sona
" ne demek üstüne düştüm ya kim lan o pis kurusu " dedi bana bağırarak onu hiç böyle görmemiştim kıskançtı tamam ama gün geçtikçe bu sahada fazlalaşıyordu aslında Hoşuma giymiyorsa değil hani " tanımıyorum ya bizim okulda değil özel okulda okuyorlar sanırım kız biraz tikiydi hem kıyafetlerinden de belliydi hem bilerek yapmadım ki söylediğim gibi ani frenle oldu " dedim yumruk yaptığı elini tutarak oda Dayanamayıp hemen sarıldı bana " özür dilerim sana bağırmak istememiştim bi ana gözüm döndü işte " dedi sakin bir biçimde " sen beni kıskandın mııı " dedim ı ları uzatıp imalı bir şekilde " Yoo alakası bile yok niye kıskancakmışım canım benden iyi olsaydı şuanda yanında ben değil o olurdu ki öyle bir ihtimal bile yok " dedi umursamaz bir tavırla " hıhı tabi tabi kesin Öyledir kesin kıskanmamışsındır " dedim kahkahayı patlatırken tabi lanet zilin çalmasıyla kahkaham da sönüvermişti yavaş adımlarla Sınıfa girdik ve yerlerimize geçtik ders ınkılap tı hoca Sınıfa girdi ve " günaydın arkadaşlar " dedi bu kadın nasıl bu kadar ifadesiz olabiliyordu ki daha onu bi kere bile Öğrencilerine Gülerken görmemiştik fotoğrafları Hariç tabi " Sağol " dedik hep bir ağızdan " şimdi sizlere bir performans ödevi vereceğim ve gruplar oluşturacağım " dedi sert ifadesinden ödün vermeyerek sırayla grupları okurken sıra bana gelmişti " bade Gökhan nazlı ve Kerem " dedi ben üzgün bir şekilde poyraza bakarken onun Gözlerinden ateş fışkırıyordu sanki benim grubumda Gökhan ın ve kerim in olması belli ki onun sinirlerini bozmuştu Gözlerim ellerine kaydığında yumruk yağmış olduğunu gördüm sonra hocanın Poyraz'ın ismini ve sınıfımızdaki iki kaşarın ismiyle beraber Atakan ın isminin okunmasıyla Başımdan aşağı kaynar sular döküldü sanki sınıfın iki piçiyle sınıfın iki kaşarı bizim grubumuza Nasılsa güzel denk gelmişti böyle . Neyseki Ceren ve Melih aynı gruptalar dı . Hoca konularımızı vermeye başlamıştı " bade Nazlı Gökhan ve Kerem siz günümüz tarihi ile geçmiş tarihini inceleyeceksiniz ve karşılaştırarak bize sunacaksınız " dedi hoca sonra diğer herkesin de Konuları söylendikten sonra nihayet teneffüs zili çalmıştı . Kafamı sıraya koydum ve Gözlerimi kapattım adımın söylenmesiyle Kafamı kaldırdım gelen Gökhan dı " Çıkışta müsaitmisin " dedi sırıtarak " neden ki " dedi kaşlarını kaldırarak " şu ödevi halledelim yeni tarihi bir müze açıldı oraya gidip bilgi toplayabiliriz "
" nazlının da bi işi yoksa olur "
" konuştum nazlıyla sorun yok dedi "
" tamam o zaman Çıkışta Görüşürüz " dedi ve sınıftan dışarı çıktı o gider gitmez Poyraz Yanıma gelerek " Çıkışta nereye " dedi sinirli bir şekilde " ödev için bir müze varmış toplanıp oraya gidelim dedi bende tamam dedim " dedim " hmm "

Son zil çalmıştı çantamı topladım ve Poyraz Ceren ve Melih ile birlikte çıktık onlarla ayrıldıktan sonra Gökhan ın yanına gittim " ee Ceren ve Kerem neredeler " dedim sorgulayıcı bir tavırla " onlar önden gittiler " dedi ve otoparka doğru yürümeye başladı bende arkasından " onlar bizi orda bekliyorlar " dedi ve Arabanın kapısını açtı ve bindim içimden acaba poyraza haber vermelimiyim diye geçirirken telefonumdan bir ses geldi ve eli çantaya atıp telefonumu çıkardım ve işte o ana şarjım bitmişti neyse eve gidince söylerim diye kendini tatmin ettim .

Hafifçe Gözlerimi araladığımda başımdaki ağrıyor inledim her yer karanlıktı ve burası çok soğuktu Olanları hatırlamaya çalıştım ama en arabaya bindim emniyet kemerimi takmak için arkamı döndüğümde kafama yediğim darbe sonrası yoktu ne zamandır burdaydım hiç bilmiyordum tek bildiğim şey başımın beynim yerinden çıkacak gibi ağrımasıydı bağırmaya başladım " gökhaaaaaan kimse yok mu Çıkarın beni burdan diye ama ne gelen vardı ne giden ne de tek bir ses korkuyordum hemde çok gözlerimden yaşlar akmaya başlamıştı ve bir süre sonra hıçkırıklarım başladı durduramıyordum annem geldi aklıma kim bilir ne kadar endişelenmiştir hele Poyraz . Acaba aramaya başlamışlarmıdır diye düşündüm ve ağlamalarım sahada şiddetlendi . Bir süre sonra kapı sesi geldi ve ışıklar açıldı gelen Gökhan'dı " asıl kızımız da uyanmış "
" ne istiyosun benden niye getirdin beni buraya " dedi ağlamaklı bir şekilde
" ağlama ! " diye bağırdı ve bir tokat patlattı " bir süre misafirimizsin sonra tahtalı Köye törenle uğurlıycaz seni " dedi kahkaha atarak . Telefonunu çıkardı ve birini aradı " alo poyrazcım nasılsın aaa ama küfretme eğer uslu bi çocuk olmazsan sevgilin Ölür " dedi aradığı poyrazdı hemen bağırmaya başladım " Poyraz kurtar beni burdan yalvarırım " arkamdan biri geldi ve ağzıma bant yapıştırdı " duydun sevgili Poyraz seni kurtarmanı bekliyo hadi gel " dedi sırıtarak bir adres verdi poyraza " tek gel yoksa kız Ölür " dedi ve telefonu kapattı

Bağırma sesleri geliyordu dışardan gelen poyrazdı " gökhaaaan lan nerdesin lan " dedi ve bir süre sonra odaya girdi oda da sadece üçümüz vardık Gökhan diğer adamların hepsini yollamıştı " Hoşgeldiniz Poyraz " dedi Gökhan " aşkım ben geldim korkma ağlama " dedi Poyraz bana bakarak " sence korkmaması mı gerekir bu durumda Poyraz "
" ne istiyosun lan senin derdin benimle kızı bırak "
" sen benim Sevdiğim kızı öldürdün bende şimdi senin sevdiğin kızı öldürücem ve Ödeşmiş olucaz " dedi ve Silahı çıkarıp kafama dayadı ağzımda ki banttan sesim buğulu çıkıyordu ama bağırıyordum yapma diye " indir lan o Silahı ben öldürmedim aslıyı beraber kaza yaptık bu benim suçum değil tamam Acısını çektim halada çekiyorum yeter artık sende anla bunu Gökhan ve bırak bizi " dedi Poyraz korku dolu sesiyle "
" doğru ya böyle kızı direk öldürerek acısız bir ölüm olur acılı bir ölüm Olmalı " dedi ve Silahı indirdi ağzımı ellerimi ve ayaklarımı çözdü " gidebilirsiniz " dedi şaşırmıştım nasıl bir dengesiz bu çocuk ya Koşarak Poyraz'ın yanına gittim ve sarıldım tam arkamızı döndük çıkacakken " ama arkamızı kollayın her an ben çıkabilirim bu iş burda bitti sanmayın hayatı sana zindan eldicem ama öldürerek değil acı çektirerek " dedi ...