mufy mufy/chanchang

✨🤯✨

.
.
.
"Demek seviyorsun beni ha?"

"Hm hm."
.
.

Changbin'i kucaklamış eve götürüyordum doğru duydunuz 'kucakladım'.

Elleri boynuma sarılıyıdı... Biraz oldu üstümden atlamaya ve kaçmaya çalışının sonu.

Söyledimmi hatırlamıyorum ama çok yaramaz bu bebek...

Neyse neyse eve geldik şimdi içeriye geçiyoruz.

yazardan

Chan, Changbini kucağından indirmeden kapıyı açmaya çalışıyordu. En sonunda annesi kapıdan gelen sesleri duyup imdada yetişti ve kapıyı açtı...

Kadının gözleri anında büyürken Chan annesine dil çıkarıp koridordan hızla geçti ve odasına girip ayağıyla kapıyı tekneleyip kapattı.

Annesinin sorgulamasına izin vermeden Changbini yatağa oturtup önüne geçti.
Güzel saçları elleriyle geriye atıp alnına sulu bir öpücük kondurdu...

Changbin gerisin geri saçlarındaki ellerle mest olurken Chan'ın alnında olan dudakları ile heyecanla kıpırdadı. Aniden gelen cesaretle kafasını çekip Chan'ı dumura uğratıp ikinci bir şok yaşamasına izin verdi... Ve dudaklarına küçük dudaklarıyla bir buse kondurdu.

Chan yerinde mıhlanmış gibi kalırken, Changbin kendine gelip kapıya doğru koşmak için yeltendi. Anında yerinden doğrulacakken
Chan'ın kollarının belini kavramasıyla yine geri yatağa düştü...

Chan Changbin'in yanına kendini bırakıp sıkıca sardı. Changbin bedenini saran kocaman kollarla yüzünü boynuna yerleştirip mayıştı bir süre...

"Changbin..."

"Efendim Hyung?"

"Özür dilerim."

"Ne için?"

Ne için diliyordu, merak etmişti Changbin gözlerini açıp kafasını biraz geriye çekip gözlerine baktı.

"Sana bu zamana kadar soğuk davrandığım için. Yanlış olacağını düşündüm her seferinde çok özür dilerim kardeşim yerine koyamadığım fakat seni kardeşim diye uzaklaştırdığım için özür dilerim..."

"Sorun değil Hyung..."

Ona kırgındı ama bunu belli etmesine gerek yoktu değilmi? Ne demek kardesss ne demekkk kocam diceksin!!!

"Ayrıca artık sevgilimsin değilmi?"

Changbin kaşlarını çatarak. "Yiooo değiliz ki."

Chan şaşkınlıkla baktı nasıl değillerdi?!

"Nasıl değiliz?"

Changbin bozulmuş bir yüzle "Yani bilemem nasıl değiliz... Ben bilmem."

Chann o anda aklına getirerek

"Changbin... Benim biricik sevgilim olur musun?"

Changbin şükür çekip heyecanla "EVETT ay yani olurum Hyung..."

Chan gülümseyip alnına bir öpücük kondurdu...

"Hyung biraz uyusak olurum? Çok yoruldum da koşarken..."

Masum yüz ifadesini yüzüne yerleştirirken Chan gülümsedi...

"Olur yatarız bebeğim ama ilk önce bir duş al tamammı bende alacağım."

Changbin yerinden hafif doğrulup kalktı ve Chan'sa onun kalkışıyla doğruldu.

"Tamam Hyung~"

Chan gamzeleri çıkmasıyla kadar gülümseyip alnına bir buse kondurdu.

Ardından odadan çıkan Changbin'e el salladı.
Demek isterdi Changbin'e beraber yapakmı diye ama sapık damgası yemek istemiyordu...

*
*
*
Ay çok gülüyorum bunlara ben.