Chan ve Changbin salonda oturmuş birbirlerine bakıyorlardı.Ne yapmaları gerek bir fikirleri yoktu...
Fikirleri çoktu fakat onlar bunu yapmak için fazla utanıyorlardı...En sonunda Changbin yerinden doğrularak Chan'ın önünde durdu. Chan şaşkınca ona bakarken yavaşça kucağına çıkıp oturmuştu küçük Changbin.
Chan anında kafasını bukle bukle olmuş saçlara daldırırken güzel kokusunu içine çekmişti.
"Chanie~"
"Efendim bebeğim?"
Changbin parmaklarıyla oynarken Chan'a baktı,"Biz ne zaman birbirimize ait olacağız?"
Chan anlamazlıktan gelip iyice Changbin'e sokulup,
"Ne anlamda aitlik bebeğim? Biz birbirimize ait değilmiyiz zaten?"
"Ya aitiz birbirimizde işte hani şey işte?"
"Neyy?"
Changbin iyice yerinde küçülürken Chan önüne gelen bukle bukle saçları geriye atıp baktı kıcaman gözlere...
"Hadi bebeğim utanma söyle ne aitliği?"
Changbin gözlerini ellerine kaydırıp kısıkça
"Be bedenim... "
Chan duysada gülümseyip
"Ney ney duyamadım?"
Chang daha fazla utanırken en sonunda
"Bedenim işte Hyung! Ben seni istiyorum..."
"Hmm... bedenim, ruhum ,her şeyim senin zaten bebeğim. Ama dediklerin için biraz erken daha dün sevgili olduk seni asla zorlamak istemiyorum birtanem."
Chan'a dolu gözlerle bakıp sarıldı hemen Changbin.
"Ama Hyung~"
"Şşşş hayır şuan olmaz. Hem sen daha miniksin."
"Hayır değilim minik falan!"
O arada annesi kafasını kapıdan içeri sokup onları dinliyordu...
Gülerek
"Hani benim minik oğluşum neredeymiş?"Chan kahkaha atarken
Changbin kaşlarını çatıp kollarını çaprazlamıştı.
"Küstüm size anne oğul beni küçük görüyorsunuz!"
Yinede Chan'ın boynuna sığınmıştı minik dudakları...
Chan gülümseyerek boynuna sığınmış yumuşak saçları okşayarak annesine baktı.
Annesinin gözleri doluydu. Gözlerinin dolduğunu hissetsede engel olmayıp akmasına izin verdi.
"Changbin... hani dedinya 'bedenimiz ne zaman ait olacak?' Diye. Ufak bir aitlik istermisin bugün? Fazla ileri gitmeden?"
Changbin hemen kafasını kaldırıp o çok sevdiği gözlere baktı...
"Gerçektenmi Hyung!?"
Chan gülümseyip
"Evet miniğim... anne sende şöyle bakma ya. Merak etme sağ bırakacağım miniğimi!"
"Chan! Eğer bana ağlayarak gelirse atarım seni ona göre! Nazik davran bebeğime!"
"Ya anne ben bebek değilim!"
"Sus sen daha geçenlerde emziğimi nereye attınız diye ağlıyordun!"
"YA anne bu aramızda kalacaktı hani?!"
(Hfkldlşslalakaks söz yarın ufak bi smut bölüm atcam!!! Yazmaya utanıyorum sadece)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
mufy mufy/chanchang
Fiksi Penggemarüvey abisinden hoşlanan feminen changbin changbinin bebeksi halinden nefret ettiğini sanan chan