Masum öpücük

7 2 0
                                    

Tabiki o kadar hırsın üstüne o iddiadan vazgeçmemiştim . Hayatı monoton yaşayan bir kızdım . Bu iddiayla biraz heyecan katmıştım . Bütün vaktimi Beratı kendime inandırmaya çalışıyordum . Aslında bu iddia sayesinde baya eğlenir olmuştuk işten çıktıktan sonra geziyor eğleniyorduk . Eylül ayının başlarıydı . Sonbaharı depresif yanım sevsede bir yanım hep depresif yanımla tartışma halindeydi . Sonbahar hüznü hatırlatır . Yalnızlığın mevsimidir . Ama ben ilk defa o sonbaharı yalnız geçirmedim . Bünyesi zayıf olan bi kızdım yine hasta olmuştum. Berat yeni bir iş bulmak üzere olduğundan işten ayrılacağını söylemişti. Yine her gün uğrasada birlikte çalışırken daha çok görüşüyorduk bu yüzden içim bi buruktu . Araya giren soğuk mesafeleri sevmezdim . Havalar bi sıcak bi soğuk geçtiği için üşütmüştüm öğlen uyumak için izin alıp eve gidecekken Berat cafeye girdi .
-Naber
+ iyidir Berat senden naber
-iyidir arkadaşıma geçiyordum geçerken uğrayayım dedim
+ iyi yaptında bende tam çıkıyordum
-nereye evemi ?
+ evet
-e hadi o zaman arkadaşımda zaten o yolun üstünde yaşıyor birlikte yürüyelim
+tamam o zaman hadi çıkalım
Yol boyu nerdeyse ikimizde sessizdik yanındayken saçma sapan bi heyecan kaplardı beni konuşamazdım ve bu duyguya sinir olurdum . Arkadaşının yanında bi 5 dakika oturduktan sonra eve geçmeye karar verdim . Uyuyup uyandıktan sonra işe gidemeyecek kadar halsiz olduğumu farkettim Ekrem abiye mesaj atıp  eve çorba sipariş verdim . Annem ve ablamla yaşardım ama onlar hafta sonu hep Balıkesir tarafına giderdi  önceden orda yaşadığımız için bütün tanıdıklar o taraftardaydı . Bu da genellikle tek yaşadığım anlamına gelirdi . Çorbayı içerken mesaj sesi geldi .
- işe gelmemişsin
+ evet Berat sizin yanınızdan ayrıldıktan sonra eve geldim uyudum ama daha toparlayamadım
-uğrayabilirmiyim
+yüzümün kızarıklığıyla dalga geçmiceksen olabilir
- okey anlaştık bi 10 dakikaya gelirim
Mesajı okuyup üstündeki saçma çocuksu pijamaya baktım ve onun yerine eşofman giymeye karar verdim ama yüzüme yapabileceğim hiçbir şey yoktu biraz üşütüp ateşim çıkınca yüzüm hemen kızarır kabuk basardı. Kaderimle barışıp  yüzümün kızarıklığına yapılabilecek birşey olmadığına karar verdim . Berat söylediği gibi 10 dakika sonra kapıdaydı . Ne kadar ısrar etsemde eve girmeyip sadece kapıdan çikolata verip yanağıma masum bir öpücük kondurup kaçmıştı . Affalamış bi suratla bir süre kapıda dikildim . Evet önceleri sevgilim olmuştu ama niyeyse bu masum öpücük daha farklı hissettirmişti . Kendimi hiç olmadığım kadar umutlu hissetmiştim . Belkide o an bişeylere inanmak umutlanmak istemiştim . İçeri girdikten sonra teşekkür mesajı yazmaya karar verdim .
+ şapşal gibi arkadan bakarak kaldım teşekkür edemedim
- teşekkür etmene gerek yoktu utandığımdan kaçtım
+zaten yanaklarım kıpkırmızı idi iyice kıpkırmızı oldu
+dalga geçmeyeceğim diye söz verdim ama gerçeği söyleyebilirim çok şirin duruyordun
O gece içimi bi heyecan sarmış uyuyamamıştım tıpkı şu an bu anıları düşünürken uyuyamadığım gibi kuzenimle o geceyi evde dışarı çıkmadan geçirmeye karar vermiştik zaten ertesi gün yılbaşı olduğundan evde yemek yiyip sonra dışarı çıkacaktık ve sonra ki gün ben Berata bir adım daha yaklaşacaktım . Sorular kafamı kurcalıyordu 7 yıl boyunca sadece kameradan konuşmuştuk evet defalarca birbirimize olan özlemimizi dile getirmiştik ama Yanyana gelirsek nasıl olurduk hiç bilmiyordum . Birbirimize aşık olmıcaktık en baştaki sözümüz oydu . Peki aşık oldukmu ?  Sanırım hissettiklerimizi aşk diye ifade etmek yetersiz olur . Biz her birlikte olduğumuz kişilerde birbirini arayan iki aptaldık . Gururumuz ağır basıyordu . Aşkı kabullenmek yerine direnmeyi seçiyorduk . Bu sefer bizi bir araya getiren kader değil hissedeceklerimize olan merakımızdı . Yine düşüncelere daldım harbi biz niye aşık olmayacağımıza söz vermiştik ?
... Ertesi gün kendimi toparlayıp işe çıktım Berat bütün gün ortalarda yoktu . Gelmeyeceğini düşünürken tam iş çıkışıma doğru Berat kapıdan içeri girdi . Sevinmek sevinmemek arasında kaldım bana göre gelmemiştir olabilir diye .
-Aydan vaktin varsa biraz parkta konuşalımmı eve bırakmadan önce
+ Tabi olur ne hakkında
-hani şu mesaj vardı ya
+hm anladım tabi biraz beklersen işimi bitiriyim çıkalım
- bekliyorum
Berat beklerken Ekrem abiyle muhabbet ediyordu bende konuşmanın beynimden ne olacağını geçirirseniz taraftanda bardaki kahve makineleri kapatmaya çalışıyordum . Beynim bi yerden bu konuşmadan kaç derken bi yandanda konuşmak için heyecan yapıyordu .

En Güzel İddiamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin